به گزارش «سدید»؛ «پهلوون» نام برنامه‌ای است که تا به حال در ۴۲ قسمت از شبکه ورزش و شبکه سه پخش شده است، برنامه‌ای که فصل اول آن ۵۲ قسمت است و اگر قرار باشد فصل دومش نیز تولید شود از اثری با هدف معرفی آداب و رسوم ورزش‌های زورخانه‌ای به قصد احیای آن به رویدادی برای استعدادیابی در این ورزش تبدیل خواهد شد. انگیزه اولیه تولید پهلوون توجهی بود که علی جلیجو در فصل دوم «عصر جدید» با سرپرستی گروه «جوانمردان ایران‌زمین» برانگیخت و سبب شد شبکه ورزش به فکر تولید برنامه‌ای برای خیل مشتاقان ورزش‌های زورخانه‌ای بیفتد و اتفاقا در آن از حضور جلیجو و همچنین کمک‌های فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی نیز بهره بگیرد، برنامه‌ای که شبکه سه سیما نیز پای قولش برای اختصاص باکسی به پخش آن ماند و مدتی است که از شبکه امید هم روی آنتن می‌رود و در آینده‌ای نزدیک پای آن به شبکه‌های قرآن و جام‌جم نیز باز خواهد شد. علیرضا اسکندریان، تهیه‌کننده پهلوون که تاکید دارد خود و تیم تولید این برنامه را جوانانی حزب‌اللهی بخواند ضمن تشکر از شبکه‌های ورزش و سه بابت اعتمادشان، به گفتگو با روزنامه جام‌جم نشست که حاصل آن را در ادامه می‌خوانید.
در میان خیل برنامه‌های ورزشی که برخی نیز نه کارکردی مشخص و نه توانی برای جذب مخاطب دارند، برنامه پهلوون با چه رویکردی تولید شد و ماموریت ویژه‌ای که برای آن در نظر گرفته بودید، چه بود؟
با توجه به این که در فصل دوم عصر جدید، گروهی به نام جوانمردان به سرپرستی و مربیگری علی جلیجو موفق به جلب توجه بسیار شدند و نظرات فراوان درخصوص ورزش زورخانه‌ای، ورزش باستانی یا ورزش پهلوانی برانگیختند، شبکه تصمیم گرفت برنامه‌ای مختص این ورزش تولید کند که در خلال آن، هم آداب و رسوم مربوط به آن مجدد آموزش داده شود و هم در مورد تاریخچه آن توضیح دهد و بگوید اساسا چه بوده و از کجا آمده است.
منظورتان از شبکه، شبکه سه است یا ورزش؛ چون می‌دانیم این برنامه از هر دو شبکه روی آنتن می‌رود؟
شبکه ورزش. حامیان مالی این برنامه خانه تولیدات جوان سازمان صداوسیما و سازمان تبلیغات اسلامی بودند و سازمان تبلیغات اسلامی به محض این که متوجه شد شبکه ورزش در همکاری با خانه تولیدات جوان چنین تصمیمی گرفته وارد کار شد و پس از آن بود که علی فروغی، مدیر شبکه سه سیما اعلام کرد که اگر این برنامه از سطح کیفی مطلوبی برخوردار باشد باکسی در زمانی خوب برای پخش آن از این شبکه در نظر خواهد گرفت تا بهتر و بیشتر دیده شود و خدا را شکر که زمان خوبی را هم برای ما در نظر گرفتند و از وقتی از این شبکه روی آنتن رفتیم تعداد مخاطبان‌مان بیش از پیش شد و بعد از آن بود که تامین برنامه شبکه امید، قرآن و جام‌جم نیز متقاضی پخش پهلوون شدند که هم‌اکنون از شبکه امید نیز روی آنتن هستیم و زمان پخش‌مان از دو شبکه قرآن و جام‌جم هنوز مشخص نیست.
به ادامه پاسخ‌تان به سؤال اول برگردیم. پس آنچه در ابتدا شما را ترغیب به ساخت برنامه‌ای برای پرداختن به ورزش زورخانه‌ای یا همان ورزش باستانی کرد توجهی بود که حضور علی جلیجو در عصر جدید برانگیخت و نه احساس نیازی که خودتان کرده باشید؟
ببینید، اغراق نیست اگر بگوییم ورزش زورخانه‌ای، آرام‌آرام در حال پاک‌شدن از ذهن مردم بود؛ ورزشی کاملا ایرانی و باستانی که برای احیای دوباره آن باید کاری می‌کردیم. بگذارید مثالی بزنم. ما آیتمی داشتیم که طی آن با مردم صحبت می‌کردیم و به عنوان مثال از آن‌ها می‌پرسیدیم میل چیست؟! و مثلا پاسخی که می‌شنیدیم این بود که همان دمبل است. در صورتی که دمبل وسیله‌ای برای ورزش بدنسازی است و ربطی به میل ندارد یا به عنوان مثال سنگ را دو قطعه تخته پهن که یک طرف آن‌ها صاف و تخت و طرف دیگرشان منحنی‌شکل است، سپر می‌نامیدند. کسانی که با آن‌ها گفتگو می‌کردیم به همین طریق، بسیاری از ابزار و ادوات را نمی‌شناختند و در نتیجه یکی از کار‌هایی که ما در پهلوون انجام دادیم معرفی این ادوات و پیشینه‌شان به صورت موشن بود و در کنار آن در گفتگو‌های علی جلیجو با سعید شهبازی، مجری برنامه نیز به این نکات اشاره می‌شود. ما همه این موارد را در دل برنامه به بینندگان‌مان آموزش دادیم و شاید برایتان جالب باشد که بگویم حتی در آیتم‌هایی سنگین، میل و تخته شنو را با خود به خیابان می‌بردیم و از مردم می‌خواستیم از آن‌ها استفاده کنند.
می‌دانیم که برنامه پهلوون نه مسابقه‌محور که مختص معرفی ورزش زورخانه‌ای است، اما حضور گروه‌هایی که در برنامه‌تان حاضر می‌شدند به چه صورت بود؟ آیا به شما معرفی می‌شدند یا خود متقاضی شرکت بودند؟
ما به فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی اعلام کردیم که قصد ساخت چنین برنامه‌ای را داریم. برنامه‌ای که ابتدا قرار بود استعدادیابی و در واقع تلنت‌شویی مانند عصر جدید، اما صرفا مختص ورزش‌های زورخانه‌ای باشد، اما شبکه ورزش پیشنهاد داد در فصل اول، نخست این ورزش را به مردم معرفی و مجدد احیایش کنیم و به عنوان مثال به یاد آوریم که در این ورزش دعاکردن در انتهای کار، یکی از رسومات است؛ رسمی که در هیچ ورزش دیگری دیده نمی‌شود یا ما رخصت‌گرفتن را به آن معنا که در زورخانه می‌بینیم در هیچ جای دیگری مشاهده نمی‌کنیم یا ریتم و آوا و نوای ورزش زورخانه‌ای و موسیقی همراه آن دیگر نکته متمایزکننده‌اش از سایر ورزش‌هاست. پس از موافقت ما با پیشنهاد شبکه ورزش و اعلام این موضوع به فدراسیون، فدراسیون لیستی از بهترین تیم‌های خود تهیه کرد و در اختیار ما گذاشت. ما این تیم‌ها را به تهران دعوت و شروع به ضبط کردیم. نکته جالب توجه این که بسیاری از تیم‌های شهرستانی که در شرایطی دشوار در حال ورزش‌کردن بودند، با دیده‌شدن‌شان در این برنامه چه روی آنتن شبکه سه و چه آنتن شبکه ورزش، با پیشنهاد‌های متعددی از سوی اسپانسر‌هایی مواجه شدند که به آن‌ها پیشنهاد حمایت دادند.
در کنار معرفی گروه‌ها از سوی فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی به شما، آیا امکان ثبت‌نام نیز برای حضور در برنامه‌تان وجود داشت؟
بله، تعدادی از تیم‌ها از طریق ثبت‌نام از راه فضای مجازی در برنامه حاضر شدند و نکته حائز اهمیت این که این تیم‌ها موظف به ارسال فیلم از تمرینات‌شان برای ما بودند و با این که مسابقه‌ای در کار نبود، اما مرحله راستی‌آزمایی و صحت‌سنجی آنچه این دوستان مدعی آن بودند پیش از حضورشان در برنامه توسط علی جلیجو انجام می‌شد.
تلفیق ورزش زورخانه‌ای با شیرین‌کاری و آکروبات
علیرضا اسکندریان، تهیه‌کننده برنامه پهلوون در پاسخ به این سؤال که در فصل سوم عصر جدید و به واسطه حضور «پهلوانک‌های ایران‌زمین» بسیار شنیده شد که تعداد علاقه‌مندان به ورزش‌های زورخانه‌ای بیش از پیش شده است و آیا آن‌ها نیز چنین بازخورد‌هایی را در پی پخش پهلوون مشاهده کرده‌اند، به جام‌جم چنین می‌گوید: «واقعیت این است که ما نیز در فضای مجازی، با پیام‌های بسیاری از سوی کسانی مواجه شدیم که به دنبال زورخانه‌ها و باشگاه‌هایی برای آموختن ورزش‌های پهلوانی می‌گردند و حتی کسانی بوده‌اند که خواسته‌اند هم‌اکنون در برنامه پهلوون شرکت کنند که با توجه به اتمام ضبط فصل اول امکان‌پذیر نبوده است. نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که ورزش زورخانه‌ای یک بخش سنتی دارد و یک بخش مدرن و بخش مدرن آن همان چیزی است که به عنوان مثال «جوانمردان ایران‌زمین» و علی جلیجو روی کار آوردندش که شامل تلفیق ورزش زورخانه‌ای سنتی با شیرین‌کاری و حرکات آکروباتیک و ... است و نسبت به ورزش زورخانه‌ای سنتی بسیار بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.»
انتهای پیام/
