مروری بر وضعیت بازار انیمیشن در ایران
تعداد اخبار:۹

مروری بر وضعیت بازار انیمیشن در ایران

انیمیشن به مفهوم امروزی آن نخستین بار در سال ۱۲۹۷ با عنوان انیمیشن cel یا همان سنتی خلق شد و به‌سرعت در جهان فراگیر شد. امروزه نام کمپانیهای بزرگی چون پیکسار، والت دیزنی پیکچرز، دریم ورکس، آی آل ام، وتا دیجیتال و سونی پیکچرز مطرح است که برای نمونه پیکسار در طول ۲۰ سال سابقه خود حدود ۱۰ میلیارد دلار درآمد از طریق ساخت انیمیشن کسب کرده است. جالب‌توجه است که کشورهای برتر در حوزه انیمیشن چون آمریکا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، کانادا، اسپانیا، چین، کره جنوبی و هند توانسته‌اند فرایندهای فرهنگی و اجتماعی خود را از طریق این صنعت نهادینه کنند. اگرچه در ایران ایده پردازی‌های تصویر متحرک سابقه باستانی دارد اما انیمیشن حدود ۵۰ سال است که به کشور واردشده و جایگاهی قابل سنجش و ارزیابی دارد. انیمیشن‌های موفق ایرانی چون بنیامین، آخرین داستان، فیلشاه، شاهزاده روم، شکرستان و... نیز طی دهه‌های اخیر عرضه شده است که کیفیت، استقبال و جذابیت قصه ان‌ها قابل‌بحث و بررسی است.
بدنه سینمایی کشور هرگز ارتباط مستقیمی باانیمیشن نداشته است

بدنه سینمایی کشور هرگز ارتباط مستقیمی باانیمیشن نداشته است

این عالیست که در دو دهه اخیر مرکز گسترش بشکلی جدی و مستمر از انیمیشن تجربی حمایت کرده و در کمرنگی نقش کانون، حرکت‌های بسیار ارزشمندی را رقم زده است. اما آن بخش معظم و «سترگ» و بدنه سینمایی کشور که زیر فرمان وزارت ارشاد بوده است، هرگز ارتباط مستقیم، منطقی و بسیار سودآور خود را با انیمیشن درنیافته و از آن حمایتی نکرده است.
مدیران حوزه انیمیشن به دنبال رایانه‌های قوی هستند نه هنرمند کنشگر و خلاق

مدیران حوزه انیمیشن به دنبال رایانه‌های قوی هستند نه هنرمند کنشگر و خلاق

بسیاری از مدیران دولتی حوزه انیمیشن فکر می‌کنند که اگر کامپیوترهای قوی و یا شهرک مخصوص انیمیشن داشته باشیم، بدون شک انیمیشن‌های موفق‌تری خواهیم داشت و اغلب تصویرسازی‌ها بدین شکل است. بزرگ‌ترین اتفاق این است که هنرمند کنشگر، خلاق و توانمند ما در حوزه انیمیشن در پایین‌ترین نقطه هرم تولید قرارگرفته است.
سیاست‌گذاری مشخصی برای تولید و اکران انیمیشن وجود ندارد

سیاست‌گذاری مشخصی برای تولید و اکران انیمیشن وجود ندارد

اساساً اقتصاد، فرهنگ و هنر ما دولتی است و همین باعث می‌شود که کار در این عرصه اگر با دخالت و حمایت دولت انجام نشود، با مشکل برخورد کند و کار متوقف شود. بخش خصوصی نیز در این سال‌ها سعی کرده با ارتباطی که با بخش‌های دولتی می‌گیرد، کار را جلو ببرد که معمولاً این همکاری‌ها نیز با سنگ‌اندازی‌های مختلف به نتیجه مطلوب و دلخواه نمی‌رسد.
برخی انیمیشن‌های ایرانی به‌عنوان واحد درسی در فرانسه استفاده می‌شود!

برخی انیمیشن‌های ایرانی به‌عنوان واحد درسی در فرانسه استفاده می‌شود!

شفاف عرض می‌کنم؛ نه تنها هیچ سیاست مشخص و شفافی وجود ندارد بلکه انتصاب مدیرانی که در این زمینه کمترین توانایی و سواد را دارند، باعث شده تا در حوزه انیمیشن کشور کاملا سلیقه‌ای رفتار شود و برخلاف همه نبود سیاست‌های مشخصی که عرض شد، در کشور فرانسه برخی انیمیشن‌های تولید ایران به عنوان واحد درسی برای کودکان و نوجوانان استفاده می‌شود.
جشنواره‌های کم اعتبار برای انیمیشن‌های بی‌مخاطب!

جشنواره‌های کم اعتبار برای انیمیشن‌های بی‌مخاطب!

جشنواره‌زدگی آفتی است که می‌تواند هنر پویانمایی ایران که این روز‌ها در مسیر صنعتی شدن قرارگرفته را با چالش‌های متعددی روبرو کند. انیمیشن ایران، از نظر فنی و هنری جایگاه پایینی ندارد که بخواهیم آثار تولید شده را صرفاً به دلیل حضور در جشنواره‌های خارجی بسنجیم.
انیمیشن ایرانی، بخشی از هویت فرهنگی-اجتماعی

انیمیشن ایرانی، بخشی از هویت فرهنگی-اجتماعی

سال‌هاست که انیمیشن‌های کوتاه ایرانی فاتح جشنواره‌های معتبر بین‌المللی می‌شوند و تاکنون توانسته‌اند جوایز بسیاری از این جشنواره‌ها به خانه بیاورند؛ اما به دلیل عدم سیاست‌گذاری‌های مشخص پخش و یا عدم سیاست‌های حمایتی مدیران این حوزه، تاکنون جایی برای پخش آن‌ها در نظر گرفته نشده و بسیاری از آن‌ها در قفسه‌های کانون پرورش فکری خاک می‌خورند.
کاری به محتوا نداشته باشید!

کاری به محتوا نداشته باشید!

«کاری به محتوا نداشته باشید»؛ این شاید بهترین راه‌حل برای سرگرم کردن کودکان با حجم عظیمی از انیمیشن‌ها باشد. انیمیشن‌هایی که این‌روز‌ها به‌وفور با انواع دوبله‌های بی‌توجه به تربیت کودکان، در دسترس همه‌ی ما قرارگرفته و خانواده‌ها امروز خسته‌تر از آن هستند که بخواهند به محتوای انیمیشن‌ها یا به اصطلاح کارتون‌هایی که کودکان‌شان در معرض تماشای آن‌ها قرار دارند فکر کنند.
تجربه «فهرست مقدس» پشتیبان «پسر دلفینی»

تجربه «فهرست مقدس» پشتیبان «پسر دلفینی»

تیم سازنده اثر با توجه به اثر پیشین نه چندان موفق خود تحت عنوان «فهرست مقدس» در یک فرآیند و روند تجربی و تدریجی موفق شده تا همپای رشد فنی و تکنیکی، در اثر «پسر دلفینی» به خوبی قصه بگوید و با داستان مخاطب را با خود همراه کند و با تمرکز روی روایت داستانی و خلق دنیای جذاب و شیرین و پرکشش، مخاطب را برای مدتی بیش از یک ساعت با خود همگام کند.