درباب جنبش ها، کنش های جمعی و اعتراض ها
تعداد اخبار:۱۰

درباب جنبش ها، کنش های جمعی و اعتراض ها

همزمان با گستردش جوامع و تقسیم‌کار‌های پیشرفته‌تر، مقوله تصدی جوامع به‌صورت دموکراتیک در اختیار طیف خاصی از نخبگان قرار گرفت که با تصمیمات خود می‌توانند اثراتی بیش از تصمیمات خود انسان بر زندگی شخص بگذارند. به‌طور طبیعی مردم برای مقابله با اثرات منفی تصمیمات نخبگان سیاسی، در دل ساختار‌های دموکراتیک و دولت مدرن راه‌های گوناگونی را برای کنش‌های جمعی در اختیاردارند. تظاهرات خیابانی، امضای طومارها، تحصن، تحریم انتخابات، شرکت در انتخابات و ده‌ها ابزار دیگر که امروزه با گسترش فضای وب، حتی طومارها، درخواست‌های مجازی، هشتک زدن‌ها و ... نیز به آن افزوده‌شده است. اما کنش‌های جمعی همراه در قالبی مسالمت‌آمیز انجام نمی‌شوند. زدوخورد‌های جلیقه زرد‌ها با پلیس، درگیری‌های پلیس آمریکا با معترضان به قتل جورج فلوید و حتی درگیری‌های خیابانی که بعضاً در کشور ما رخ می‌دهد این سؤال‌ها در ذهن‌ها مطرح می‌کند که چرا کنش‌های جمعی ما به سمت اعتراضات بعضاً خشونت‌بار پیش می‌رود. از همین رو فهم مقوله اعتراض و جامعه‌شناسی آن اهمیت می‌یابد.
معترضان چگونه منابع خود را به منافع تبدیل می‌کنند؟

معترضان چگونه منابع خود را به منافع تبدیل می‌کنند؟

گروه‌های اعتراضی می‌کوشند طبق توان بسیج و کنش‌گری خود در ساختار رسمی قدرت نفوذ کرده، سهمی یافته، خط‌کشی‌ها را تغییر دهند و یا در آن اخلال ایجاد کنند. ازنظر تیلی میزان توان هر سازمان اعتراضی بسته به چهار مؤلفه تعهد، تعداد، وحدت و ارزشمندی است که در صورت فقدان هریک، گروه اعتبار خود را از دست می‌دهد.
از اعتراضات کور تا جنبش سازمان یافته

از اعتراضات کور تا جنبش سازمان یافته

مفهوم سواری مجانی عنوان معمایی بود که اولسون برای نخستین بار در خصوص جنبش‌ها مطرح ساخت. ازنظر اولسون اعتراضات بدون در نظر گرفتن پاداش‌های واضح و آشکار نمی‌توانند عضوگیری کنند. عمده افراد در وضعیت آشوب دست به محاسبه زده و به این سمت می‌روند که صرفاً تماشاچی اعتراض باشند، چراکه اگر اعتراضات پیروز شود، نفع آن شامل همه می‌شود و اگر شکست خورد زیانی از سمت اعتراض شامل آن‌ها نمی‌شود.
ازهم‌گسیختگی هویتی در جامعه‌ای ملتهب

ازهم‌گسیختگی هویتی در جامعه‌ای ملتهب

عدم‌انسجام جایی شکل می‌گیرد که تقسیم‌کار، تمایز را بیش از آگاهی و وجدان عمومی گسترش دهد، در این حالت آگاهی و وجدان عمومی با گسست همراه‌شده و درعین‌حال آگاهی جدیدی جایگزین آن نمی‌شود. آنومی در چنین حالتی مطرح می‌شود. ازنظر دورکهایم جامعه در وضعیت آنومی به شهروندان فشار آورده تا آنچه از فقدان انسجام در درون خود داشته را بیرون ریخته و اعتراضات خشونت‌بار شکل می‌گیرد.
چگونه سرمایه شما را تبدیل به یک کنش گر خشن می‌کند؟

چگونه سرمایه شما را تبدیل به یک کنش گر خشن می‌کند؟

دیویس معتقد است، مردم در طول تاریخ دوره‌های بی‌شمار فقر و محرومیت را گذرانده و زیر شدیدترین ستم‌ها زندگی کرده‌اند اما هیچ‌گاه دست به قیام خشونت‌آمیز نبرده‌اند. ازنظر او فقر دائمی و محرومیت مردم را انقلابی نمی‌کند؛ بلکه آن‌ها معمولاً این شرایط را با تسلیم و رضا توجیه و یا با ناامیدی پذیرا می‌شوند.
بدون ابزار تحول، بقایی در کار نیست

بدون ابزار تحول، بقایی در کار نیست

نظریات نوسازی برخلاف کنش متقابل نمادین، بر سیر و گذار به‌جای معنا و روش خلق آن تمرکز دارند، در حقیقت وجه شباهت این دو رویکرد در تفسیر انقلاب به‌عنوان خلأ میان دو ساختارمندی است و وجه تفاوت آن‌ها در این است که مکتب کنش متقابل نمادین تمرکز پژوهش‌های خود را بر نحوه خلق معنای جدید قرار داده و نظریات نوسازی، خلق معنای جدید را پیش‌فرض گرفته است.
چرا اعتراضات به وجود می‌آیند؟

چرا اعتراضات به وجود می‌آیند؟

چرا اعتراضات شکل‌گرفته و بعضاً به سمت خشونت می‌رود؟ سؤال ساده‌ای که شاید در بدو أمر ابتدایی و مضحک تلقی شود و با پاسخ‌های ساده‌تری همچون فشار اقتصادی، ظلم، تبعیض و یا حتی پاسخ‌های امنیتی چون دخالت‌های خارجی، نفوذ و... جواب داده شود و شاید هر یک از پاسخ‌ها به‌نوبه خود درست باشد، اما برای یک جامعه‌شناس صرف این پاسخ‌ها کافی نیست.
جنبش اجتماعی چیست؟

جنبش اجتماعی چیست؟

حامیان جنبش‌ها معمولا از اقشار گوناگون طبقات متوسط و فرودستان هستند. ولی شورش‌ها فرصتی برای تکثیر خودشان ندارند. برای همین هم معمولا گروه‌های همگن تری هستند که در یک منطقه به صورت مشخص، اعتراضشان را اعلام می‌کنند. آن‌ها شبکه روابط دارند، در این شبکه روابط زودتر همدیگر را همیابی می‌کنند و در شورش شرکت می‌کنند. ولی معمولا شورش‌ها ترکیبی از گروه‌های سنی جوان هستند و افراد طبقات متوسط به پایین و بیشتر فرودستان.
اعتراض پراکنده و تصادفی ناجنبش است حتی اگر هدف مشترکی داشته باشد

اعتراض پراکنده و تصادفی ناجنبش است حتی اگر هدف مشترکی داشته باشد

ناجنبش‌ها غالباً شامل دو دسته فعالیت هستند، یکی فعالیت‌های سازماندهی و از قبل طراحی‌شده است. این تا حدود زیادی در قالب جنبش انجام می‌شود. یکی هم در قالب فعالیت‌هایی که از پیش تعیین نشده، اصلاً قرار نبوده است که این‌ها با هم هماهنگ کنند. ولی همه نسبت به یک موضوع و در زمان‌های پراکنده اعتراض می‌کنند. آن‌ها بدون اینکه با هم یکجا جمع شده و با هم هماهنگ کرده باشند، این اقدام را صورت می‌دهند. ناجنبش، در مجموع هدف مشترکی دارد، ولی افراد به صورت پراکنده و تصادفی با همدیگر عمل می‌کنند و به سوی تحقق آن هدف می‌روند.
میوه‌های خشم

میوه‌های خشم

خشم به قربانیان ظلم این امکان را می‌دهد که بایستند و در خصوص موقعیت خود و شرایطی که برایشان پیش آورده‌اند بهتر فکر کنند و درنتیجه به ستمگران بگویند: «نه! تقصیر من نیست.» خشم باعث می‌شود تا قربانی با درک احساسات منطقی خود به‌روشنی بی‌عدالتی که در جریان است را تشخیص دهد.