پایگاه تحلیلی سدید

چون از یک طرف این تکثرگرایی به وجود آمده و جامعه نیز خواهان و مطالبه‌گر شده است و از طرف دیگر ما هنوز نتوانسته‌ایم متناسب با هر یک از این حوزه‌ها، یک طرح کلان و عمیق‌تر از آنچه امروز داریم، داشته باشیم، باید بدانیم که نمی‌توان تکثر را به رسمیت نشناخت، اما الگوی حکمرانی هم باید این پیچیدگی‌ها را بشناسد وگرنه هر حوزه یا طرفی که بدون اصول مورد قبول، به رسمیت شناخته شود، می‌تواند به اصل حکمرانی لطمه وارد کند.

سجاد صفار هرندی می گوید: شهیدآوینی فرزند زمانه خودش بود و در آن محیط مشخص و خاص که محیط جامعه انقلابی گذر کرده از جنگ و درحال ورود به یک دوره و اتمسفر جدید بود، نسبت‌به پیرامونش واکنش‌هایی داشت. او دائما نسبتش را با آن مسائل تعیین می‌کرد. شاید مهم‌ترین واقعیت آن ‌سال‌ها این بود که در جوانب گوناگون، اراده و خواستی برای این وجود دارد که حقیقت و اصالت انقلاب را انکار کرده و زیر سوال ببرد. مابه‌ازای آن در سیاست، فرهنگ و رسانه وجود داشت. خصوصا آن جنبه رسانه‌ای شهیدآوینی در قالب سردبیر سوره در خط‌مقدم مبارزه با چنین ایده‌ای بود. سیدمرتضی درحال مبارزه با ایده نرمال‌سازی، روزمره‌سازی و تهی‌کردن جامعه از خصایص و ویژگی‌های انقلابی بود.