به گزارش «سدید»؛سال‌ها بود که اجاره اقامتگاه در ایران فقط مختص اقامتگاه‌های رسمی (مثل هتل و مهمانپذیر) و ویلاهای شخصی می‌شد. اما در چند سال اخیر یک بخش ویژه در ادارات گردشگری استان‌ها ایجاد شد که وظیفه آن حمایت از افراد محلی برای ساخت اقامتگاه‌های سنتی و میزبانی از مسافران در این اقامتگاه‌هاست. اقامتگاه‌های بوم‌گردی دقیقا مطابق با معماری و آداب و رسوم همان منطقه باید ایجاد شوند؛ مثلا اگر یک اقامتگاه بوم‌گردی در طبس ایجاد شود، باید معماری، مصالح به‌کاررفته در ساخت، وسایل و چیدمان، نحوه میزبانی، غذاهای سروشده و غیره همگی مطابق با سنت همان منطقه باشد. همچنین میزبان‌های بوم‌گردی باید تفریحات و سرگرمی‌های سنتی همان منطقه را برای گردشگران فراهم کنند.
هرچند این موضوع به‌صورت کامل در برخی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی رعایت نمی‌شود. هدف از بوم‌گردی، معرفی فرهنگ بومی و آشنایی با جوامع سنتی و شیوه زندگی آن‌ها به گردشگران و بازدیدکنندگان است. با توجه به تنوع اقلیمی و فرهنگ غنی ایران، روستاها ازجمله مناطق مهم و اصلی در بوم‌گردی هستند که پتانسیل بالایی برای جذب گردشگران و درآمدزایی از طریق صنعت گردشگری و بوم‌گردی دارند.
مزایای بوم‌گردی
کارشناسان مهم‌ترین مزیت بوم‌گردی را «کسب درآمد از پتانسیل‌های محیط‌زیست‌های بکر و منحصربه‌فرد بومی یک منطقه می‌دانند که علاوه‌بر ایجاد درآمد برای ساکنان بومی، گردشگران با فرهنگ‌های بومی آشنا شده و یک زندگی متفاوت و به دور از هیاهوی زندگی شهری و مدرن را تجربه می‌کنند. وجود جذابیت‌های سفرهای بوم‌گردی برای گردشگران در افزایش بازدید آن‌ها از مناطق بومی و تعامل با افراد محلی تاثیر فراوانی دارد.»
اقامتگاه‌های بوم‌گردی در ایران شامل خانه‌های سنتی در بافت‌های قدیمی شهرها و همچنین اقامتگاه‌های کوچک در روستاها می‌شود که عمدتا در بافت بومی و محلی قرار دارند.
یکی دیگر از مزیت‌های بوم‌گردی به اعتقاد کارشناسان این حوزه، «کسب تجربه‌های نو و هیجان‌انگیز با اقامت‌های متفاوت در این اقامتگاه‌هاست که برای گردشگران بسیار جذاب بوده و خاطرات دلپذیر و به‌یادماندنی را برای آن‌ها رقم می‌زند؛ خدماتی که در این اقامتگاه‌های بومی و سنتی ارائه می‌شود، شامل پذیرایی از گردشگران با غذاهای سنتی و محلی و استفاده از امکانات رفاهی ساده است.»
مزیت بعدی بوم‌گردی؛ «رونق صنایع دستی و بومی ساکنان روستاهاست که با فروش آن‌ها به گردشگران، درآمدزایی خوبی را نیز برای افراد محلی به همراه دارد. اجاره دادن اقامتگاه‌های بوم‌گردی در کنار فروش صنایع‌دستی و محصولات بومی، از عواملی است که در افزایش درآمد و بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی تاثیر بسزایی دارد.»
از دیگر فواید بوم‌گردی، سفرهای هیجان‌انگیز و جالب با کیفیتی متفاوت است که هزینه کمتری نسبت‌به سفرهای گردشگری دیگر دارد. هزینه اجاره در اقامتگاه‌های سنتی و بومی نسبت‌به هتل‌های مدرن و ویلاهای لوکس ارزان‌تر است.
همچنین کیفیت خدمات ارائه‌شده و امکانات رفاهی که برای گردشگران در نظر گرفته شده‌اند متفاوت و ساده‌تر بوده و هزینه پایین‌تری دارند. به‌طورکلی تجربه و لذتی که در سفرهای بوم‌گردی وجود دارد بسیار هیجان‌انگیز و به‌یادماندنی است و برای طرفداران طبیعت‌گردی نیز گزینه بسیار مناسبی برای سفرهای تفریحی به شمار می‌آید.
تاثیر بوم‌گردی در رونق گردشگری ایران
میلاد طیبی، کارشناس حوزه گردشگردی، بوم‌گردی در ایران را موثر بر توسعه گردشگری می‌داند و معتقد است کشور ما از پتانسیل‌های بالایی در این زمینه برخوردار است.
او می‌گوید: با توجه به این مساله که ایران دارای اقلیم‌های متفاوت و بسیار متنوع است، بستر مناسبی برای ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی و افزایش سفرهای بوم‌گردی وجود دارد.
تنوع فرهنگی و وجود تعداد زیادی از روستاهایی که طبیعت بکر دارند، آداب و رسوم گوناگون و منطقه‌هایی که شرایط اقلیمی منحصربه‌فرد دارند، ازجمله فاکتورهایی هستند که پتانسیل بالای ایران را در بوم‌گردی نشان می‌دهند. طیبی اضافه می‌کند: سبک‌های معماری تاریخی و بومی بی‌نظیر در اقامتگاه‌های روستایی یا خانه‌های سنتی، تجربه‌ای بسیار دلنشین را برای گردشگران فراهم می‌کنند.
آشنایی با فرهنگ‌ها، آداب، رسوم محلی گوناگون و شیوه‌های مختلف زندگی ساکنان محلی که عموما ساده و به دور از تکلف و تجملات زندگی شهری هستند، کیفیت متفاوت غذاهای سنتی می‌تواند توجه بسیاری از علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی و گردشگران را به خود جلب کند.
طیبی اما معتقد است که اصول ساخت یک اقامتگاه بوم‌گردی باید رعایت شود تا تاثیرات خود را بگذارد.
او ادامه می‌دهد: آنچه امروز زیاد می‌شود اقامتگاه بوم‌گردی نیست، اکثر مکان‌هایی که به نام اقامتگاه بوم‌گردی راه‌اندازی می‌شوند، چیزی شبیه سوئیت و هتل هستند؛ البته ضوابطی برای چگونگی درجه‌بندی آن‌ها و برنامه‌ریزی برای‌شان نوشته شد؛ اما آنچه امروز به‌عنوان ضوابط اعلام شده، اقامتگاه‌های بوم‌گردی را بیشتر به سمت هتلی شدن و اتاق‌های سرویس‌دار می‌برد. در این ضوابط نه توسعه پایدار در نظر گرفته شده و نه آموزش مناسبی به افرادی که اقدام به راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی کردند، داده‌اند. می‌گویند به این افراد آموزش دادیم اما آن کاری که انجام می‌دهند برای افرادی که در عرصه راه‌اندازی و اداره اقامتگاه‌های بوم‌گردی فعال هستند، آموزش پرمحتوایی نیست.
او اضافه می‌کند: اقامتگاه‌های بوم‌گردی باید احیاکننده فرهنگ و سنن مناطق باشند اما وقتی کسی از شیراز به شمال می‌رود و اقامتگاه بوم‌گردی می‌زند و بالعکس این نیز انجام می‌شود، این اتفاق نمی‌افتد. از آنجا که تنوع فرهنگی و اقلیمی در ایران بسیار زیاد است، اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز با توجه به سبک معماری هر منطقه متفاوت بوده و با کمی خلاقیت می‌توان بر جذابیت آن‌ها و ترغیب گردشگران به اقامت در آن‌ها اضافه کرد.
کارشناسان مهم‌ترین مزیت بوم‌گردی را «کسب درآمد از پتانسیل‌های محیط‌زیست‌های بکر و منحصربه‌فرد بومی یک منطقه می‌دانند.
/انتهای پیام/
