پایگاه تحلیلی سدید

نبود تنوع ژانر در ساخت آثار تلویزیونی و سینمایی از مشکلاتی است که باعث ریزش مخاطب و عدم پوشش همه سلایق شده است. به‌عنوان مثال اکثر تولیدات سینمایی محدود به ژانر اجتماعی و کمدی هستند و بقیه ژانرها که اتفاقا مخاطبان بسیاری هم دارند، نماینده‌ای در تولیدات سینمای ایران ندارند. در تلویزیون و تولید سریال‌ها وضعیت کم‌وبیش به همین رویه است. یکی از این ژانرهای مغفول‌مانده، ساخت آثار بر اساس پرونده‌های واقعی حقوقی است که هم برای مردم جذاب است و هم آگاهی‌های حقوقی و شهروندی مردم را افزایش می‌دهد. سریال «آقای قاضی» ترکیبی از مستند و تله‌تئاتر است و موضوع داستان‌ها پرونده‌های واقعی است که با نگاهی دراماتیک ساخته شده و از شبکه دوم سیما در حال پخش است.

سینما، هنر مسحورکننده‌ای است که از همان نخستین سال پیدایش، توانست توجه میلیون‌ها انسان را به خود جلب کند. درست از همان زمان بود که صاحبان قدرت متوجه شدند می‌توانند روی سینما به‌عنوان صنعتی جدید و بسیار پول‌ساز در جهان حساب ویژه‌ای باز کنند. اما راه پویایی این صنعت، تنها از دالان تولید، توزیع و پخش نمی‌گذشت. سینما نیاز شدیدی به تبلیغات داشت و به همین دلیل، صاحبان قدرت و کمپانی‌های تخصصی تولید فیلم از همان ابتدا، میلیاردها دلار در سال خرج می‌کردند تا بتوانند جادوی هزاره جدید و تولیداتش را پیش چشم طیف گسترده‌تری از مردم جهان قرار دهند.

یکی از منتقدین سینمای ایران با عنوان این مطلب که مسئولان کنونی سینما پیش از آن که منتخب فرهنگ کشور باشند با معیار سیاست و رفاقت انتخاب شده اند، افزود: نتیجه حضور این افراد اهمال، غفلت و دوری از فرهنگ جامعه است.