پایگاه تحلیلی سدید

ما به‌عنوان حلقه‌های میانی مردم و حاکمیت هستیم و مجوز‌هایی که اکنون برای گروه‌های جهادی صادر می‌شود طبق منویات رهبر معظم انقلاب، صرفاً از طریق بسیج سازندگی صورت می‌گیرد؛ لذا جریان جهادی یک تعریف دارد که ما بر اساس آنکه برحسب منویات رهبری است در حال حرکت هستیم و بر این مبنا نه نهادیم و نه جنبش.

حرکت جهادی قابل‌تبدیل است یعنی ما می‌توانیم نرم‌افزار جهادی را روی یک سازمان و نهاد قرار دهیم. یعنی فرد جهادی به عنوان مدل جهادی و جهادگر را تبدیل به یک سازمان جهادی کنیم. البته این کار مدتی است که در کشور به‌صورت نمایشی انجام می‌شود و اقدام دولت در ایجاد شورای عالی جهاد سازندگی نمونه بارز آن است. این‌طور به نظر می‌رسد که جهاد در قالب شورای عالی جهاد سازندگی احیاشده است، یعنی جهادی که در کشور فعالیت می‌کرد و کل ایران نیز خدمات آن را چشیده بود، تبدیل به یک شورا شده که تابه‌حال نیز جز یک جلسه برگزار نکرده است!

اگر گروه‌های جهادی بتوانند با توانمندسازی و محرومیت زدایی تا حدی محرومیت را کاهش دهند، قاعدتا ریشه‌های آسیب‌های اجتماعی را تا حدودی خشک کرده‌اند. به شخصه با ورود گروه‌های جهادی به عرصه درمان آسیب‌های اجتماعی مخالفم، چون مبارزه با آسیب‌های اجتماعی پیچیدگی‌های خاصی دارد، حتی شاید از عهده بسیاری از متخصصین دولتی که از بودجه لازم برخوردارند نیز خارج باشد.