بررسی سیر تحولات برنامه‌درسی مدارس و شیوه‌های ارزشیابی آن در ایران به قلم نعمت الله موسی پور؛
براساس اسناد و مدارک مربوط به ارزشیابی برنامه درسی در ایران، تحلیل و تطبیق آن‌ها طی دو قرن گذشته ارزشیابی برنامه درسی در ایران هفت مرحله را تجربه کرده‌است. دوره بی‌نیازی، دوره آگاهی، دوره تلاش رسمی، دوره دشواری، دوره علاقه‌مندی، دوره اقدام و نهایتاً دوره خیزش و امیدواری.
نقد و بررسی سیاست‌گذاری محتوای درسی در ایران؛
چک لیست زیر می‌تواند به کارشناسان، علاقه‌مندان و کلیه فعالان فرهنگی که سعی دارند کتب درسی در مدارس ایران را مورد نقد، بررسی و ارزیابی قرار دهند، کمک شایانی کند. نکته قابل توجه آن است که مواردی ذکر شده در چک لیست، مواردی کلی هستند که در هر نظام آموزشی در هر کشوری قابل کاربست و قابل بررسی هستند. اما به نظر می‌رسد با توجه به بوم فرهنگی و اجتماعی جامعه ایران می‌توان موارد دیگری را هم به فهرست بالا اضافه کرد.
نکاتی پیشنهادی درباره طرح‌ریزی و تدوین محتوای کتب درسی؛
اگر چه از لحاظ نظری انطباق محتوای برنامه درسی با شرایط واقعی زندگی باید هم در مرحله طراحی برنامه درسی توسط برنامه ریزان و هم در مرحله اجرای برنامه‌های درسی توسط معلمان و مجریان صورت پذیرد؛ اما از یک سو به دلیل عدم امکانات و تجهیزات لازم در سطح مدارس و از سوی دیگر به علت کیفیت و تجربه وجود متفاوت آموزشی معلمان، رعایت تناسب محتوا در مرحله طراحی برنامه درسی از ضرورت زاید الوصفی برخوردار می‌شود.
درباره طوبی آزموده؛
زنان محله‌ی چال‌میدان پیش‌تر در جریان گرانی و قحطی نان، یقه‌ی ناصرالدین‌شاه را گرفته و ارزانی را مطالبه کرده بود. و او هم مجبور به اتخاذ تصمیم جدی در این‌باره شده بود. اما این‌بار زنان پا را فراتر گذاشته و درواقع خرده‌ذوق‌ها را پس زده و پیگیر نقش موثرتری در امور اجتماعی بودند.
بررسی مختصات پهلوانان به بهانه سالروز درگذشت جهان پهلوان تختی؛
جایگاه فراموش‌نشدنی تختی در جامعه‌ی ایران نه به‌خاطر این رکوردهای موقتی و قدمت پانزده‌ساله، نه به دلیل چهار بار حضور در آوردگاه المپیک و نه به لحاظ مدال‌های رنگارنگ بر سینه‌ی او، که هیاکل بهتر و روکارتری نسبت به تختی هم در ورزش کشتی پیدا می‌شدند. اصل ماجرا مدال‌های روی سینه‌ی تختی نبودند، درون سینه‌ی او بود.
روزنامه‌نگاری صلح راهی به‌سوی کاهش خشونت در گفتار کتایون مصری؛
جالب است که در روزنامه نگاری صلح این موضوع مطرح می‌شود که عینیت گرایی یعنی روایت آنچه هست، ولی معمولا تحقق پیدا نمی‌کند! مثلا پیرامون یک موضوع واحد، خبرگزاری‌های مختلف داخلی و خارجی هرکدام به گونه‌ای به روایت موضوع می‌پردازند که ممکن است زاویه دید آن‌ها در بسیاری مواقع خلاف یکدیگر نیز باشد.
رهیافتی به مفهوم عدالت آموزشی در نظام ورود به دانشگاه در ایران در گفتار خسرو باقری؛
اینکه همه بخواهند به دانشگاه بیایند اشتباهی است که داریم انجام می‌دهیم. یعنی همه راه‌ها را مسدود کردیم و دانش‌آموزان فقط می‌توانند به دانشگاه بیایند؛ پس آن موقع آموزش عالی برای همگان در نظر گرفته شده در حالی که همه علاقه ندارند. در نتیجه آموزش عالی واقعا باید آموزش عالی با «ع» باقی بماند نه این که تبدیل شود به آموزش عالی با «الف» یعنی آموزش ابزاری.
راه دانشگاه و مسئله بومی‌سازی علوم دانشگاهی در گفتار خسرو باقری/ بخش دوم؛
آدم باید کار داشته باشد که بتواند زندگی کند؛ اما این کف نیاز‌های ماست نه سقف نیاز‌های ما. دانشجویان متعدد خود من بیکارند؛ اما ما می‌خواهیم عنوانی سردر دانشگاه بزنیم و آن باید فاخر باشد و نشان دهنده روح این کار، آیا روح دانشگاه ما کارآفرینی باید باشد؟ یعنی ما افرادی را آماده کنیم که بتوانند بروند و شغل داشته باشند؟ این خیلی سطح نازلی است و چه افتخاری در آن است؟
چگونه مسئله آموزش در ایالات‌متحده به‌عنوان موضوع «امنیت ملی» آینده این کشور را به خطر انداخته است؟
فرسایش سطح آموزشی آمریکا درنهایت جایگاه جهانی این کشور را تضعیف خواهد کرد و آمریکا وزن اقتصادی، سیاسی و نظامی کمتری برای دفاع از منافع خود و حفظ معماری اقتصادی و امنیتی کنونی خواهد داشت.
راه دانشگاه و مسئله بومی‌سازی علوم دانشگاهی در گفتار خسرو باقری/ بخش اول؛
وقتی خواستیم دانش را اسلامی کنیم با یک بن‌بست‌ها و ابهاماتی هم در این تغییر روبرو بوده و هستیم. این تصور که انگار ما خیال می‌کنیم باید محتوای این دانش‌ها را از اسلام تهیه کنیم و در اختیار بگذاریم، مثلا اگر دانش مدیریت است باید ببینیم اسلام در باب مدیریت چه گفته و این‌ها را استخراج کرده و بعنوان متن علم بیاوریم، کتاب و جزوه کرده و تدریسش کنیم؛ مثل جامعه شناسی اسلامی یا روانشناسی اسلامی و به همین ترتیب رشته‌های دیگر. انگار دین می‌خواهد محتوای علم را ارائه کند؛ ولی این ما را با مشکلاتی روبرو می‌کند.