خسرو باقری
بررسی راه‌های رسیدن به انسجام اجتماعی در گفتگو با دکتر خسرو باقری؛
انسجام یک نوع وحدت، هماهنگی را می‌رساند. اما وحدت و هماهنگی می‌تواند دو حالت داشته باشد که چنین تفکیکی در جامعه شناسی هم مطرح می‌شود. حالت اول:کامیونیتی، یعنی اجتماع و شاید یکی از معانی امت. حالت دوم: سوسایتی، در این ساحت، فرض‌بر همراهی همه جانبه و حداکثری نیست؛ بلکه نوعی هماهنگی حداقلی، شاید وجود داشته باشد.
کد خبر: ۸۱۵۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۲۱
رهیافتی به مفهوم عدالت آموزشی در نظام ورود به دانشگاه در ایران در گفتار خسرو باقری؛
اینکه همه بخواهند به دانشگاه بیایند اشتباهی است که داریم انجام می‌دهیم. یعنی همه راه‌ها را مسدود کردیم و دانش‌آموزان فقط می‌توانند به دانشگاه بیایند؛ پس آن موقع آموزش عالی برای همگان در نظر گرفته شده در حالی که همه علاقه ندارند. در نتیجه آموزش عالی واقعا باید آموزش عالی با «ع» باقی بماند نه این که تبدیل شود به آموزش عالی با «الف» یعنی آموزش ابزاری.
کد خبر: ۷۵۸۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۹/۰۳
راه دانشگاه و مسئله بومی‌سازی علوم دانشگاهی در گفتار خسرو باقری/ بخش دوم؛
آدم باید کار داشته باشد که بتواند زندگی کند؛ اما این کف نیاز‌های ماست نه سقف نیاز‌های ما. دانشجویان متعدد خود من بیکارند؛ اما ما می‌خواهیم عنوانی سردر دانشگاه بزنیم و آن باید فاخر باشد و نشان دهنده روح این کار، آیا روح دانشگاه ما کارآفرینی باید باشد؟ یعنی ما افرادی را آماده کنیم که بتوانند بروند و شغل داشته باشند؟ این خیلی سطح نازلی است و چه افتخاری در آن است؟
کد خبر: ۷۵۱۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۸/۲۱
راه دانشگاه و مسئله بومی‌سازی علوم دانشگاهی در گفتار خسرو باقری/ بخش اول؛
وقتی خواستیم دانش را اسلامی کنیم با یک بن‌بست‌ها و ابهاماتی هم در این تغییر روبرو بوده و هستیم. این تصور که انگار ما خیال می‌کنیم باید محتوای این دانش‌ها را از اسلام تهیه کنیم و در اختیار بگذاریم، مثلا اگر دانش مدیریت است باید ببینیم اسلام در باب مدیریت چه گفته و این‌ها را استخراج کرده و بعنوان متن علم بیاوریم، کتاب و جزوه کرده و تدریسش کنیم؛ مثل جامعه شناسی اسلامی یا روانشناسی اسلامی و به همین ترتیب رشته‌های دیگر. انگار دین می‌خواهد محتوای علم را ارائه کند؛ ولی این ما را با مشکلاتی روبرو می‌کند.
کد خبر: ۷۴۱۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۷/۲۱
کرونا، جهانِ مجازی و آنچه انسان را عاجز کرده در گفتار دکتر خسرو باقری؛
در دوران کرونا ما با یک چالش وجودی مواجه شدیم و عجز آدمی به صورت فراگیر نمایان شد. این سوال برای انسان مطرح شد که واقعا من قدرتمند هستم یا عاجز هستم؟ البته کوشش‌های انسان از طریق علم ادامه دارد، ولی ما هنوز کاملا رها نشده‌ایم؛ بنابراین گویی این پارادوکس عجز و قدرت که در برابر هم مطرح بود، باید این گونه حل بشود که ما به دریافتی از موجودیت خود برسیم و آن این است که اگر قدرتی داریم قدرت عجز نشان است، با یک شمشیر دو دم مواجه هستیم، علم و قدرت و عجز!
کد خبر: ۷۱۲۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/۰۸