عادت کردن، بزرگترین مانع تغییر؛
قصه تلخ عادت آنقدر وسعت دارد که شرایط زندگی ما را متوقف میکند و متأسفانه عادت کردن در مقوله بدبختیها ثابت است. همان اندازه که ما نباید به رنج آدمها عادت کنیم، به بدبختی هم نباید عادت کنیم. اگر به بدبختی عادت کنیم تغییر دردناک است و گمان میکنیم همان فلاکت مسیر درست است و شاید حتی باورمان شود که زندگی در همان شرایط صحیحتر است
مروری بر تاثیرات دارایی نامتعارف بر شخصیت و روان افراد؛
شواهد بسیار حاکی از آن است که پول، بالاتر از مقدار معینی، قدرت زیادی در خرید شادی و تامین حد بالاتری از خوشحالی را ندارد، با این حال، افراد بسیار ثروتمند همچنان بر این باورند که ثروت بیشتر میتواند آنها را خوشحالتر کند و معتقدند: شادی از پولی حاصل میشود که هنوز ندارند و باید آن را کسب کنند.
آموزش مجازی جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری دانشآموزان نیست؛
آموزش مجازی قطعا نمیتواند جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری در مدرسه باشد، اما بازگشایی ناگهانی مدارس، آن هم بلافاصله بعد از سفرهای نوروزی موجب نگرانی خانوادهها شده است.
گفتگو با کارشناسان از آخرین وضعیت احتمالی گردش کرونا در کشور؛
به اعتقاد دکتر سوری هیچ تضمینی نیست که بگوییم پیکهای بعدی بیماری از پیکهای قبلی خفیفتر خواهد بود. گرچه تعداد مرگ و میرها در سطح جهان کاهش پیدا کرده، ولی اینها دلیل بر خاموشی اپیدمی نیست و ویروس بالقوه در جامعه بشری وجود دارد و استعداد رخداد خیزهای دیگر اپیدمی باقی است؛ بنابراین ضمن تلاش به سمت زندگی عادی باید هوشیاریمان را از دست ندهیم یعنی به استناد تحلیل و تفسیرهای درست علمی راههایی را برای مدیریت پیشگیرانه اتخاذ کنیم.
بررسی ویژگیهای جامعه پساکرونا در گفتگو با بهرام بیات، جامعه شناس؛
دکتر بیات بر این باور است، اگر روزی کرونا از جامعه رخت بربندد شرایط جامعه هرگز مانند دوران قبل از کرونا نمیشود. ما در بحث کرونا هزینههای زیادی دادیم، بخش قابلتوجهی از مردم و جامعه پزشکی عزیزان خود را از دست دادند. از این جهت نباید دستاوردهای مثبت کرونا را بهآسانی از دست داد و قوه عاقله جامعه باید فکری برای آن بیندیشد. باید به نقاط مثبت کرونا به دید سرمایهگذاری نگاه شود.
بررسی شادی از مفهوم فردی تا تاثیر اجتماعی در گفتگو با فریده حمیدی، روانشناس؛
دکتر فریده حمیدی، روانشناس هم آنطور که میگوید باید به تاثیر ساحتهای اجتماعی شادی توجه کنیم تا اینکه آن را به توصیههایی برای احساس شادمانی بیشتر محدود کنیم اما این ساحتها کدامند؟ فریده حمیدی میگوید: «سلامت بهداشتروان که شاخص شادمانی تاثیر بسیار در آن دارد معطوف به زیرمجموعههایی در حوزههای سلامت و درمان، آموزش، اقتصاد و فرهنگ است.»
بررسی معنای زندگی در گفتگو با دکتر عماد افروغ، جامعهشناس؛
افروغ میگوید: باید به جوانمان یاد بدهیم که زندگی فقط همین چیزی نیست که تو میبینی، بلکه زندگی لایهمند است و غیاب و تغییر دارد. جوان را با تغییر آشنا کنیم. وقتی میخواهی انسان را با تغییر آشنا کنی این بحث مطرح میشود که با کدام نظام علمی؟ نظام علمی پوزیتیویستی که به شما تغییر نمیآموزد! نظام بالفعل پوزیتیویستی به شما میگوید آنچه هست همین است که قابل مشاهده است و جهان را تقلیل میدهد به جهان مشاهدتی؛ و جهانی که مشاهده نمیشود، انگار که در اصل وجود ندارد. خب این چنین نظامی چه امیدی برای تغییر در جوان ایجاد میکند؟
دلبستگیهای انسان از تولد تا پایان زندگی همراه اوست؛
در تمام دلبستگیهای اجتماعی، رگههایی از رضایت و نارضایتی است که به سرمنشأهای متفاوتی میرسند، از کردهها و نکردههای طرف مقابل رابطه گرفته تا ناسازگاری و عدمتفاهم و حس ارضانشدنی که به توصیف نمیآید. دیدگاهی وجود دارد که قرنها منبع الهام بوده و میگوید رویکردهای خاص به دلبستگی، خودشان میتوانند منبع درد و رنج شوند.
به مناسبت ۳اسفند، روز جهانی تفکر؛
افکار وسواسی؛ یکی از عذابآورترین رفتارهای ذهنی است و به حالتی گفته میشود که فرد، یک فکر مشخص یا مجموعهای از افکار را بارها تکرار و در ذهن خود مرور میکند. علاوه براین با هربار فکرکردن به فکر یا مجموعه افکار، شخص به همان اندازه غمگین، هراسیده، عصبی، افسرده و کلافه میشود. این وضعیت برای روان و جسم شخص درگیر با این عارضه خطرناک است.
دنیایی که به دست کرونا درحال تغییر است؛
نه تنها تصور هر آیندهای در دنیایی که همه چیز دائماً در حال تغییر است، چالش برانگیز است، بلکه فکر کردن به آیندهای که در آن چیزها تا حدودی مثبت هستند هم سخت است. اما هر چقدر هم که احساس ناراحتی کنیم، باید امیدوار و منتظر آینده بهتر باشیم. آیندهای زیبا که قطعاً با صبر و شکیبایی فرا خواهد رسید. امیدوار بودن تا حدی به داشتن حس کنترل بستگی دارد. این یعنی شما میتوانید بر دنیای اطراف خود تأثیر بگذارید و اقداماتی که انجام میدهید میتوانند پیامدهای مثبتی در زندگی شما داشته باشند.