گفتگویی با سردبیر «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان»؛
«گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان»، نشريه‌ای است كه بر نقد و نظر پيرامون مجموعه مسائل ادبيات دينی مرتبط با مخاطب كودک و نوجوان متمركز است و به طرح ديدگاه‌های صاحب‌نظران اين عرصه می‌پردازد؛ گستره موضوعی اين مباحث از تعاريف مبنايی تا جزئی‌ترين مساله‌های كاربردی دست‌اندركاران توليد اين گونه ادبی است.

به گزارش «سدید»؛ «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان» به مدیرمسوولی حسین سعیدی و سردبیری سیداحمد میرزاده و با مطالبی از اساتید ادبیات حوزه کودک و نوجوان همچون سیدجواد بهشتی، غلامرضا حیدری ابهری، علیرضا سبحانی‌نسب، مرتضی دانشمند، عبدالعظیم کریمی، علی‌محمد رفیعی، سیدمحمد مهاجرانی، محسن هجری، محمود پوروهاب، انسیه‌سادات موسویان و... در 180صفحه منتشر شده است.

ادبیات دینی؛ چیستی، اصول و عناصر، فرشتگان و شیطان در متون دینی و دستمایه‌های داستانی آن، تجربه ادبیات دینی کودکان در غرب؛ بهره‌ها و مخاطره‌ها و تجربه‌های نوشتن داستان دینی برای کودکان و نوجوانان ازجمله سرفصل‌های منتشرشده در نخستین شماره «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان» است.

مخاطب اين گاهنامه، نويسندگان، تصويرگران، ناشران، پدران و مادران، معلمان و مربيان و تمام كسانی‌اند كه دغدغه انتقال آموزه‌ها و مفاهيم دينی به كودكان و نوجوانان اين سرزمين را دارند و برای هدف مقدس خود به قالب‌های ادبی دل بسته‌اند. «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان» بر آن است فرصتی برای نزديک كردن ديدگاه‌های دغدغه‌مندان و دلسوزان اين عرصه فراهم كند و راهكارهايی برای برون‌رفت از تنگناهای مسير آفرينش اين آثار بيابد. مراسم رونمایی از نخستین شماره «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان» شنبه 18دی‌ماه در محل کتابفروشی تهران برگزار شد.

به همین بهانه با سیداحمد میرزاده، سردبیر «گاهنامه ادبيات دينی كودک و نوجوان» به گفت‌وگو نشستیم.

 

چه نیازی احساس شد تا دغدغه تولید گاهنامه ادبیات دینی کودک و نوجوان به‌عنوان محصولی فرهنگی در حوزه کودک و نوجوان به وجود بیاید؟

ازآنجایی‌که انتشارات آستان قدس رضوی سال‌هاست بر تولید کتاب‌هایی در حوزه ادبیات دینی متمرکز است و در زمینه‌های گوناگون، کتاب‌های ادبی زیادی را در این حوزه برای گروه‌های سنی مختلف خردسال تا نوجوان منتشر کرده است، در فرایند تولید این آثار با چالش‌ها و مشکلاتی مواجه شده است؛ نویسندگان آثار دینی دغدغه‌های زیادی دارند که بخشی‌ از این دغدغه‌ها را در مقدمه‌ای که در شماره اول گاهنامه ادبیات دینی منتشرشده شرح دادم. از طرفی نیز گاهی نویسندگان سوال‌هایی دارند که خیلی وقت‌ها این سوال‌‌ها بی‌جواب می‌مانند یا بعضا نویسندگان با یکدیگر دچار اختلاف‌نظرهایی می‌شوند که باید مطرح شود تا دیدگاه‌ها به هم نزدیک شود. بعضی از نویسندگان پیشکسوت نیز تجربه‌هایی در این زمینه دارند که این تجربه‌ها باید با دیگر نویسندگان در میان گذاشته شود.

مساله دیگر این بود که کتاب‌هایی موجود در بازار، یکدست نیستند و با وجود بعضی کتاب‌های فاخر و قابل‌اعتماد، تعداد بسیار زیادی از کتاب‌ها وجود دارند که قابل‌اعتماد نیستند و با توجه به حجم زیاد این کتاب‌ها در بازار، خانواده‌ها، مربیان و دست‌اندرکاران تربیت کودکان با مشکلاتی مواجه می‌شوند که نتیجه‌ای جز سردرگمی ندارد.

ممکن است پاره‌ای از دیدگاه‌ها و نظرات نیز وجود داشته باشد که در قالب تالیفات مستقل قابل عرضه نباشند. به نظر رسید اگر یک رسانه‌ای وجود داشته باشد که برای جمیع دست‌اندرکاران ادبیات دینی کودک و نوجوان اعم از خود نویسندگان و شاعران تا مربیان و پدر و مادرها مخاطب آن باشند، کمک می‌کند تا ضمن مطرح‌شدن دغدغه‌ها و سوال‌ها، به‌مرور به آن‌ها پاسخ داده شود و دراین‌بین قدری هم به مسائل زیربنایی ادبیات دینی کودک و نوجوان پرداخته شود.

 

ویژگی «گاهنامه ادبیات دینی کودک و نوجوان» چیست؟ 

اگر یک تولید دینی بخواهد ارزش ادبی و هنری به معنی کامل کلمه داشته باشد، کاری است که به‌دلیل حساسیت‌هایی موجود در جامعه، وجود نیازمندی‌ها، شبهات پیش‌آمده و سخت‌گیری‌هایی که بیشتر روی این آثار انجام می‌شود، دشوارتر از یک کتاب داستانی معمولی است که ما سعی کردیم در این نشریه به این مهم بپردازیم.

ویژگی‌ این نشریه این است که از دل کار بیرون آمده؛ درواقع نشریه‌ای نیست که مباحث آن به‌صورت انتزاعی و کلی درباب ادبیات دینی باشد. ما به مشکلات و مسائلی که در طول انجام پروژه‌ها و نگارش کتاب‌های دینی به‌وجودآمده، پرداختیم. به نظر من تا حدی مباحث مطرح‌شده در این گاهنامه چون از دل کار بیرون‌ آمده کاربردی است و این ویژگی عمده این گاهنامه هست.

 

نویسندگان و اساتیدی که در این گاهنامه مشارکت داشتند، بر چه اساسی گزینش شدند؟

ما دست به گزینش نزدیم! به‌هرحال فعالان عرصه ادبیات کودک محدود هستند و فعالان عرصه ادبیات دینی کودک و نوجوان از آن‌ها هم محدودترند. تمام کسانی که پا به این عرصه می‌گذارند یا دغدغه مقدسی دارند یا در این حیطه مساله و درد دارند یا صاحب‌نظر هستند و به تجربه‌های خوبی رسیده‌اند که ما سعی کردیم از تمام این دیدگاه‌ها و تجربه‌ها استفاده کنیم و ان‌شاءالله در شماره‌های بعدی هم استفاده خواهیم کرد.

 

 تولید اولین گاهنامه چه مدت‌زمان برد؟

بیش از یک‌سال می‌شود که ما به‌ضرورت اینکه باید چنین نشریه‌ای (که مخاطبان خاص دارد) تولید شود، پی برده بودیم و برنامه‌ریزی‌هایی را داشتیم. میزگردها و جلسات زیادی پیرامون بحث و بررسی با نویسندگان درخصوص مباحث مختلفی که درخلال آثار آستان قدس رضوی و دغدغه‌هایی را که برای نویسندگان وجود داشت و طبعا به مساله محوری ادبیات کودک تبدیل می‌شد تشکیل می‌دادیم و محتوای آن‌ها را پیاده‌سازی می‌کردیم. از طرفی نیز از دوستان صاحب‌نظر و علما سوال‌هایی می‌پرسیدیم که درنهایت مجموع این مباحث، جمع‌آوری و تدوین شد و در شماره اول گاهنامه منتشر شده است.

 

«گاهنامه ادبیات دینی کودک و نوجوان» شامل چه بخش‌هایی می‌شود؟

این گاهنامه دارای بخش‌های مختلفی است؛ پیاده‌سازی سخنرانی‌های علمی که صاحب‌نظران عرصه ادبیات کودک و نوجوان داشتند، طرح پرسش همگانی از صاحب‌نظران گرفته تا نقد کتاب‌ها، مقاله‌های پژوهشی، مطالعه‌های خاص موردی. تمام این‎ها بخش‌ها مختلف این نشریه و شماره بعدی را تشکیل می‌دهد.

 

 زمان تقریبی مشخصی برای انتشار شماره‌های بعدی گاهنامه وجود دارد که مخاطب در انتظارش باشد؟

درست است که ما اسم گاهنامه را برای این نشریه در نظر گرفتیم ولی به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کردیم که هر فصل یک شماره از این نشریه را منتشر کنیم.

 

اگر توضیحات بیشتری وجود دارد که نیاز به بیان کردن آن وجود دارد، بفرمایید؟

آخرین نکته‌ای که دارم اشاره به فرمایش حضرت رضا(ع) است که می‌فرمایند: اگر مردم نیکویی‌های کلام ما، محاسن کلام ما را دریابند از ما پیروی خواهند کرد.

دین برخاسته از نگاه زیبا به زندگی است و شیوه زیبا زندگی کردن را به ما می‌آموزد. ادبیات هم یک هنر است و رکن اصلی هنر زیبایی است. یک اثر هنری، اثری است که با خلق زیبایی در مخاطب جاذبه ایجاد می‌کند؛ بنابراین وقتی می‌گوییم ادبیات دینی، نکته مهم اینجاست که یک اثر زیبا خلق شده باشد؛ چون هم ادبیات زیباست و هم دین. لذا حجم زیادی از تولیدات کتاب‌های دینی ما این ویژگی را ندارند و به نظر من در شمار مفهوم ادبیات دینی نمی‌گنجند.

فکر می‌کنم باید همه کسانی که این دغدغه مقدس را دارند، کمک کنند تا ادبیات دینی در کشور روزبه‌روز بیشتر رونق بگیرد. اگر بخواهیم نسل آینده ما نسل مهذب، سالم‌، مقتدر و موفقی باشد، باید بتوانیم با کمک ادبیات، دین را به‌درستی به نسل آینده منتقل کنیم؛ بنابراین ما در تهاجم فرهنگی دشمن، چاره‌ای جز بهره‌گیری از ادبیات دینی نداریم.

 

/انتهای پیام/

منبع: صبح نو
ارسال نظر
captcha
پرونده ها