پایگاه تحلیلی سدید

آثار من در عین اینکه روان‌اند و پراز طنز و شوخی، مثل «قصه ما مثل شد» یا «حکایت‌های کمال» که خیلی از آن طنز است، ولی به شدت رعایت ادب می‌کنم. در ۱۰ جلد «قصه ما مثل شد» حتی حیوانات هم مؤدب صحبت می‌کنند. در سه جلدی «ماجرای دشت مرموز» از اول تا آخر طنز است و خواننده می‌خندد، ولی یک کلمه بی‌ادبی نداریم که حرمت‌شکنی باشد. دشواری همین است، اینکه ما مرز‌هایی را در روابط اجتماعی رعایت کنیم و مخاطب هم از خواندن آن لذت ببرد. ولی اگر در خیابان کسی را دست بیندازیم قطعاً بقیه می‌خندند این که کاری ندارد، ولی مهم این است که چقدر روابط اجتماعی رعایت شده است.