به گزارش«سدید»؛ شبکه نمایش خانگی این روز‌ها رونق مناسبی دارد که بخشی از آن، مرهون نمایش هم‌زمان چند سریال کمدی است؛ مجموعه‌هایی که از اوایل آذرماه ناگهان در فاصله ۲-۳ هفته به پلتفرم‌ها رسیدند و خروجی این سرویس‌ها را از آثار طنز، لبریز کردند. در این میان دو مجموعه کمدی «دفتر یادداشت» ساخته کیارش اسدی‌زاده در پلتفرم فیلم‌نت و «نیسان آبی ۲» ساخته سید مسعود اطیابی در پلتفرم فیلیمو، بیش از دو رقیب‌شان در نماوا مورد توجه قرار گرفته‌اند. «نیسان آبی» یکی از معدود سریال‌های طنز نمایش خانگی است که به فصل دوم رسیده و از این جهت، اتفاق جالبی را رقم زده است. سری جدید این اثر پس از شایعاتی که بر سر دستمزد درخواستی منوچهر هادی برای کارگردانی آن به وجود آمد و البته صحت و سقم آن روشن نشد به سید مسعود اطیابی سپرده شده که در سال‌های اخیر، سلطان بی‌چون‌وچرای گیشه سینما بوده؛ اما در عرصه سریال‌سازی، هنوز به توفیق ویژه‌ای دست پیدا نکرده است.
قصه‌ای پذیرفتنی و کش‌دار
فصل دوم مجموعه «نیسان آبی» چهار هفته است از پلتفرم فیلیمو پخش می‌شود و اگرچه گفته می‌شود حدود دوسوم آن باقی‌مانده است؛ اما به نظر می‌توان اکنون درباره شروع سریال و فضای کلی آن در سری دوم، سخن گفت. داستان سریال و بعضی نقاط عطف آن البته در بعضی فرازها، متقاعدکننده نیست؛ و حتی با استاندارد‌های اطیابی هم فاصله دارد. فصل دوم یک معمای اصلی دارد: این که چطور «جمشید قاسم‌پور» مرتکب جنایت شده یا لااقل به آن متهم شده است. این معما البته از یک تصمیم عجیب (دادن نیسان به «جمشید») شروع شد؛ اما فارغ از آن، معمای خوبی است که پی‌رنگ اصلی قصه را تشکیل داد و برای بیننده، تعلیق ایجاد کرد.
بااین‌حال، خرده‌داستان‌های گاه کم‌اهمیت هنوز اجازه نداده‌اند سریال به اندازه کافی به پی‌رنگ اصلی بپردازد. مثلا ماجرای حلب‌های خالی روغن، به شکلی اغراق‌آمیز از سوی فیلم‌ساز دنبال می‌شود که اگر بعد‌ها مسأله‌ای مهم مرتبط با معمای اصلی قصه، از پس پرده آن درنیاید، تمهیدی برای کش دادن سریال به نظر می‌رسد. بدون این مسأله هم البته «نیسان آبی ۲» در چهار قسمت اول، کش‌دارتر از سری اول آن است.
اثری سطحی و اینستاگرامی
شوخی‌های مجموعه «نیسان آبی» چه در فصل اول و چه در فصل دوم، بسیار تحت‌تأثیر وایرال‌های فضای مجازی و کلیپ‌های اینستاگرامی است. سازندگان حتی حاضر و آماده‌اند که هر گاه چیزی مثل کلیپ پربیننده صادق بوقی منتشر شود، آن را در جایی از سریال بگنجانند، بلکه به این وسیله، «نیسان آبی ۲» وایرال شود و توجهات بیشتری را برانگیزد. به همین دلیل است که این سریال برخلاف فصل اول که در برابر استاندارد معمول کمدی‌های نمایش خانگی، منسجم به نظر می‌رسید، این‌بار تکه‌تکه دیده می‌شود؛ انگار تکه‌های اینستاگرامی و شوخی‌های آیتمی است که خیلی هم به همدیگر نمی‌چسبد. این سریال البته به اندازه رقیبش «دفتر یادداشت» از شوخی‌های سخیف استفاده نکرده؛ اما در ابتذال از آن کم نمی‌آورد و اگر سطحی‌تر و سخیف‌تر از آن نباشد، بهتر از آن نیست.
ادامه مسیر عجیب اطیابی
این امر البته در شرایطی بیشتر شگفتی را برمی‌انگیزد که به کارنامه سید مسعود اطیابی در پیش از یک دهه قبل دقت می‌کنیم. فیلم‌سازی که در ابتدای ورود به سینما، از دفاع مقدس شروع کرد و بعد محصولاتی با نگاه اخلاقی و دینی ساخت؛ اما پس از «ماه‌گرفتگی» فیلم سیاسی اکران‌نشده‌اش درباره وقایع سال ۸۸، ناگهان تغییر مسیر داد و با ساخت فوجی از کمدی‌های سطحی و عامه‌پسند، به سلطان گیشه تبدیل شد. فیلم‌هایی که اگرچه روشن بود از خروجی دوربین یک فیلم‌ساز دارای دغدغه و ارزشی برآمده؛ اما از همان ابتدا هم پر از شوخی‌های زرد بود و انگار فروش برای او به اولویت نخست تبدیل شده بود. اتفاق قابل‌تأمل، تغییر نسبی کاراکتر «حاج‌آقا ستاری» (علیرضا خمسه) است که در سری اول «نیسان آبی» ساخته منوچهر هادی، یک چهره مذهبی و سالم دارای نفوذ بود؛ اما در فصل دوم این سریال، کمابیش دچار تغییر شد و حالا گاه رفتار‌هایی متفاوت با خاستگاهش انجام می‌دهد و به‌نوعی با گذشته او شوخی می‌شود.
«زن دوم» موتیف همه شوخی‌ها؟
فصل اول «نیسان آبی» از نیمه قصه به بعد، به سمت مسأله خیانت رفت. مردی خانواده‌دوست و کمابیش بامرام و لوتی که چنین عملی از او انتظار نمی‌رفت، به همسرش خیانت کرد و ماجرا ادامه یافت. این فضا در فصل دوم این سریال بیشتر شده و شوخی‌های افزون‌تری نیز با مسائلی مانند خیانت، زن دوم، صیغه و... در آن نوشته شده است. البته از فیلم «هتل» هم که این روز‌ها روی پرده سینماهاست و از قضا سید مسعود اطیابی، کارگردان فصل دوم «نیسان آبی» آن را ساخته و بسیار هم مورد استقبال قرار گرفته، می‌شود فهمید این جنس شوخی‌ها که حتی در بعضی موارد ضدزن و جنسیت‌زده است، هنوز کار می‌کند و همچنان در جامعه واکنش‌های منفی زیادی برنمی‌انگیزد و باعث استقبال از آثار هم می‌شود. در «نیسان آبی ۲» این موضوعات گسترش یافته؛ به‌طوری‌که سه زوج دیگر قصه هم مبتلا به این قضایا هستند. فصل اول تنها دو زوج «جمشید» (حسین یاری) و «زری» (یکتا ناصر) و همچنین «عاطفه» و «سعید» (دختر و داماد جمشید) از این نوع مشکلات داشتند و در فصل دوم «ممد قلعه حسن خان» (ایمان صفا) هم با همسرش چنین درگیری‌هایی دارد. او به صراحت گفته که دلش پیش «کاملیا» ست و «اشرف» (مه‌لقا باقری) را دوست ندارد.
حتی «رضا خرسند» (مهران غفوریان) و «پری» (بهناز جعفری) هم از یکدیگر جدا شده‌اند و یکی چشمش دنبال خواننده مجالس عروسی است و دیگری با دروغ، سعی می‌کند حسادت همسر سابقش را برانگیزد و هر بار شکست می‌خورد.
حتی «پارمیدا» (گیتی قاسمی) نیز به «سرهنگ» (غلامرضا نیکخواه) شک دارد که با کله‌پاچه‌فروش محل تیک‌وتاک می‌زند! در مقابل، سازندگان سریال «نیسان آبی» در فصل دوم، شخصیت‌هایی مثل فرزندان «جمشید» را که در فصل گذشته اهمیت داشتند و امکان طرح شوخی‌هایی متنوع‌تر و بی‌ربط به این مسائل را به نویسنده می‌دادند، کاملا به حاشیه رانده‌اند. البته این انتخاب سازندگان است و شاید نتوان به آن خیلی خرده گرفت؛ اما به نظر می‌رسد شوخی با مسأله زن دوم، از طرفی آن‌قدر ظرفیت ندارد که برای ۱۴-۱۵ قسمت، تقریبا تمام کاراکتر‌های پررنگ سریال، درگیر آن باشند و از سوی دیگر، اساسا از این موضوعات، شوخی‌هایی درمی‌آید که در بسیاری موارد، ضدزن و جنسیت‌زده است و چندان جالب نیست.
/انتهای پیام/
