به گزارش «سدید»؛ گروه‌های جهادی تاکنون خدمات ثمربخشی را در مناطق محروم انجام داده‌‌اند و هر زمان که نقطه‌ای از کشور با بحران مواجه شده است، برای خدمت به همنوعان خود در عرصه حاضر شده‌اند. آنها که فلسفه‌ای جز خدمت بی‌شائبه و بدون چشم‌داشت به محرومان و آسیب‌دیدگان نداشته‌اند، در صحنه‌های مختلف اجتماعی همچون بلایای طبیعی و محرومیت‌زدایی به میدان آمده و در گمنامی کامل به خدمت‌رسانی به اقشار محروم و نیازمند کشور پرداخته‌اند.
وقوع انقلاب اسلامی نشان داد که هر زمان مردم در اجرای برنامه‌های مهم و بزرگ مشارکت کرده‌اند، نتایج مطلوبی به دست آمده است و تاکنون فعالیت‌هایی که رنگ و بوی مردمی داشته و از دل مردم برآمده همواره تأثیرگذار بوده و به سرانجام رسیده و یکی از نشانه‌های این مهم، شکل‌گیری گروه‌های جهادی در کشور است که در گمنامی به اقشار محروم خدمت می‌کنند.
در این راستا، با سیدحامد موسوی، مدیرگروه جهادی مکتب سلیمانی، به گفت‌و‌گو پرداختیم تا ابعاد مختلف فعالیت‌ها و مشکلات گروه‌های جهادی کشور و پیام ۹ بندی مقام معظم رهبری به جهادگران بررسی شود.
گروه‌های جهادی با چه دغدغه‌ها و مشکلاتی روبه‌رو هستند؟
یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ها و مشکلات پیش روی گروه‌های جهادی، بی‌توجهی مسئولان و سازمان‌های مسئول به ظرفیت فراوان این گروه‌های مردم‌نهاد است. همچنین، عدم تخصیص ظرفیت‌های موجود در راستای تسهیل فعالیت‌های این گروه‌ها از دیگر مشکلات جهادگران است. با توجه به اینکه گروه‌های جهادی غالباً متشکل از افراد دغدغه‌مند از اقشار مختلف جامعه و نیز جامعه هدفشان مستضعفان و محرومان هستند، معمولاً در تصمیم‌گیری‌ها و رفع بحران‌ها از سوی نهادهای مجری و اجرایی دیده نمی‌شوند.
متأسفانه اعتقاد و باور کافی به گروه‌های جهادی در سطح کلان وجود ندارد و گروه‌های جهادی در تحلیل‌ها و برنامه‌ریزی‌های دولتی و حکومتی دیده نمی‌شوند. هرچند گروه‌های جهادی در سطح کشور پراکندگی دارند، ولی هدف تمامی آنها واحد است و با توجه به مردمی بودن خود می‌توانند مردم و ظرفیت مردم را پای کار بیاورند. گروه‌های مردمی به ویژه گروه‌های جهادی حلقه وصل بین حاکمیت و مردم هستند، اما اولاً توان گروه‌های جهادی دیده نمی‌شود و حاکمیت و دولت‌ها ظرفیت گروه‌های جهادی را نمی‌بینند؛ ثانیاً چنانچه کار و پروژه‌ای انجام شود، نهادهای حاکمیتی و دولتی غالباً آنها را به نام خودشان تمام می‌کنند.
نکته مهم بعدی در مورد دغدغه گروه‌های جهادی، بیمه جهادگران است. وقتی حادثه‌ای پیش می‌آید، نه تنها حمایت درمانی از جهادگران انجام نمی‌شود، بلکه حتی عنوان شهید نیز به آنان اختصاص داده نمی‌شود. گروه‌های جهادی حلقه وصل مردم و حکومت و دولت هستند، ولی ظرفیت آنها در برنامه‌ریزی‌های کلان مملکت دیده نمی‌شود. همچنین، حساب‌های بانکی بحث دیگری است که گروه‌های جهادی غالبا درگیر آن هستند و با مشکلات فراوانی مواجه می‌شوند و سیستم بانکی از آنان حمایت همه‌جانبه نمی‌کند.
گروه‌های جهادی چگونه می‌توانند از توصیه رهبر معظم انقلاب اسلامی در بند هشتم پیام ۹ ماده‌ای ایشان که فرمودند: «به ارتباط گروه‌های جهادی با یکدیگر و ارتباط آنها با دستگاه‌های قادر بر پشتیبانی بپردازید؛ بی‌آنکه دچار ارتباط‌های اداری مرسوم و دست‌وپاگیر شوید» بهره ببرند؟
این مسئله مربوط به اتصال گروه‌های جهادی به نهادهایی است که می‌توانند به صورت مستقیم پشتیبانی اجرایی از این گروه‌ها را برعهده بگیرند و مقام معظم رهبری با دقت نظر فراوان به یکی از نکات بسیار مهم برای رفع مشکلات گروه‌های جهادی اشاره کردند. چنانچه این گروه‌ها با دغدغه عدم همکاری نهادهای تأثیرگذار سروکار داشته باشند، به هیچ وجه نمی‌توانند برای رفع محرومیت از مستمندان و مستضعفان تأثیرگذار باشند و در مسیر خدمت‌رسانی به محرومان باید با مشکلات دیگری نیز دست و پنجه نرم کنند. متأسفانه بسیاری از عقب‌ماندگی کارهای اجرایی مرسوم دولتی به خاطر روند اداری پیچیده است. اگر چنین ارتباطی هم برای بدنه دولتی و هم گروه‌های جهادی تسهیل شود، کار اجرایی و خدماتی به مردم خیلی راحت‌تر انجام می‌شود.
بند هفتم پیام ۹ ماده‌ای رهبر انقلاب به جهادگران که فرمودند: «حتماً خود مردم منطقه خدمت‌رسانی به ویژه جوانان را در کار خدمت‌رسانی شریک کنید. این نیز خدمتی بزرگ به آن‌هاست» حاوی چه مفهومی است؟
چند سال پیش در منطقه‌ای محروم فعالیت می‌کردیم و جوانان آن منطقه هر از گاهی می‌آمدند و به تماشای جهادگران می‌ایستادند و می‌رفتند. پس از اتمام آن پروژه، متأسفانه استقبال چندانی از پروژه نشد. با بررسی فراوان به این نتیجه رسیدیم که باید از ظرفیت نیروهای محلی و بومی در اجرای برنامه‌های جهادی استفاده کنیم. این مسئله باعث شد تا در پروژه‌های بعدی این‌گونه عمل کنیم. بنابراین، اولاً مردم متوجه زحمات بچه‌های جهادی هستند. ثانیاً قدر زحمات خود را نیز می‌دانند و برای کار خود ارزش قائل هستند. همچنین روحیه ایثار و جهاد افزایش می‌یابد و ضمن درک صحیح از تأثیر فراوان برنامه‌های جهادی، به فکر راه‌اندازی گروه جهادی برای رفع محرومیت از منطقه خود خواهند بود.
طرح احیای جهاد را که با آغاز به کار دولت سیزدهم مطرح و اجرا شد چگونه ارزیابی می‌کنید و چه تأثیری در روند فعالیت گروه‌های جهادی خواهد داشت؟
طرح احیای جهاد که از سوی دولت سیزدهم مطرح شد، بسیار خوب است و قطعا برکات فراوانی خواهد داشت، اما امیدواریم اسیر سیاسی‌کاری‌ها و قدرت‌طلبی‌ها نشود و به دنبال اجرای طرح‌های بزرگ باشد. چنین طرحی باید باعث شود که فعالیت‌های تأثیرگذار جهادی در مناطق مختلف و استان‌های محروم کشور به خوبی صورت گیرد. البته این طرحی زمانی موفق خواهد بود که نفرات خدوم جهادی در آن دخیل باشند و پس از مدتی دچار روند اداری نشود.
گروه‌های جهادی چگونه می‌توانند از توصیه رهبر معظم انقلاب اسلامی در بند دوم پیام ۹ ماده‌ای ایشان درباره اطلاع‌رسانی هنرمندانه از فعالیت‌های جهادی بهره ببرند؟
متأسفانه گروه‌های جهادی به شدت برای ارائه گزارش، مستندسازی و انتشار فرهنگ جهادی و خدمات انجام‌شده در مناطق مختلف کشور ضعیف هستند و جای تأسف دارد که صدا و سیما و دیگر نهادها و دستگاه‌های فرهنگی کشور از نشر خدمات آنان دریغ می‌کنند. روحیه جهادی جهادگران به گونه‌ای است که اغلب تمایلی به اظهار خدمات و برنامه‌های خود ندارند و بیشتر قصد دارند که فعالیت‌هایشان خداپسندانه و به دور از چشم دیگران انجام شود، اما پس از سخنان گهربار مقام معظم رهبری، آنان موظف هستند که برای اطلاع مردم از تأثیر فعالیت‌هایشان، به نشر و انعکاس آنها در مناطق محروم اقدام کنند.
البته بنا به فرمایش مقام معظم رهبری، گروه‌های جهادی در اطلاع‌رسانی هنرمندانه از فعالیت‌های خود ضعیف هستند و چنانچه شرایطی فراهم می‌شد که فعالیت‌های بزرگ و کوچک آنان منصفانه و عادلانه اطلاع‌رسانی می‌شد، در نشر فرهنگ جهادی، که از باارزش‌ترین فرهنگ‌ها در خدمت‌رسانی به محرومان است، تأثیر بسزایی داشت.
/انتهای پیام/
منبع: ایکنا
