پایگاه تحلیلی سدید

یکی از نکات بارز و روشن شعر باقری، ارتباط مدامش با اشیاست و مدام در حال جان بخشیدن به آنهاست؛ نکته‌ای که شاعران مدرن از آن غافل نیستند، اما با این همه، شعر باقری اغلب از مکاشفه و شهود خالی است (البته نه اشعار کوتاه «سنگ‌ها» و بعضی شعر‌های او). شاید بتوان گفت مکاشفه‌هایش بیشتر از تعقل سرچشمه می‌گیرد یا بین تعقل و تخیل جا می‌گیرد و در نهایت یا در توده‌ای از ابهام فرو می‌رود یا در پشت پرده نازکی از ابهام قرار می‌گیرد