به گزارش «سدید»؛ شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهر قزوین دیده به جهان گشود دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفا گذراند پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی سال ۱۳۴۹ برای تکمیل تحصیلاتش به آمریکا اعزام شد پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - ۱۴ به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف - ۵ بود، برای پرواز با هواپیمای اف - ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد. وی ۴ شهریور ۱۳۵۴ با دختر دایی خود، ملیحه حکمت ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک دختر به نام سلما و ۲ پسر به نامهای محمد و حسین است.
در ادامه نامه شهید بابایی آمده است: ملیحه جان اگر مثلا نیم ساعتی فکر کردی راجع به موضوعی هرگز به تنهایی فکر نکن حتما از قرآن مجید و سخنان پیامبران، امامان استفاده کن و کمک بگیر؛ نترس هر چه میخواهی بگو. البته درباره هر چیزی اول فکر کن. هرچه که بخواهی در قرآن مجید هست مبادا ناراحت باشی همه چیز درست میشه، ولی من میخواهم که همیشه خوب فکر کنی. مثلا وقتی یک نفر به تو حرفی میزند زود ناراحت نشو درباره اش فکر کن ببین آیا واقعا این حرف درسته یا نه. البته بوسیله ایمانی که به خدا داری.
ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد. اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن. تا میتونی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که میشناسی و یا نمیشناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت شود و برنجد. هر کسی که به تو بدی میکند حتما از او کناره بگیر و اگر روزی از کار خودش پشیمون شد از او ناراحت نشو. هرگز بخاطر مال دنیا از کسی ناراحت نشو. ملیحه جان در این دنیا فقط پاکی، صداقت، ایمان، محبت به مردم، جان دادن در راه وطن، عبادت باقی میماند. تا میتونی به مردم کمک کن. حجاب، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن. اگه شده نان خشک بخور، ولی دوستت، فامیلت را که چیزی نداره، کسی که بیچاره است او را از بدبختی نجات بده. تا میتونی خیلی خیلی عمیق درباره چیزی فکر کن. همیشه سنگین باش. زود از کسی ناراحت نشو از او بپرس که مثلا چرا اینکار را کردی و بعد درباره آن فکر کن و تصمیم بگیر.
ملیحه به خدا قسم به فکر تو هستم
شهید بابایی در ادامه این نامه افزوده: ملیحه به خدا قسم به فکر تو هستم، ولی میگویم شاید من مردم باید ملیحه ام همیشه خوشبخت باشد هرگز اشتباه فکر نکند، همیشه فقط راه خدا را انتخاب کند، چون جز این راه، راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد. ملیحه باید مجددا قول بدهی که همیشه با حجاب باشی. همیشه با ایمان باشی. همیشه به مردم کمک کنی. به همه محبت کنی. در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است و راه خداست. اگه میخواهی عباس همیشه خوشحال باشد باید به حرفهایم گوش کنی. ملیحه هرچقدر میتونی درس بخون. درس بخون درس بخون. خوب فکر کن. به مردم کمک کن. کمک کن خوب قضاوت کن. همیشه از خدا کمک بخواه. حتما نماز بخون. راه خدا را هرگز فراموش نکن.
وی خاطرنشان کرد: همیشه به خاطرت این کلمات بسیار شیرین و پر ارزش را بسپار کسی که به پدر و مادرش احترام بگذارد، یعنی طوری با آنها رفتار کند که رضایت آنها را جلب نماید، همیشه پیش خداوند عزیز بوده و در زندگی خوشبخت خواهد بود ملیحه مهربانم هروقت نماز میخونی برام دعا کن.
خلبان بابایی از فرماندهان و شهدای برجسته ایران است که تقوای، منش کریمانه، روحیه و اخلاق متواضعانه اش مثال زدنی است اخلاق نیکو و افتادگی اش زبانزد عام و خاص بود، او خیلی خاکی بود به طوری که بسیاری نمیتوانستند تشخیص دهند که او فرمانده است. وی میتوانست در بهترین شرایط مادی و رفاهی زندگی کند، اما از همه چیز زندگی اش برای خدمت به اسلام، انقلاب و مردم گذشت.
فعالیتهای نظامی شهید بابایی
شهید بابایی از شهریور سال ۱۳۵۹ با درجه سرگردی با شروع جنگ ایران و عراق فرماندهی اسکادران و انجام عملیات با جنگنده نورثروپ اف-۵ و اف - ۱۴ تامکت را انجام میداد سال ۱۳۶۰ با درجه سرهنگ دومی فرمانده پایگاه هوایی هشتم شکاری بود. ۹ آذر سال ۱۳۶۲با درجه سرهنگی به معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و سال ۱۳۶۶ با درجه سرتیپی در سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی ابقا شد.
وی با روحیه شهادت طلبی به همراه شجاعت و ایثاری که در طول سال ها، در جبهههای نور و شرف به نمایش گذاشت، صفحات نوین و زرینی به تاریخ دفاع مقدس و نیروهای هوایی ارتش نگاشت و با بیش از سه هزار سورتی پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده، قسمت اعظم وقت خویش را در پروازهای عملیاتی و یا قرارگاهها و جبهههای جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد به همین ترتیب چهره آشنای بسیجیان و یار وفادار فرماندهان قرارگاههای عملیاتی بود و تنها از سال ۱۳۶۴ تا هنگام شهادت، بیش از ۶۰ ماموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید.
خلبان بابایی برای پیشرفت سریع عملیاتها و حسن انجام امور، تنها به نظارت اکتفا نمیکرد، بلکه خود پیشگام میشد و در جمیع ماموریتهای جنگی طراحی شده، برای آگاهی از مشکلات و خطرات احتمالی، اولین خلبان بود که شرکت میکرد.
ویژگیهای برجسته شهید بابایی از نگاه همرزمان
شهید بابایی از جمله افرادی بود که در راه آرمان و عقیده از جان و مال خود گذشت تا به اعتلای نظام جمهوری اسلامی کمک کند. از جمله مهمترین ویژگیهای این شهید والا مقام که سرمشقی برای همگان میتواند باشد، میبایست به تواضع و فروتنی، ساده زیستی، تصمیم گیری صحیح و مناسب در شرایط مختلف، مردمداری، روحیه نظم و انضباط اشاره کرد. سرهنگ عطایی، یکی از همرزمان شهید بابایی، درباره تواضع و فروتنی گفته است: شهید بابایی، مسلمانی بسیار متواضع و بدون تکبر بود. بارها دیده میشد که به کارگران ساده پایگاه، مثل باغبان ها، نظافت چیها و… کمک میکرد. او در آن زمانی هم که فرمانده پایگاه بود، در روزهای عاشورا و ایام سوگواری، عضو ثابت مراسم عزاداری بود. بابایی با پای برهنه در جلوی صفهای عزاداران حسینی حرکت میکرد و به نوحه خوانی و مرثیه سرایی میپرداخت. این رفتار و سیره عملی او، باعث شد که شاگردان بسیار خوبی تربیت و به جامعه نیروهای هوایی کشور تقدیم کند.
مغز متفکر نیروی هوایی و متخصصی متعهد
از سرتیپ خلبان سیاوش مشیری، همرزم بابایی در مورد تخصص و آگاهی وی در نیروی هوایی نقل شده: وقتی عراقیها حمله میکردند تا کشتیهای ما را بزنند، همیشه در صفحه رادار، یک فروند بیشتر دیده نمیشود. علی الخصوص هواپیماهای میراژ از این قابلیت استفاده میکردند. ما طی تجربیات پی بردیم که احتمالاً اینها با ۲ فروند هواپیما حمله میکنند، ولی ما یکی از آنها را در صفحه رادار میبینیم و آنها از نقاط کور رادار استفاده میکنند و این جوری به ما خودی نشان میدادند. شهید بابایی نظریات ما را در مورد حمله میراژها و حقایق مطرح شده گوش میکردند و دلایل ما را میپرسیدند و خودشان به سایت رادار مراجعه میکردند و از نزدیک نیز مسائل را بررسی میکردند. حضور ایشان در صحنه موجب این شد که با دلایل و فرضیات قبلی دست رادار و حربهای که عراقیها داشتند برای ما رو بشود.
حجت الاسلام محمدی گلپایگانی نیز در خصوص خلاقیت و ابتکارات شهید بابایی گفته، یکی از کارهایی که ایشان کرد، این بود که هواپیمای اف ۱۴ را از حالت پدافند به بمب باران تبدیل کرد. در هواپیمای اف ۱۴ برای پوشش هوایی از موشکهای فونیکس استفاده میشود که موشکهای بسیار گران قیمت و پیشرفته است و شهید بابایی با ابتکار خودش و پشتیبانی دوستان فنی اش، اف ۱۴ را درحالت بمب باران قرار داد. یعنی برای اولین بار در تاریخ تولید اف ۱۴- حتی در کشور سازنده خودش هم این کار را نکرده بودند.
هم پدافندی بود و هم بمب باران کننده. در اواخر جنگ از این هواپیما به علت تغییرات مناسبی که روی آنها انجام شده بود در تمامی زمینهها استفاده شد. ایشان کار بسیار مهم دیگری که داشت، این بود که خلبانهای همکار خودش را برای جنگ آماده میساخت. خلبانی داشتیم مانند شهید بابایی که در عملیاتها حضور نداشت و گاهی موضع دیگری را میگرفت و خود شهید بابایی به عنوان فرمانده او، گاهی با او درگیر میشد. اما بر اساس رفاقت، معاشرت و صمیمیت ایشان کاری روی این خلبان کرد که این خلبان شد یکی از خلبانهای بسیار ارزشمند و آن چنان به جنگ ادامه داد تا شهید شد.
عباس بابایی عید قربان ۱۳۶۶ مصادف با نیمه مرداد، همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راهکار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای اف – ۵ از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد و هنگام بازگشت مورد اصابت ضدهوایی دشمن قرار گرفت و پس از مجروحیت از ناحیه سر در کابین جنگنده به شهادت رسید.
این مرد وارسته و مبارز سترگ که سراسر وجودش عشق، از خودگذشتگی و کرامت بود، هنگام شهادت ۳۷ سال داشت، ملیحه همسر وی نیز ۳ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۵۷ سالگی، پس از چند ماه تحمل درد و رنج ناشی از بیماری کبدی درگذشت.
انتهای پیام/
منبع:ایرنا