پایگاه تحلیلی سدید

در طی رفت‌وآمدهایم در سطح شهر و سالن ‌های تئاتر، بچه‌های کار را می‌دیدم، با آن‌ها حرف می‌زدم و وقت می‌گذراندم. در همین صحبت‌ها این ایده به ذهنم رسید که درباره این بچه‌ها، اثری روی صحنه ببرم تا بدین شکل از آن‌ها حمایت کرده و به نوعی صدای‌شان باشم. تلاشم در نمایش «هجده سالگی» این بود که صدای این بچه‌ها را به گوش بقیه برسانم. وقتی آقای زارع از تصمیم ما مطلع شدند، از ما حمایت کرده و تهیه‌کنندگی کار را بر عهده گرفتند.

با باز شدن دوباره سالن ‌های تئاتر، برخی از آن‌ها اجرای خود را دوباره از سر گرفته‌اند. به سالن ‌های تئاتر و نمایش‌هایی که قرار است دوباره رنگ صحنه را به خود ببینند و بلیت‌فروشی خود را آغاز کرده‌اند.