تماشاگر، نفسِ تئاتر است؛
تئاتر، شهرنمایش «یاماها» روایتی است از زنی سرگشته در بیمارستان روانی امین‌آباد. «کهبد تاراج» که خود این نمایشنامه را نوشته و کارگردانی کرده، از بازی «مرجان قمری»، «لبخند بدیعی» و «مازیار سیدی» در نمایش خود استفاده کرده است. یاماها سه منودرام از سه شخصیت است که به نوعی به هم گره خورده‌اند؛
به گزارش«سدید»؛ تئاتر در این روز‌های کرونایی بیشتر از باقی رشته‌ها و شغل‌ها دستخوش تغییر شده و در بلاتکلیفی به سر برده است. با ورود ویروس کرونا به کشور، تماشاخانه‌ها برای مدتی نامعلوم تعطیل شدند و نمایش‌هایی که ماه‌ها تمرین کرده و منتظر اجرا بودند، در بلاتکلیفی به سر بردند. در ماه تیر تماشاخانه‌ها به شکلی محدود و با نیمی از ظرفیتش باز شده و باز همین اجرا‌های نصفه و نیمه در مهر تعطیل شدند. گروه‌های آماده، آمادگی خود را برای اجرا از دست داده و تمرین در این روز‌های کرونایی تنها راهی بود که می‌شد به کمک آن امید به اجرا بردن نمایشی را در خود حفظ کرد. پس از این تعطیلی طولانی‌مدت، تماشاخانه‌ها بالاخره در بهمن باز شده و گروه‌ها کم‌کم اجرا‌های خود را به روی صحنه بردند.
مخاطب برای اهالی تئاتر همچون نان شب است و تئاترِ بی‌تماشاگر نمی‌تواند دوام بیاورد. در این روز‌هایی که زندگی برای همه اقشار سخت شده برای آن‌ها که نان از هنر درمی آوردند سختی‌اش مضاعف است. در این مجال به معرفی برخی از نمایش‌های روی صحنه و گروه‌هایی می‌پردازیم که در این روز‌های سخت با انگیزه و امید چراغ کم‌سوی تئاتر را روشن نگه داشته‌اند؛ گروه‌هایی که نیاز به حمایت مخاطب دارند تا بتوانند با امید ادامه دهند.
نمایش‌های روی صحنه در مجموعه
تئاتر، شهرنمایش «یاماها» روایتی است از زنی سرگشته در بیمارستان روانی امین‌آباد. «کهبد تاراج» که خود این نمایشنامه را نوشته و کارگردانی کرده، از بازی «مرجان قمری»، «لبخند بدیعی» و «مازیار سیدی» در نمایش خود استفاده کرده است. یاماها سه منودرام از سه شخصیت است که به نوعی به هم گره خورده‌اند؛ نمایشی که با دو اجرایی‌شدنش هر شب ساعت ۱۷ و ۱۸:۴۵ در تالار قشقاییِ مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه می‌رود. «برونسی» دیگر اجرایی است که در سالن سایه تئاتر شهر، هر شب ساعت ۱۸ به مدت ۷۰ دقیقه اجرا دارد. برونسی، روایتی از زندگی شهید برونسی است که نویسندگی و کارگردانی آن را «مرتضی شاه‌کرم» بر عهده دارد. او که خودش نیز در این نمایش در کنار «مجید رحمتی»، «ایمان سلگی» و تنی چند از بازیگران دیگر بازی می‌کند، روایتی جذاب و ترکیبی از کمدی تراژدی را به روی صحنه برده است. سالن اصلی تئاتر شهر نیز هر شب ساعت ۱۸ میزبان نمایش «گرگاس‌ها» به نویسندگی و کارگردانی «حمیدرضا نعیمی» است. در این نمایش کمدی «بهنام شرفی»، «رامین ناصرنصیر» و چند تن دیگر از هنرمندان حضور دارند. دیگر اجرای این مجموعه که در هر شب ساعت ساعت ۱۸:۳۰ به مدت ۷۰ دقیقه در تالار چهارسو به روی صحنه می‌رود، نمایش «ایوب خان» به نویسندگی و کارگردانی «امیر دژاکام» است. در این نمایش «طا‌ها عابدی»، «ماهان عابدی» و «سمانه شعاعی» در کنار دیگر بازیگران به روی صحنه می‌روند.
نمایش «اُتول سورون» بر صحنه تماشاخانه ایرانشهر
تماشاخانه ایرانشهر از جمله سالن‌های تئاتری است که بیشترین تعطیلات دوران کرونا را به خود اختصاص داده است. در مرداد امسال این تماشاخانه بعد از چهار ماه تعطیلی با دو اجرای «مرثیه‌ای برای ژاله. م و قاتلش» و «اسموکینگ روم» بازگشایی شد و با تعطیلی مجدد تئاتر‌ها دوباره به تعطیلاتی نامعلوم رفت. پس از بازگشایی مجدد سالن‌های تئاتر در بهمن، باز هم ایرانشهر دیرتر از دیگر سالن‌های در سی‌ام بهمن فقط با اجرا در سالن استاد سمندریان کار خود را آغاز کرد و در سالن دیگر این مجموعه، سالن استاد ناظرزاده در حال حاضر هیچ اجرایی به روی صحنه نمی‌رود. ایرانشهر از جمله سالن‌های شلوغ و پرمخاطب برای اهالی تئاتر در روز‌های پیش از کرونا بود. معمولا در حالت عادی روزانه چهار اجرای پرمخاطب در این مجموعه به روی صحنه می‌رفت و لابی شلوغ و فضای محوطه پارک هنرمندان همیشه مملو از مشتاقان تئاتری بود که از مدت‌ها قبل بلیت خود را رزرو کرده بودند. این شور و حال تا حدودی با نمایش «اُتول سورون» دوباره به این مجموعه برگشته است؛ نمایشی در مورد اولین مواجهه شاه قاجار با اتومبیل که «باقر سروش» متن آن را نگاشته و «شهروز دل‌افکار» همراه با هنرجویان کارگاه بازیگری‌اش آن را به صحنه برده است؛ نمایشی جذاب و کمدی که می‌تواند مخاطب را برای ۹۰ دقیقه از فضای بیرون سالن جدا کند.
نمایش‌های تالار مولوی
تالار مولوی را می‌توان از پیشتازان اجرا در دوران کرونا دانست. اجرای نمایش‌ها در دوران کرونا با نمایشی از این مجموعه شروع شد. نمایش «ابر شلوارپوش» به کارگردانی «علیرضا اخوان» که در ساعت هفت عصر روز دوم تیر، زنگ اجرا‌های تئاتری را به صدا درآورد و پس از آن دیگر نمایش‌ها در مولوی و تئاترشهر به روی صحنه رفتند. در حال حاضر تالار مولوی میزبان سه نمایش است. در سالن کوچک، هر روز ساعت ۱۷، نمایش «زندگی در لانگ‌شات و مرگ در کلوزآپ» به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری «محمدرضا مالکی» به روی صحنه می‌رود؛ مونولوگی جذاب در راستای ادای دین این هنرمند به هنروران سینما. نمایش دیگر این مجموعه که در تالار اصلی و ساعت ۱۸ به روی صحنه می‌رود، «غرب حقیقی» به نویسندگی «سم شپارد» و کارگردانی «امید سعیدپور» است. سعیدپور خود نیز در این نمایش به همراه «شادی امیری» و «محمدرضا چرختاب» بازی می‌کند. تهیه‌کنندگی این نمایش را «پرویز پرستویی» بر؛ عهده داشته و داستان درباره دو برادر است. یکی نویسنده و دیگری بیکار که انتخاب یک تهیه‌کننده جای این دو را با هم عوض می‌کند. نمایش «حاد» به نویسندگی «علیرضا اجلی» و کارگردانی «ابراهیم عبدی» دیگر اجرای سالن اصلی است که در ساعت ۱۹ هر شب به مدت ۴۰ دقیقه به روی صحنه می‌رود. در این نمایش «نغمه طوسی»، «مصطفی عطری» و «محمدرضا آریان» بازی می‌کنند.
«امینه» بر صحنه تالار محراب
تالار محراب با وجود فاصله نه‌چندان زیادش با تئاتر شهر و واقع شدن بر تقاطع خیابان، ولی عصر؟ عج؟ امام‌خمینی؟ ره؟ یکی از مهجورترین تماشاخانه‌های کشور است. این تماشاخانه پیش از کرونا نیز مخاطبان کمی را به خود جذب می‌کرد و در این روز‌ها نیاز بیشتری به حمایت مخاطب دارد. نمایش «امینه» به نویسندگی «علی شمس» و کارگردانی «سعید مصطفایی» هر شب ساعت ۱۸:۳۰ به مدت ۹۰ دقیقه در تالار اصلی این مجموعه به روی صحنه می‌رود. داستان نمایش درباره پسر زال خان استرآبادی است که یکی از مخالفان آقامحمدخان قاجار است و در شکارگاه وی دستگیر شده. نامه‌ای از طرف آقا برای زال فرستاده می‌شود که یا از من پیروی کن یا فرزندت از بین می‌رود و بدین شکل داستان شکل می‌گیرد. در این نمایش «هامون خان‌محمدی»، «سعید تقوایی» و «امیرعلی زیارتی» در کنار دیگر بازیگران ایفای نقش می‌کنند.
در حال حاضر بیش از ۵۰ نمایش و نمایشنامه‌خوانی در سالن‌های تئاتری تهران ازجمله مجموعه تئاترشهر، تماشاخانه ایرانشهر، تالار مولوی، تماشاخانه سنگلج، خانه هنرمندان، تالار محراب، خانه نمایش مهرگان، پردیس تئاتر شهرزاد، تماشاخانه اهورا، پردیس تئاتر سپند، عمارت روبه‌رو، تماشاخانه استاد جمشید مشایخی، حوزه هنری، تالار حافظ، تماشاخانه شانو، تماشاخانه ملک، عمارت نوفل‌لوشاتو، تماشاخانه هیلاج، تماشاخانه آژمان و فرهنگسرای سرو در حال اجرا هستند که هر کدام نیاز به حمایت از سوی مخاطبان دارند. تئاتر نفسش به نفس مخاطب بسته است و فقط با حضور در تماشاخانه‌هایی که پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت می‌کنند، می‌توان چراغ از همیشه کم‌سوتر تئاتر را زنده نگه داشت.
انتهای پیام/
منبع: صبح نو
ارسال نظر
