پایگاه تحلیلی سدید

هر چه معرفت انسان به خدا افزایش یابد و ایمانش بیشتر شود، به همان میزان شدت تعلقات کاهش یافته و نسبت به داشته‌ها و دادنی‌ها و رفتنی‌ها و ماندنی‌ها هیچ‌گونه رفتاری بیرون از رضایت الهی نخواهد داشت. پس، نه بر داشته‌ها شاد شود و نه هنگام رفتن و از دست دادن‌ها دلتنگ و غمگین و‌اندوهگین شود و نه نسبت به آینده این امور تعلق خاطری خواهد داشت که او را به واکنش‌های هیجانی عاطفی درونی چون غم و‌اندوه و خوف بکشاند.