سینمای ایران از ابتدای حضور خود در جامعه ایرانی به دلیل جذابیتهای بصری آن از یک سو و از سوی دیگر امکان جهت دهی محتوای آن توسط صاحبان قدرت و سرمایه (به خصوص در روزهای نخستین حضور خود که رقیب دیگری نداشت)، بسیار مورد توجه قرار گرفت و پس از طی فراز و نشیبهای فراوان در ۳ گردش حکومت (قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی) به وضعیت فعلی آن رسیده است. حال باید دید که هنر هفتم طی عمر نه چندان بلند خود در تاریخ این کشور چه دستاوردهایی را به ارمغان آورده و از آن مهمتر چه ادراکی از فضای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به مخاطبان القا نموده است.