نقد و بررسی ادبیات پایداری در گفتگو با محمدرضا سنگری؛
مسئله ادبیات انقلاب، انسان اسوه است نه اسطوره
کسانی هستند که بخش تاریک و سیاه و تلخ جنگ را می‌بینند و جنبه دیگرش را آن‌سان بزرگ می‌کنند که بخش‌های حماسی و عظمت‌های جنگ‌دیده نشود. ممکن است عده‌ای هم از آن‌سو بیفتند. یعنی فقط حماسه را ببینند و رنج‌ها و تلخی‌ها را نادیده بگیرند. خداوند دو چشم به ما داده که به هر دو جنبه نگاه کنیم و یک زبان داده که حقیقت را بگوییم. دوستانی که بیشتر بخش تاریک جنگ را می‌بینند، میگویند ما به وجه انسانی جنگ توجه داریم. اما سؤال این است که کدام انسان؟ جنگ چه انسانی داشت؟
وضعیت سنجی تحول در صداوسیما در گفتگو با عباس معلمی؛
نمی‌شود این تغییرات را تحول نامید!
یکی از مسائل اساسی صداوسیما بحث مخاطب و محتوا است؛ یعنی ممکن است شما یک محتوای با کیفیتی را هم عرضه کنید، اما اگر مخاطب نداشته باشید، به اهداف موردنظر نرسیده‌اید. در برخی از رسانه‌های دنیا مخاطب حرف اول را در سیاست‌گذاری دارد و آن رسانه‌ها هر برنامه‌ای را که دارای جذابیت باشد، برای رضایت مخاطبانشان پخش می‌کنند و دیگر داشتن محتوا در آن برنامه اهمیت ندارد و عنوان این کار را «سرگرمی» می‌گذارند.
ادبیات انقلاب چیست و حالش این روزها چگونه است در گفتگو با محمدرضا سرشار/ بخش دوم؛
ادبیاتِ سیاسی، واقعیت را نمی‌بیند
ادبیات وقتی جناحی و حزبی می‌شود از پس عینک‌های خاصی به مسائل می‌نگرد و بنابراین تمام واقعیت را نمی‌بیند و آن واقعیاتی را هم که مدنظر قرار می‌دهد، به‌گونه‌ای می‌بیند که جناح مطلوبش می‌خواهد. به همین سبب به‌طور طبیعی از واقعیات تام و عامه مردم فاصله می‌گیرد و مخاطبان خاص پیدا می‌کند. حتی از واقعیت فاصله می‌گیرد؛ یعنی تمام واقعیت نیست؛ ممکن است بخشی از واقعیت باشد و بخشی نباشد.
مرور وضعیت امروز ادبیات انقلاب اسلامی در گفتگو با غلامرضا کافی؛
شورِ ادبیات انقلابی و شعورِ ادبیات انقلاب
ادبیات انقلابی طبعا شورشگر، معارض و برشورنده بر وضع موجود و جوینده وضع مطلوب است. این ادبیات غایت هدفش تغییر است از ناخواستنی‌ها به سوی خواسته هایش. طبعا بعد از رسیدن به هدف فروکش می‌کند. از این زمان ادبیات انقلاب شروع می‌شود. ممکن است شور و حرارت پیشین را نداشته باشد، اما حواسش به مطالبات و ارزش‌هایی که برایشان خیزش کرده است، هست تا پایدار بمانند.
نگاهی به برنامه تحولی رسانه ملی درگفتگو با اسماعیل صابر؛
بدون «نظریه رسانه‌ای» تحول صداوسیما صرفاً ذوق و سلیقه مدیر است
بین مشکلات سازمان صداوسیما در برهه کنونی، دو موضوع اهمیت ویژه‌ای داشته و روی سایر مشکلات، اثر مستقیم دارد، نخست مسئله نظریه‌پردازی و تولید علوم انسانی مرتبط با رسانه؛ اینکه اساساً دانش علوم انسانی مربوط به مدیریت رسانه را نداریم و مشکل دوم، ماجرای رقابت صداوسیما با شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی است که گویا از این فضا عقب‌افتاده است.
ادبیات انقلاب چیست و حالش این روزها چگونه است در گفتگو با محمدرضا سرشار/ بخش اول؛
ادبیات انقلاب فقط درباره انقلاب است و بس!
راجع به ادبیات انقلاب کشور خودمان باید بگویم: این ادبیات، طبعاً باید ادبیات انقلاب اسلامی باشد؛ چون انقلاب ما بدون هیچ تردیدی اسلامی بود. این را دوست و دشمن از قبل و بعد انقلاب می‌دانستند؛ به این دلیل که رهبرش یک رهبر دینی و هدفش برپایی حکومت دینی بود و شعار‌های مردم در آن زمان اسلامی بودند.
نگاهی به جایگاه مخاطب در صداوسیما در گفتگو با محمود علیپور؛
سر مخاطب نوجوان در طرح تحول بریده شد!
در همه جای دنیا اولین مخاطب تخصصی که شبکه آن جدا می‌شود، کودک و نوجوان است؛ چرا؟ چون اساساً برنامه‌های این دو طیف کاملاً مجزاست و اصلاً یک اقتضائات خاص روانشناختی و موضوعی دارد، به‌شدت مخاطب حساسی دارد و نیازمند یک دقت ویژه در برنامه‌سازی برای آن‌ها هست. وقتی صحبت از شبکه تخصصی می‌شود، متر و معیار مشخصی دارد. شما وقتی برای مخاطب تخصصی خود که سن حساسی هم دارد حاضر به هزینه کرد نیستید، در آینده حتماً برای شما هزینه می‌تراشد.
گزارشی از محور‌های طرح شده در کارگاه مهارت‌های نوشتن با تدریس اسماعیل امینی/ جلسه نخست؛
راحت و حرفه‌ای بنویسیم
نوشته‌ها باید براساس هدف و مخاطب مفروض دسته‌بندی شود. یکی از مصائب رسانه‌های بزرگ ما این است که مخاطب مفروض آن، بالادستی است. بنابراین از نثر و زبانی استفاده می‌کنند بنابراین ملایم طبع او باشد که هیچ انگیزه‌ای برای افراد عادی جهت خواندن آن پیدا نمی‌شود. هر نوشته‌ای را در هرجایی که می‌نویسیم باید برای مخاطب مفروض مشخص باشد و هدفمان از آن نوشته تعیین شود.
نگاهی بر عملکرد تحولی صداوسیما در گفتگو با سیدمجتبی امامی؛
کوچک‌سازی سازمان صداوسیما ملاک نیست، مسئله کارایی و تنوع است
بزرگی و کوچکی ملاک مناسبی برای انتقاد نیست بلکه کارایی و خروجی آن سازمان باید موردبررسی قرار گیرد. شاید در ۲۰ سال گذشته برخی‌ها معتقد بودند که صداوسیما باید تنوع در برنامه‌ها و شبکه‌ها داشته باشد و این تنوع را در ازدیاد شبکه‌ها می‌دانستند، اما امروزه می‌توانیم صرفاً با استفاده از فضای غیر برودکست، این تنوع را ایجاد کنیم و دیگر لزومی به شبکه‌های فراوان نداشته باشیم. پس لزوماً شما باید ابتدا ارزش‌های موردنظر مخاطبانتان را احصا کنید و اگر تنوع یکی از آنهاست، طرح تحولی خود را به سمتی هدایت کنید که ساختار شما در عین کوچکی، تنوع لازم را داشته باشد.
مروری بر عملکرد تحولی رسانه ملی در گفتگو با محمدرضا اخضریان کاشانی؛
تحول، برنامه‌سازی صداوسیما را متکثر کرده نه متنوع
در ایران رسانه‌ها را متکثر کرده‌ایم نه متنوع؛ در تلویزیون ۲۰ شبکه راه اندازی کرده‌ایم که همه شبیه به هم هستند. درحالی که مهم این است که این شبکه‌ها بازخورد یک عده‌ای از ذینفعان شما باشند و آن‌ها بتوانند مخاطبان خودشان را جذب کنند و درمجموع ما یک رسانه ملی داشته باشیم که بتواند سلیقه همه مردم را دربر بگیرد؛ نه این رسانه و تلویزیون شما که فقط برای مثلا ۳۰ درصد مردم برنامه تولید و پخش می‌کند.