نگاهی به بیم و امیدهای جهانی شدن برای قومیتها؛
برخی جهانی شدن را خصوصا با تأکید بر بعد اقتصادی آن، یک تهدید و خطر جدی برای قومیتها میدانند. از منظر این گروه جهانی شدن به واسطه گسترش ارتباطات، افزایش مهاجرتها، ازدواجهای بین قومی، گسترش سبک زندگی شهری و از همه مهمتر، گسترش سرمایهداری و شیوه مصرف صنعتی، در نهایت منجر به کاهش حساسیتهای قومی و تبدیل شدن آنها به پس زمینهای بی روح در هویت اشخاص میشود.
چگونگی سیاستگذاری اجتماعی در بلوچستان در گفتگو با ایمان کهوری؛
این مردم شهدای خودشان را داشتهاند، قهرمانهایی در مسیر انقلاب و جنگ داشتهاند که با آنها احساس نزدیکی میکنند، وقتی شما اینها را به دست فراموشی بسپارید و تلاش کنید روایت مرکز محور از انقلاب ارائه کنید، این جوان دیگر احساس همبستگی با شما نمیکند. مدلهای اقتصادی که میآورند مدلهای اقتصادی مرکز است، لذا در اینجا جواب نمیدهند و شکست میخورند. مدام مدلها رنگ و پوسته خود را تلاش میکنند بومی نشان دهند، برای مثال مدیر طرح در منطقه لباس بلوچی میپوشد، غذای بلوچی بخورد یا تلاش میکند رویدادهای محلی را شناسایی و در آن تأثیر بگذارد، اما باز همان هویت مرکز محور در محتوای کارها عرضه میشود.
نبود نقشه صحیح قومیتها چه تبعاتی میتواند داشته باشد؟
نقشهها ابزارهای مهمی برای طرح ادعاهای مختلف، در مورد سرزمین، مرزها و متغیرهای فرهنگی (زبان، دین، مذهب، نژاد) هستند؛ ترسیم کنندگان شبه نقشهها با دادن مرکزیت به نواحی اقوام؛ گستردهتر نشان دادن این نواحی و کشاندن محدوده اقوام به مناطق دارای اهمیت ژئواستراتژیکی، ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی، سعی در تحریف واقعیت و تقویت حس ناسیونالیستی اقوام دارند.
یادداشت/ حمید هوشنگی
مسئله قومیت در ایران حداقل از دو جهت دارای اهمیت است؛ اول فرصتانگاری تنوع قومی در اندیشه امامان انقلاب و اسناد بالادستی برای بالندگی فرهنگ و توسعه همهجانبه کشور و دوم بستر بهرهگیری نخبگان قومی و کشورهای معارض برای فشار به جمهوری اسلامی ایران؛ بنابراین سیاستگذاری نحوه مدیریت تنوع قومی، متناسب با شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و بینالمللی کشور و با تکیه بر نظریه نظام انقلابی، در گام دوم انقلاب ضروری است.
یادداشت// صادق پناهی نسب:
کشور ما در حال حاضر با توجه به شرایط حاکم بر منطقه و جهان در معرض گسلهای قومی و مذهبی قرار دارد که خود متاثر از عوامل تشدید کنندهی خارجی، ضعفهای مدیریتی و با بازیگری مجموعهای از بازیگران محلی (نخبگان محلی)، منطقهای و فرامنطقهای است از این رو امکان فعال ماندن آن همواره وجود دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) در گفتگو با سدید؛
هوشنگی گفت: یکی از مسائلی که در هویت ما همیشه ثابت بوده مخصوصا از ۱۳۰۰ سال قبل و تقریبا تغییر زیادی نداشته است - همه اقوام از قبل از اسلام وارد ایران شدند و عربها و ترکها پس از اسلام به ما اضافه میشوند- این است که هویت ملی و هویت قومی ما در هم تنیده بوده است.
گزارشی درباره لزوم ایجاد وحدت ملی باوجود تنوع قومی برای تدام دولتها؛
حضور گروههای قومی ترک، کرد، بلوچ، ترکمن، لر، عرب، لک، تالشی از یک سو و باورمندان به ادیان دیگر همچون زرتشتیان، کلیمیان، صابئیها و ارمنیها از دیگر سو و نیز صدها ایل، قبیله، طایفه که زیر چتر عظیم فرهنگ و هویت ملی ایرانی همزیستی مسالمت جویانه دارند، نشان دهنده وحدت کثرت گونه اجتماع ملی سرزمین ایران است.
گزارش «سدید» درباره نظریه نظام انقلابی در حوزه تنوع قومی؛
اقوام ایرانی نه اقلیت و ملیت کوچکتر مستحیل در ملیتی کلانتر بودند و نه گروههای قومی به معنای مهاجران رودررو با نابرابریهای شهروندی، بنابراین باید مراقبت بود که برای مدیریت تنوع قومی، به ویژگیهای حقیقی و ریشهای تنوع قومی در ایران توجه کرد.
زمینههای وجودی تکوین فمینیسم در ایران؛
فمینیسم در ایران به مثابه یک نظریه بومی و تولد یافته در لایههای معرفتی فرهنگ جامعه ایرانی نبوده و در قالب یک نظریه وارداتی و با انگیزههای غیرمعرفتی در ایران حضور یافته است.
اربعینی که گذشت؛ فرهنگی که مانا شد
شاید این ابهام ایجاد شود که عجب مصادره به مطلوبی شده است که حتی در دل مراسم پیاده روی اربعین هم دنبال کارهای فرمالیته خودشان هستند، اما نباید زود قضاوت کرد