🔴عینک شرقشناسی مانع از دیدن بنیادهای فقهی سنت ایرانی شده است
🖊بررسی مناسبات میان فقه و اجتماع در ایران در گفتوگو با عبدالمجید مبلغی؛
🔸غلبه مطالعات شرقشناسانه بر ذهنیت ما به گونهای است که در وهله نخست و در خاستگاه نگاه خود به مفاهیم، جایگاه آنها را به درستی در نمییابیم. مشخصاً من میخواهم از این فرضیه دفاع کنم که نظام داناییِ در گردش ما، محل بحث و پرسش است؛ لذا ابتدا من به این مقوله خواهم پرداخت. فرضیه من ناتوانی نظاممند مجموعه آگاهی در گردش ما برای فهم جایگاه فقه است. چون فقه را غلط میفهمیم، هرچه هم از فقه سخن بگوییم مبتنی بر مبادی و مبانی است که ذهن ما را ربوده است.
🔸علومانسانی فلسفه و کلام بنیاد، مجهز به امکانهای معرفتی در یک وهله و استعداد روششناختی در وهله دوم برای فهم غرب بود. یعنی این علومانسانی برای فهم غرب خیلی خوب و مفید بود، اما بضاعت کافی برای فهم نحوه بودن تاریخی ما را نداشت.
📎https://farhangesadid.com/0002On
🆔 @farhangesadid
🟠درنگی در نسبت جامعه و قانون
🖊مروری اجمالی بر نقش دین و جامعه در قانون؛
🔸یکی از دشواریها و چالشهای رشتههای مختلف علوم انسانی اعم از علوم سیاسی، جامعهشناسی، فلسفه و... آن است که میزان آزادی انسان و نسبت وی با سازههای اجتماعی بزرگتر از وی همچون جامعه، قانون و حکومت را تعیین کنند. افزون بر آن چالش میان اراده انسان و اراده الهی نیز یکی از سوژههای محل تأمل الهیأت و کلام بوده است. پیش از پاسخ به این پرسشها که قانون تا چه اندازه توان درونی کردن یک رفتار در جامعه را دارد لازم است تا به بحثی کلانتر بپردازیم تحت این عنوان که نسبت میان قانون و جامعه چیست؟ آیا از اساس قانون باید خود را طبق خواست عمومی تغییر دهد و یا آنکه جامعه باید خود را طبق خواست قانون متناسب سازد؟
🔸قانون مقوله ثابتی نبوده و متناسب با مصالح و مفاسد جامعه مدام در حال تغییر است. به عبارت دیگر جامعه به واسطه رشد و تغییرات خاص خود مدام در حال تغییر و تبدل بوده و لذا قانون نیز متناسب با همین تغییرات خود را تغییر میدهد.
📎https://farhangesadid.com/0001xP
🆔 @farhangesadid