پایگاه تحلیلی سدید

خاطره‌نگاری به شکل مینی‌مال یا مفصل‌تر از آن را به لحاظ ادبی و هنری سطح پایین می‌بینم. شاید نام آن را کار‌های فست‌فودی بگذارم که زود نوشته، خوانده و مصرف می‌شود و کنار می‌رود. کار‌هایی که به لحاظ قوت و ساختاری بتواند به سمت زندگی‌نامه‌نویسی (مستند، داستانی یا خاطره‌نگاری) برود، قاعدتاً ارزش ادبی بیشتری دارد.

کسانی که در عرصه پیشرفت دست به کار می‌زنند خیلی تمایلی به بیان آن ندارند، چون معتقدند که خدمتی برای کشور انجام دادند و قصد منت گذاشتن ندارند. وظیفه محققان و پژوهشگران است که چنین افرادی را بیابند و روایت آن‌ها را ثبت و ضبط کنند. همین کشف چنین پروژه‌هایی و ثبت روایت آن‌ها می‌تواند امیدبخش باشد.

اگر شما می‌خواهید روایت پیشرفت بگویید، نمی‌توانید بگویید ما قوی هستیم؛ زیرا باید ما قوی هستیم را نشان دهید و این نیاز به اطلاعات دارد؛ اما همین اطلاعات را هم نمی‌توانید مثل دایره‌المعارف بریزید در داستان؛ چون باید درام داشته باشد. به طور کل، به هر بهانه‌ای هر چیزی گفتن، روایت پیشرفت در نمی‌آید و اگر فرم نداشته باشد به ضدخودش تبدیل می‌شود.

پیشرفت باید به شکلی باشد که به موازات تحول و دستیابی به افق‌های بالای تکنولوژی، مرد و زن باورمند ایرانیِ معتقد به آن مسیر، خودش رشد و تکامل پیدا کند. این اتفاق در کتابِ «خط مقدم» خوب تجلی پیدا کرده است.

ما نباید مقوله کتاب را با نگاه سیاسی همراه کنیم. بعضی کنشگران کتاب هم که در نمايشگاه کتاب امسال شرکت کردند، این تفکیک سازی را قائل شدند. حال اگر تعامل دو طرفه‌ای بین دولت و مخاطبین نمایشگاه رقم بخورد، شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود.

اقبال یک غیرایرانی است که درباره ایران، زبان فارسی و فرهنگ ایرانی نکاتی را گوشزد و اهمیت این موارد را به ما یادآوری می‌کند. خودش نیز جمله‌ای فوق‌العاده دارد که آن این است که هیچ زبانی جز زبان فارسی ظرفیت اندیشه‌های من را ندارد.

دبیر جشنواره «تن پوش نور» می‌گوید عدم آسیب‌شناسی و برنامه‌ریزی برای حل مسائل از جمله دلایلی است که سبب می‌شود جشنواره‌های مد و لباس آورده‌ای نداشته باشند.

جنگ داخلی عبارتی است که اگر چندسال پیش می‌شنیدیم و به ما می‌گفتند نام فیلمی آمریکایی است، بلافاصله ذهن‌مان به‌سمت اثری تاریخی می‌رفت درباره آنچه بین سال‌های ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ در این کشور رخ داد. حالا اما صحبت از فیلمی به همین نام است که درباره آینده نزدیک آمریکا چنین پیش‌بینی شومی کرده و البته کنایه‌اش به اتفاق تاریخی خونینی که پیش از این در آن کشور رخ داده بود، کاملا عمدی است.

مهم‌ترین شاخصه انقلاب اسلامی، وجه و شاخصه فرهنگی آن است. زیرا انقلاب‌های دنیا معمولا رنگ و بوی سیاسی، اقتصادی و امنیتی دارد و نزدیکی و دوری آن به قطب‌های قدرت مطرح است اما در انقلاب اسلامی مشاهده می‌کنید که اسلام، اصل مسأله بوده و اول و آخر همه مسائل را اسلام تعیین می‌کند.

کتاب «تهران جان» نوشته مهدی قزلی و مکرمه شوشتری توسط انتشارات سوره مهر منتشر و راهی بازار نشر شد.