توجیه اخلاقی غرب برای جنایت‌ها و نسل‌کشی ملت فلسطین؛
«واشنگتن پست» در سرمقاله خود اخیر خود ضمن ابراز نگرانی برای فلسطینی‌ها همچنان کارزار نظامی اسرائیل را تایید می‌کند. «واشنگتن پست» می‌نویسد: «پس از کشتار غیرنظامیان، اسرائیل - مانند هر کشور دیگری - حق دارد که به طور نظامی پاسخ دهد» از نظر «واشنگتن پست»، خشونت اشغالگر عادلانه است ولی خشونت کسی که تحت اشغال واقع شده، عادلانه نیست؛ اسرائیل می‌تواند به نیرو‌های فلسطینی که اسرائیلی‌ها را می‌کشند «واکنش نظامی» نشان دهد، اما فلسطینی‌ها حتی پس از ۷۵ سال پاک سازی قومی، حتی در زمانی که تحت سلطه یک رژیم آپارتاید قرار دارند، چنین حقی ندارند.

گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛  «گریگوری شوپاک» [۱] استاد «مطالعات رسانه» در دانشگاه «گوئلف هامبر» [۲] در تورنتوی کانادا و نویسنده کتاب «داستان اشتباه: فلسطین، اسرائیل و رسانه‌ها» [۳] در یادداشتی که وب‌سایت انگلیسی «Middle East Eye» آن را منتشر کرده است به موضوع نقش رسانه‌های آمریکایی در مشروعیت بخشیدن به جنایت‌های گسترده رژیم صهیونیستی در غزه می‌پردازد. به گفته وی رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا نه تنها کاملاً چشمان خود را بر روی جنایات اسرائیل بسته‌اند بلکه برای این جنایت‌ها و نسل کشی ملت فلسطین توجیه اخلاقی نیز پیدا می‌کنند.

 

تمجید خشونت اگر اسرائیل باشد!

سرمقاله‌های اخیر روزنامه‌های لیبرال آمریکا همواره وحشت گسترده و بی‌امانی که اسرائیل به فلسطینی‌ها تحمیل می‌کند را مشروع معرفی کرده‌اند. این رسانه‌ها حمله اسرائیل به غزه و حمایت مالی آمریکا از این حمله را تأیید کرده‌ و در عین حال از کسانی که دیدگاه‌های مخالفی دارند انتقاد می کنند. نشریات آمریکایی بارها از خشونت اسرائیل حتی در شرایطی که مردم عادی را هدف قرار می‌دهد، تمجید می‌کنند؛ لطفی که در حق مردم فلسطین اعمال نمی‌شود.

رسانه‌های آمریکا با ارائه اقدامات تروریستی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها به‌گونه‌ای که گویی قابل دفاع است، سهم خود را برای کمک به ادامه این جنایت‌ها انجام می‌دهند

در ۱۲ اکتبر (۲۰ مهر) «واشنگتن‌پست» سرمقاله‌ای منتشر کرد که در آن «جو بایدن»، رئیس جمهور ایالات‌متحده را به دلیل «محکومیت بی‌قید و شرط تروریسم حماس» ستایش کرد و نوشت: «سخنان قاطع آقای بایدن در تضاد با اظهارات تعداد اندکی از اعضای جناح چپ کنگره در حزب دموکرات است که کرین ژان پیر [۴]، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید به طور خاص آن را رد کرد.»

ارتباط این سخنان با سخنان «کرین ژان پی یر» نشان می‌دهد، مطالبی که واشنگتن‌پست به آن‌ها اشاره می‌کند، اظهاراتی هستند که «حمله حماس به اسرائیل را باید در چارچوب اقدامات قبلی اسرائیل در نظر گرفت» و همچنین آن‌هایی که «با کمک نظامی آمریکا به اسرائیل در رسانه‌های اجتماعی مخالفت کردند و خواستار آتش‌بس فوری در این درگیری شدند».

یک روز قبل از انتشار آن سرمقاله، گروه‌های حقوق بشر فلسطینی به طور مشترک مستند کردند که دقیقاً در بازه زمانی بین ۱۰ تا ۱۱ اکتبر (۱۸ تا ۱۹ مهر) اسرائیل کل محله‌های القرم و عزبت را در غزه ویران کرد. تیم‌های امدادی «ده‌ها جسد را پیدا کردند» در حالی که «بقیه هنوز زیر آوار هستند». در این حملات دانشگاه اسلامی غزه و ساختمان مدرسه الفخور نیز هدف قرار گرفت. حملاتی که در مجموع ۵۷ فلسطینی از جمله ۲۰ کودک در آنها کشته شدند. گروه‌های حقوق بشری فلسطینی همچنین در گزارش خود به حملات هوایی اسرائیل و گلوله باران زمین‌های کشاورزی و مناطق مسکونی به ویژه در سه اردوگاه پرجمعیت البریج، النصیرات و دیر البلح اشاره کردند که منجر به کشته شدن حداقل ۴۹ فلسطینی شد؛ ۱۵ نفر از کشته‌ها کودک بودند. برای واشنگتن‌پست، اگر کسی تردید بکند که واشنگتن باید چنین جنایاتی را تأمین مالی کند یا تلاش کند که از طریق آتش بس به آن‌ها پایان دهد، حال خوشی ندارد!

 

منطقی کردن زبان نسل کشی توسط رسانه‌های آمریکایی

«وشنگتن پست» در سرمقاله خود اخیر خود ضمن ابراز نگرانی برای فلسطینی‌ها، همچنان کارزار نظامی اسرائیل را تایید می‌کند. واشنگتن پست می‌نویسد: «پس از کشتار غیرنظامیان، اسرائیل - مانند هر کشور دیگری - حق دارد که به طور نظامی پاسخ دهد» از نظر «واشنگتن پست»، خشونت اشغالگر عادلانه است و خشونت کسی که تحت اشغال است عادلانه نیست؛ اسرائیل می‌تواند به نیرو‌های فلسطینی که اسرائیلی‌ها را می‌کشند «واکنش نظامی» نشان دهد، اما فلسطینی‌ها حتی پس از ۷۵ سال پاک سازی قومی، حتی در زمانی که تحت سلطه یک رژیم آپارتاید قرار دارند، چنین حقی ندارند.

سرمقاله‌های اخیر در روزنامه‌های لیبرال پیشرو آمریکا همواره وحشت گسترده و بی‌امانی که اسرائیل به فلسطینی‌ها تحمیل می‌کند را مشروع معرفی کرده‌اند

سرمقاله ۱۴ اکتبر (۲۲ مهر) «نیویورک تایمز» به شدت از حملات اسرائیل حمایت می‌کند و می‌نویسد که اسرائیل «مصمم است قدرت حماس را بشکند و در این تلاش مستحق حمایت ایالات متحده و بقیه جهان است». نویسندگان در ادامه می‌گویند که «پایان دادن به کنترل حماس بر غزه یک گام اساسی است» سرمقاله نیویورک تایمز مملو از مواردی مانند این اسرائیل است که «نباید تعهد خود را برای محافظت از کسانی که اسلحه به دست نگرفته اند از دست بدهد». هیئت تحریریه نیویورک تایمز با استناد به اظهارات «یوآو گالانت» [۵]، وزیر دفاع اسرائیل که فلسطینیان را «حیوانات انسانی» خوانده است، ادعا‌های خود در مورد «تعهد» فرضی اسرائیل برای حفاظت از غیرنظامیان را در تناقض قرار می‌دهد، اما نویسندگان با بیان اینکه این اظهارات «در فضایی پر از احساسات» صورت گرفته است، آن را توجیه می‌کنند.

البته «گالانت» تنها مقام اسرائیلی نیست که از زمان تشدید جنگ علیه فلسطین از زبان نسل کشی استفاده می‌کند. دریاسالار «دانیل هاگاری» [۶]، سخنگوی ارتش اسرائیل گفت که اسرائیل «صد‌ها تن بمب» بر غزه انداخته است و در این حملات «تاکید بر آسیب است نه بر دقت»

«آیزاک هرتزوگ» [۷] رئیس جمهور اسرائیل گفته است: «این ملت غزه است که مسئول است. این لفاظی‌ها که غیرنظامیان در این جنگ دخالت ندارند، درست نیست. این درست نیست که غیرنظامیان در این امر سهمی ندارند، آن‌ها با عدم مقابله با حماس در نوار غزه که از طریق کودتا بر این منطقه مسلط شده است، در این جنگ سهیم هستند.» وی افزود: «ما از خانه‌های خود دفاع می‌کنیم، از خانه‌های خود محافظت می‌کنیم، این حقیقت است و وقتی ملتی می‌خواهد از خانه خود محافظت می‌کند باید می‌جنگد و ما تا زمانی که ستون فقرات آن‌ها را بشکنیم خواهیم جنگید.»

از نظر «واشنگتن‌پست»، خشونت اشغالگر عادلانه است و خشونت کسی که تحت اشغال است عادلانه نیست

نه تنها رهبران اسرائیل بار‌ها اعلام کرده اند که هیچ قصدی برای «حفاظت» از غیر نظامیان ندارند، بلکه اسرائیل عمدا آن‌ها را در مقیاس انبوه قتل عام کرده است. به عنوان مثال، یک روز قبل از انتشار سرمقاله نیویورک تایمز گروه برنده جایزه حقوق بشر دفاع از کودکان فلسطین گزارش داد که اسرائیل تقریباً ۶۰۰ کودک فلسطینی را تا این مرحله از حمله خود به غزه کشته است که یک سوم از مجموع تلفات را شامل می‌شود.

 

ادعا‌های عجیب و غریب برای کشتار بیشتر!

حتی در شرایطی که اسرائیل از هرگونه تعهدی برای حفاظت از غیرنظامیان در گفتار و عمل خودداری می‌کند، نیویورک تایمز مکرراً سیاست نظامی اسرائیل را در مقابل سیاست نیرو‌های فلسطینی قرار می‌دهد و می‌نویسد: «اسرائیل آماده می‌شود تا مردان و زنان جوان خود را به نبرد بفرستد، جایی که با دشمنی روبرو خواهند شد که به قوانین جنگی که آن‌ها متعهد شده‌اند احترام نمی‌گذارد» گفتن اینکه خشونت دولت اسرائیل از نظر اخلاقی برتر از گروه‌های مقاومت فلسطینی است، این پیام روشن را دارد که خشونت اسرائیل علیه مردم فلسطین مشروع است، اما خشونت فلسطینی‌ها علیه اسرائیل مشروع نیست. نیویورک تایمز این ادعای عجیب را مطرح کرد که «آنچه اسرائیل برای دفاع از آن می‌جنگد، جامعه‌ای است که برای زندگی انسان‌ها و حاکمیت قانون ارزش قائل است». پیام این مطلب نیویورک تایمز روشن است مفهوم آن این است که مطلوب است که فلسطینی‌ها توسط یک نیروی ظاهراً متمدن‌تر نابود شوند. یعنی کشتار فلسطینیان مشروع است.

از نظر رسانه‌های آمریکا اسرائیل می‌تواند به نیروهای فلسطینی که اسرائیلی‌ها را می‌کشند «واکنش نظامی» نشان دهد، اما فلسطینی‌ها حتی پس از ۷۵ سال پاک‌سازی قومی، چنین حقی ندارند


در همین حال، دو روز پیش از انتشار این سرمقاله، دیده بان حقوق بشر اعلام کرد که اسرائیل از فسفر سفید - که پس از تماس با فرد می‌تواند پوست را تا مغز استخوان بسوزاند - بر فراز شهر غزه و مناطق روستایی در امتداد خط آتش بس اسرائیل و لبنان استفاده کرده است. دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که استفاده از فسفر سفید در غزه - یکی از متراکم ترین مناطق جهان - «خطر علیه غیرنظامیان را بیشتر می‌کند و حقوق بشردوستانه بین‌المللی در مورد منع قانونی قرار دادن غیرنظامیان در معرض خطر غیرضروری را نقض می‌کند»

همانطور که دیده بان حقوق بشر خاطرنشان کرد، اسرائیل در سال ۲۰۰۹ نیز از این سلاح در غزه استفاده کرده بود و در طول نبرد کنونی نیز اسرائیل علاوه بر استفاده از بمب‌های حاوی فسفر سفید، ورود «برق، آب، سوخت و مواد غذایی را به غزه قطع کرده است که قوانین بشردوستانه بین المللی ممنوعیت مجازات جمعی را نقض می‌کند». اسرائیل برای «جامعه‌ای که برای زندگی انسان و حاکمیت قانون ارزش قائل است» دست به کشتن انسان‌ها و قانون‌شکنی می‌زند.

 

روکش اخلاقی جنگ!

به طور مشابهی، «لس آنجلس تایمز» اعلام کرد که «اسرائیل حق دارد از نیروی نظامی برای جلوگیری از حملاتی مانند حملاتی که حماس در ۷ اکتبر (۱۵ مهر) انجام داد، استفاده کند و اسرائیل باید با انجام هر کار ممکن برای به حداقل رساندن رنج ساکنان بی گناه فلسطینی غزه، به ارزش‌های خود وفادار بماند.»

 مقاله «لس آنجلس تایمز» همچنین بایدن را به این دلیل تحسین می‌کند که می‌گوید از کنگره درخواست «یک بسته حمایتی بی سابقه برای دفاع اسرائیل» را خواهد کرد و همزمان به طور مبهم پیشنهاد می‌کند که اسرائیل به این فکر کند که آیا کشتن هزاران فلسطینی به «دستیابی به اهدافش» کمک خواهد کرد یا خیر؟ این سرمقاله سپس تاکید می‌کند: «اینکه اسرائیل غیرنظامیان را هدف قرار نمی‌دهد، برای خانواده‌های کشته‌شدگان یا زخمی‌ها اندکی مایه تسلی است.». شاید نویسندگان فکر می‌کنند که اشاره به ۳ هزار فلسطینی که اسرائیل در ۱۱ روز کشته است، سخاوتمندانه است.

اما چنین همدردی‌هایی بدتر از بی فایده بودن آن‌ها است وقتی که با دروغی بسته بندی می‌شوند که همه کشتار‌ها را توجیه می‌کند و برای همه کشتار‌هایی که قرار است در آینده اتفاق بیافتد، اعتبار و همدلی ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، دو روز قبل از سرمقاله «لس آنجلس تایمز»، دفتر سازمان ملل متحد در هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA) خاطرنشان کرد: «چندین ساختمان مسکونی در مناطق پرجمعیت غزه توسط اسرائیل هدف قرار گرفته و تخریب شدند. از جمله یک ساختمان مسکونی در جبلیه در شمال غزه که ده فلسطینی در آن کشته شدند؛ یک ساختمان مسکونی در منطقه مصابه رفح که حداقل ۱۱ فلسطینی در آن حضور داشتند از جمله زنان و کودکان کشته شدند و ساختمان یک سازمان خیریه در رفح که در آن ۱۱ فلسطینی کشته و تعدادی دیگر مجروح شدند.. گفته می‌شود که بامداد ۱۶ اکتبر نیز نیرو‌های اسرائیلی یک ساختمان مسکونی در خان یونس را هدف قرار دادند و ۲۲ فلسطینی را کشتند.»

علاوه بر این، در ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر)، سازمان جهانی بهداشت (WHO) اعلام کرد: «چهار بیمارستان در شمال غزه در نتیجه آسیب‌دیدگی و هدف‌گیری دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستند.۲۱ بیمارستان در نوار غزه نیز از نیرو‌های اسرائیلی دستور تخلیه گرفته اند». سازمان بهداشت جهانی تاکید کرده است که همه اقدامات احتیاطی باید برای محافظت از کارکنان بهداشتی و مراکز بهداشتی از جمله بیماران و غیرنظامیانی که در آن‌ها پناه گرفته اند انجام شود.

این خیال‌پردازی‌ها و لفاظی‌ها درباره عدم هدف قرار دادن غیرنظامیان توسط اسرائیل و «ارزش‌های» ظاهراً انسانی‌اش با این هدف انجام می‌شود که تمامی این ظلم و ستم‌ها و این وحشی گری و کشتار‌های بی رحمانه و این سادیسم محاصره را با پوششی اخلاقی پنهان کنند. رسانه‌های آمریکا با ارائه این همه بربریت به گونه‌ای که گویی قابل دفاع است، سهم خود را برای کمک به ادامه این جنایت‌ها انجام می‌دهند.


[۱]. Gregory Shupak
[۲]. Guelph-Humber
[۳]. The Wrong Story: Palestine, Israel, and the Media
[۴]. Karine Jean-Pierre
[۵]. Yoav Gallant
[۶]. Daniel Hagari
[۷]. Isaac Herzog

/انتهای پیام/

ارسال نظر
captcha