کشور در حالی وارد چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و جشن‌های دهه فجر می‌شود که هنوز ذهنیت دقیقی در ارتباط با نسبت جامعه با مراسمات ملی این ایام وجود ندارد. برخی سعی می‌کنند با در نظر گرفتن نارضایتی‌های موجود، ۲۲ بهمن امسال را کم‌رنگ جلوه دهند و حضور مردم را بسیار پایین ارزیابی کنند. برخی دیگر نیز همچون سال‌های گذشته از شکوه و حماسه حضور مردم در این روز صحبت می‌کنند. این وضعیت سبب می‌شود تا دوقطبی شکل بگیرد که یک قطب حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن را حاکمیتی القا می‌کند و قطب دیگر آن را مردمی تلقی می‌کند. اما به‌راستی افرادی که در راهپیمایی‌های ملی شرکت می‌کنند چه کسانی هستند و این پدیده اجتماعی چگونه، چرا و چه طور شکل‌گرفته است؟ کمتر کسی تاکنون دراین‌باره به بحث و تبادل‌نظر نشسته است. شاید امروز فرصتی باشد تا درباره افراد شرکت‌کننده در راهپیمایی ۲۲ بهمن که از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون همواره به‌عنوان مظهر تجلی حضور و اراده مردم و حمایت آنها از نظام سیاسی به‌حساب آمده، بیشتر حرف زد. پرونده حاضر تلاش می‌کند تا با ادبیات جامعه‌شناسانه و کارشناسی به توصیف و بررسی دامنه افراد حاضر در راهپیمایی ۲۲ بهمن بپردازد و ابعاد این موضوع را روشن کند.