پایگاه تحلیلی سدید

جامعه و اقتصاد - اوقات فراغت
فوتبال، تنها سرگرمی نیست!
نگاهی به مستند فوتبالی «یک ملت، یک ضربان»؛
این روایت تلاش می‌کند صورت دیگری از فوتبال در ایام پس از جنگ را نشان دهد؛ همچنین تلاش می‌کند تا عنوان کند این رویداد فوتبالی در این مقطع، متأثر از کنش‌های سیاسی میان دو کشور پس از جنگ تحمیلی بوده است؛ به‌گونه‌ای که به فراخور شکل‌گیری زمینه‌های صلح میان دو کشور در حوزه فضای سیاسی و دیپلماتیک، از ملی‌پوشان ایران خواسته می‌شده تا آن‌ها نیز برخورد حسنه با فوتبالیست‌های عراقی نداشته باشند! گویی همپای فرازوفرودها در میدان دیپلماسی، جنگی دیگر اما این بار در زمین چمن مسابقه فوتبال بین تیم ملی دو کشور درگرفته بوده است.
ازدحام، ماده سمی درمانگر!
برسی مفهوم روشنفکر حقیقی به قلم کوستیکا براداتان؛
ممکن است شما به‌تن‌هایی در پوسته خالی زندگی‌تان غرق‌شده باشید و درواقع فرد مهمی نباشید، اما هنگامی‌که با یک جمعیت و گروه ارتباط معناداری برقرار می‌کنید، حس شور بی‌حدوحصری درون شما سرازیر می‌شود و باعث می‌شود کار‌های فراتر از توانتان انجام دهید. اکنون شما بخشی از چیزی بزرگ‌تر و فراتر از وجود تهی خودتان هستید.
حاکمیت به تصویری نو از آینده نیاز دارد
 ریشه‌شناسی اعتراضات، سال ۱۴۰۱ در گفتار ابوالقاسم مهدوی مزده؛
برای خروج از این بحران، راه‌هایی نیز وجود دارد که شامل: لزوم سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، توسعه تجارت و کاهش وابستگی اقتصاد به سیاست و عزم جدی برای حل معضلات اقتصادی اشاره کرد. در حوزه فرهنگی نیز باید دعوت به عقلانیت در کنار دین انجام بگیرد و حاکمیت تصویری نو از آینده خلق کند؛ فلذا ما باید یک پرسپکتیو، تاریخی بلندمدت داشته باشیم و اعتراض را مایه نشاط جامعه بدانیم؛ اما باید متوجه باشیم هیجان‌زده عمل نکنیم؛ با توجه به اینکه برهم خوردن یک سازوکار هزینه‌های جانی و مالی سنگین دارد؛ نسل جوان باید در حوزه اعتراضات متفکرانه عمل کند و از اقدامات هیجانی بپردازد.
نمی‌توانیم و نباید نسبت به جامعه بی‌تفاوت باشیم
بررسی مسئولیت‌پذیری اجتماعی در گفتگو با سیدحسن موسوی چلک؛
وقتی مسئولیت اجتماعی را ترویج می‌کنیم، همبستگی و انسجام در جامعه بیشتر می‌شود. به‌واسطه این کارکرد، اگر من دانشجو بشوم در آینده می‌توانم کارآفرین، کارفرما، مدیر، وزیر بشوم و به‌واسطه کارکردی که عرض کردم؛ مسئولیت اجتماعی دیگر موضوع سلیقه‌ای و علاقه فرد نیست.
۹۰ دقیقه کنارِ هم می‌مانیم!
پرسش‌هایی در باب جام‌جهانی فوتبال، سرمایه اجتماعی و اوضاعِ این روزها؛
هم‌زمان با آغاز اعتراضات از آخرین روز‌های شهریور، گروه‌هایی از کنشگران مختلف اجتماعی و فرهنگی در داخل یا خارج از ایران، با نوشتن نامه‌هایی از فیفا خواستند که به منظور مجازات نظام سیاسی ایران بخاطر برخورد با جریان آشوب‌های داخلی، از حضور تیم ملی کشورمان در جام جهانی خودداری کند. این در حالیست که مرور تاریخ جام‌جهانی و رویداد‌های سیاسی و اجتماعی همزمان در کشور‌های مختلف نشان از طرح چنین کارزار‌هایی علیه کشور‌های گوناگون ندارد.
سربازی از خدمت تا وظیفه!
مروری بر سیر تحولات تاریخی خدمت سربازی؛
معتقدم در حال حاضر سرباز تراز انقلاب اسلامی نتوانستیم تربیت کنیم و مقام معظم رهبری بیشترین مطالبه را در این خصوص دارند، البته تلاش‌های زیادی نیز انجام شده، اما با وضعیت مطلوبی که مدنظر انقلاب اسلامی بود فاصله دارد.
هویتی متمایز از سایر ملت‌ها!
بررسی نسبت مدرنیته و هویت جدید جوان ایرانی در یک سدۀ اخیر؛
هویت ایرانی سه رکن اساسی دارد که شامل ملیت، اسلام گرایی و مدرنیته است. تکیۀ بیش از حد حامیان مدرنیته به غرب‌گرایی سبب شده است تا متفکران ایرانی در صدسال اخیر توجه ویژه‌ای به این گرایش افراطی داشته باشند و آثار متعددی در مذمت آن خلق کنند. واقعیت این است که برای ارائه تعریفی مناسب از هویت ایرانی باید هر سه رکن را مورد توجه قرار داد.
مروری بر ظرفیت‌های گردشگری برای تحقق اهداف الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛
با توجه به اینکه در ابتدای سده نو قرار داریم، نظریه‌پردازی و شرح و بسط مباحث نظری در بسیاری از حوزه‌های نوین گردشگری ضرورت دارد. برای نمونه، زمینه‌سازی برای ایجاد گفتمان و نظریه‌پردازی با محوریت «گردشگری مردمی» برای تبیین فعالیت‌های گردشگری مردم‌پایه و ایجاد و ترویج مدل‌های بومی کسب‌وکار مردمی در بخش گردشگری قابل تحقق است.
دخترانگی در فرهنگ ایرانیان
یادداشت// مهدیه شهرابی فراهانی؛
دختر ایرانی، دارای هویتی مستقل است که توجه بدان، امری اساسی و ضروری پیش از توجه به جایگاه زن در جامعه می‌باشد. دختر در فرهنگی ایرانی، دارای ملزومات، ویژگی‌ها و شرایطی است که عدم توجه بدان و یا ساده انگاری پیرامون آن، منجر به بروز مشکلات هویتی و تناقض در شکل دهی هویت دخترانگی در از دوران کودکی تا جوانی خواهد شد.
زحمتکشان بی‌کار!
روایتی از تاریک و روشن یک قرن کار و اشتغال در ایران؛
روایت یک صد ساله نشان می‌دهد «نفت، مردم را از ما ربوده است». نفت را می‌توان عامل اصلیِ جدایی دولت و مردم (نیرو‌های کار و تولید) در ایران دانست. بی‎‌اعتنایی به نیرو‌های کار به دلیلِ اتکای به «فروش نفت» که از قبل از انقلاب شروع شده بود، پس از انقلاب نیز تداوم یافت.