فرهنگ عمومی روی میز کارشناسی
تعداد اخبار:۹

فرهنگ عمومی روی میز کارشناسی

کارشناسان فرهنگی معمولا در خصوص «فرهنگ عمومی» تعاریف مختلفی دارند که بر اساس همان تعاریف، رویکرد‌های متفاوتی در پیش می‌گیرند. بنا داریم در پرونده‌ای تحلیلی، فرهنگ عمومی و رویکرد ۴۰ ساله جمهوری اسلامی با این موضوع را مورد واکاوی قرار دهیم. برای بررسی بیشتر موضوع با محورهای، نسبت فرهنگ با حکومت و افراد جامعه، بهبود و یا تزل آن در دهه‌های گذشته، متولی اصلی حوزه فرهنگ در نظام جمهوری اسلامی ایران، حذف و یا اصلاح ساختار‌های به‌وجود آمده، را در گفت‌گو با تحلیلگران و صاحب‌نطران پیگیری کرده ایم.
نمره خوبی نگرفتیم!

نمره خوبی نگرفتیم!

در عرصه فرهنگ نمره خوبی به این ۴۰ سال، به‌ویژه سال‌های پس از جنگ نمی‌دهم. نمره خوب و قابل‌قبول را فقط به دهه اول انقلاب می‌دهم. زمان جنگ و اوایل انقلاب که مردم به‌راحتی حرف خود را می‌زدند، بعد از جنگ، سیاست‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ما به یک سمت‌وسوی دیگری رفت و ما از آن فضا دور شدیم.
نیازمند خانه تکانی ساختاری هستیم

نیازمند خانه تکانی ساختاری هستیم

در پی اصلاح ساختاری هستیم. وقتی می‌گوییم اصلاح ساختاری، نه اصلاح کلیت نظام؛ چون نظام خودش یک ساختار است. ما که نمی‌خواهیم نظم ساختاری قانون اساسی را به هم بزنیم. اصلاً ساختارها حسب نیاز برقرار می‌شوند و طبیعی است که وقتی آن نیاز برطرف شود، باید آن ساختار را حذف کنیم؛ چون دیگر کارکردی ندارد.
نسبت به الگو‌های رفتاری جامعه احساس خطر کنیم

نسبت به الگو‌های رفتاری جامعه احساس خطر کنیم

براساس مطالعات، گرایش‌ورفتارهای دینی روند نزولی داشته و این برای جامعه‌ای که اقتدار، ماندگاری، پایداری و انقلابش مبتنی بر باورها، ارزش‌ها و الگوهای رفتاری دینی است، بسیار خطرناک است. باورها و الگوهایی که به دین هم نمی‌رسد در جامعه ما اوضاع نامطلوبی دارند.
خدشه به اخلاق اجتماعی

خدشه به اخلاق اجتماعی

نکته این است که همان میزان فرهنگی که در اول انقلاب در بین مردم رایج بوده، در حال حاضر نسبت به آن وضعمان بهتر و یا بدتر شده است؟ از نگاه بنده این تلاش و برنامه‌ای که برای اصلاح فرهنگ عمومی در پیش گرفته شده، به همان هم خدشه وارد شده است.
فرهنگ عمومی در کشور ما متولی ندارد

فرهنگ عمومی در کشور ما متولی ندارد

فرهنگ عمومی، یک کار تخصصی و فنی است و تنها از عهده کارشناسانی برمی آید که بدون جهت گیری‌های سیاسی، حتی مذهبی (نه اینکه ضد مذهب باشند) مطالعه و برنامه ریزی می‌کنند و در نهایت به اجرا می‌رسند. به نظر بنده فرهنگ عمومی حوزه‌ای است که در کشور ما متولی ندارد.
بازنگری در ایمانیات جامعه برای بازپروری فرهنگ

بازنگری در ایمانیات جامعه برای بازپروری فرهنگ

شکل گیری فرهنگ بر اساس ایمانیات جامعه است و اگر در فرهنگ کمبودی احساس می‌کنیم باید ریشه‌ها را بررسی کنیم؛ اگر بخواهیم از دید فرهنگی به مهم‌ترین مسئله کشور بپردازیم باید در ایمانیات جامعه بازنگری کنیم. مطمئناً یک جای کار را اشتباه کرده‌ایم. ما ابزار بسیار قدرتمندی به نام قرآن در اختیار داریم که در کنار آن کلام اهل بیت و سنت نبوی قرار دارد. در شرایطی که ما چنین ابزار قوی و چنین دریایی از علم و فهم در دست داریم قائدتاً نباید بعد از چهل سال اصلاً مشکل فرهنگی داشته باشیم.
ماهیت مسائل «فرهنگ عمومی»

ماهیت مسائل «فرهنگ عمومی»

در حوزه فرهنگ عمومی غالباً برای غیر متخصصان، مشکلات روبنایی قابل مشاهده است حال آنکه این مشکلات دارای ریشه‌هایی از جنس مسئله فرهنگی و اجتماعی هستند و تا زمانی که مشکل به مسائل تشکیل‌دهنده‌ی آن تجزیه نشود، نه تنها مشکلی حل نمی‌شود بلکه امکان تبدیل آن به بحران نیز وجود دارد.
بی‌هیچ بهانه‌ای برای کتاب نخواندن

بی‌هیچ بهانه‌ای برای کتاب نخواندن

پیشینه‌ی پُربار فرهنگی ما، یعنی شمار کتاب‌ها و کتابخانه‌ها و کتاب‌نگاران، و ظهور و وجود بزرگان و نام‌آوران و اهالی دانش و اندیشه و بینش در عرصه‌ی شکوفایی تمدن و گسترش فرهنگ مکتوب، ما را متقاعد می‌سازد که «کتاب» را یکی از برترین، زیباترین و مهم‌ترین تجلیات فرهنگی بدانیم و آن را از گران‌سنگ‌ترین پدیده‌ها و میراث بشری به شمار آوریم.
احساس خطر در قلمرو فرهنگ عمومی

احساس خطر در قلمرو فرهنگ عمومی

چرا آدم‌ها احساس می‌کنند که وضعیت بدتر شده؛ برای اینکه احساس می‌کنند در تمام حوزه‌های روابط اجتماعی، مدام دچار حیله و نیرنگ و فریب‌اند. یعنی آن وجه صادق بودن و قابل‌اعتماد بودن افراد خیلی تنزل پیداکرده است. این باعث شده که ما در این قلمرو فرهنگ عمومی، بسیار و بسیار احساس خطر کنیم.