جوهره هنر مقاومت، پایداری و ایستادگی است و در ایران این مفهوم بیش از آنکه به کشمکشهای درونی فرد در مواجهه با نیروی خیروشر و مبارزه علیه کژیهای درونی و پیرامونی باشد، تکیهبر مقاومت و پایداری در برابر دشمنان متجاوز به سرزمین ملی یا مذهبی دارد. اینگونه هنر مقاومت بر دو محور «بودن» و «شدن» استوار است.