به گزارش«سدید»؛ ورود به دانشگاه و تحصیل در رشتههای دانشگاهی از مهمترین آرزوهایی است که جوانان در سر میپرورانند و همین مسیر نهتنها میتواند مسیر شغلی آنها را در آینده مشخص کند، بلکه میتواند آینده آنها را نسبت به کسب درآمد و سرمایهگذاری در سالهای پیشرو تضمین کند. در تحقیقات متعددی که انجام شده، محققان به این نکته اشاره کردهاند که دانشجویان و فارغالتحصیلان دانشگاهی در مقایسه با افرادی که تحصیلات غیردانشگاهی و در حد دیپلم یا حتی پایینتر داشتهاند، هم از موقعیت شغلی بهتر و هم از منبع درآمدی ارزشمندتری برخوردارند. البته این درحالی است که بسیاری معتقدند بسیاری از فارغالتحصیلان دانشگاهها بهدلیل نداشتن مهارتهای کافی بیکار بوده و کارفرمایان نمیتوانند نیاز خود را در جذب نیروهای کارآمد و بامهارت تامین کنند. اما بررسیهایی که بهتازگی توسط برخی اقتصاددانان انجام شده بر این موضوع صحه گذاشته است که داشتن مدرک دانشگاهی ارزش سرمایهگذاری داشته و تا حد زیادی میتواند به اشتغال و کسب درآمد کمک کند.
مدرک هنوز هم سرمایه است!
تجزیه و تحلیلهای اخیر درباره هزینهها و مزایای حضور در دانشگاه نشان میدهد مدرک دانشگاهی هنوز بهعنوان یک سرمایهگذاری مالی بینظیر بهشمار میرود. این مطالعه از سوی سه اقتصاددان مرتبط با بانک ذخایر فدرال «سنت لوئیس» انجام شده است. نویسندگان این مقاله در ابتدا به بررسی متوسط هزینه سالانه حضور در دانشگاه در سالهای ۱۹۸۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ پرداخته است. بعد از کاهش تورم مشخص شد که برحسب دلار سال ۱۹۸۰ میلادی، هزینه تحصیل در کالج در سال ۲۰۲۰ (سالانه حدود ۸۷۹۸ دلار) بیش از دو برابر بیشتر از سال ۱۹۸۰ (۳۴۹۹ دلار) است. آنها سپس مزایای مالی حضور در کالج را هم بررسی کردند که شامل درآمدی است که یک فرد با داشتن مدرک دانشگاهی در مقایسه با یک فرد بدون مدرک دانشگاهی کسب میکند. در هر گروه بین سالهای ۱۹۸۰، ۲۰۰۰، ۲۰۲۰، کارگران دارای مدرک دانشگاهی بهطور متوسط سالیانه درآمد بهمراتب بالاتری نسبت به افرادی کسب کردهاند که دارای مدرک دیپلم بودهاند. در هر گروه این تفاوت افزایش دستمزد از میزان نسبتا پایینی آغاز میشود، اما با بالا رفتن سن کارگران و نیز مهارتها و تجربههایی که کسب میکنند، این میزان دستمزد هم افزایش مییابد. بهعنوان مثال در سال ۱۹۸۰ فارغالتحصیلان جدید دانشگاهی حدود ۱۰۰۰ دلار در سال بیشتر از دارندگان مدرک دیپلم دریافت کردند، اما در دوران نیمهحرفهای، کارگران تحصیلکرده دانشگاهی حدود ۱۰ هزار دلار بیشتر از کارگران تحصیلکرده دبیرستانی درآمد کسب میکردند. در مقابل در سال ۲۰۲۰، تفاوت درآمد سالیانه بین دو گروه آموزشی چشمگیرتر شد. در سال ۲۰۲۰ کارگران با داشتن مدرک دانشگاهی بعد از فارغالتحصیلی حدود ۵۰۰۰ دلار بیشتر کسب درآمد داشتهاند. اما کارگران نیمهحرفهای تحصیلکرده دانشگاهی ۱۸ هزار دلار بیشتر از کارگران دانشآموخته دبیرستانی درآمد کسب کردند. این ارقام همچنین با توجه به تورم کاهش یافته و تعدیل شده و برحسب دلار ۱۹۸۰ بیان شده است.
بازده سرمایهگذاری در دانشگاه بالاتر از سهام!
به گزارش forbes، در سال ۱۹۸۰ میلادی مبلغ پرداخت شده برای آموزش دانشگاهی بهطور متوسط ۱۳ هزار و ۹۹۶ دلار (۳۴۹۹ دلار ضربدر چهار) بوده است. با جمع درآمد اضافی این کارگران در هر سال پس از فارغالتحصیلی، میزان نرخ بازگشت هزینههای دانشگاه بسیار بالا بوده است. بهعنوان مثال یک زن (سفیدپوست) که در سال ۱۹۸۰ روی تحصیلات دانشگاهی سرمایهگذاری کرده بود، میتوانست انتظار داشته باشد که مازاد ۲۱.۶ درصد هزینه تحصیلات دانشگاهی خود را بههمراه درآمدی که بدون مدرک دانشگاهی بهدست آورده، به درآمد سالانه برگرداند. تا سال ۲۰۲۰ این نرخ حتی با درنظر گرفتن هزینههای بیشتر تحصیل در دانشگاه به ۲۲.۷ درصد افزایش یافت. در مقام مقایسه، نرخ بازده تحصیلات دانشگاهی در سال ۲۰۲۰ عبارت بود از: ۲۴.۱ درصد برای مردان سفیدپوست؛ ۲۲.۷ درصد برای زنان سفیدپوست؛ ۱۴.۲ درصد برای مردان سیاهپوست؛ ۱۳.۵ درصد برای زنان سیاهپوست؛ ۳۵.۹ درصد برای مردان آسیایی و ۳۱.۱ درصد برای زنان آسیایی. برخی این موضوع را مطرح میکنند که چنانچه افراد بهجای رفتن به دانشگاه، مبلغی را که برای تحصیلات دانشگاهی هزینه میکنند، در بازار سهام سرمایهگذاری میکردند، چه اتفاقی میافتاد؟ در این سناریو کارگران احتمالا دستمزد کمتری خواهند داشت، اما درآمد آنها با سود حاصل از وجوه سرمایهگذاریشده، افزایش مییابد. طبق گفته کارشناسان اگرچه نرخ بازده تحصیلات دانشگاهی در طول زمان، جنسیت و نژاد بسیار متفاوت است، اما همچنان بالاتر از بازده داراییهای مالی، مانند سهام و اوراق قرضه درنظر گرفته میشود. بهعنوان مثال سرمایهگذاری در بازار سهام از سال ۱۹۵۷ حدود ۱۰ درصد در سال بازده داشته است. در سال ۲۰۲۰ بازده تحصیلات دانشگاهی از ۱۳.۵ درصد تا ۳۵.۹ درصد متغیر بوده است. با این معیار مدرک دانشگاهی یک سرمایهگذاری عالی و بینظیر محسوب میشود.
بیکاران فارغالتحصیل نصف بدون مدرکها
در هر صورت این تجزیه و تحلیل احتمالا بازده سرمایهگذاری از یک مدرک دانشگاهی را کمی پایینتر از حد معمول درنظر میگیرد؛ چراکه تنها به آن دسته از افراد بالغی میپردازد که شاغل هستند و غیرشاغلان را مدنظر قرار نمیدهد. این بررسیها این واقعیت را درنظر نمیگیرد که افراد تحصیلکرده در دانشگاه نسبت به افرادی که دارای مدرک دیپلم هستند، نرخ بیکاری کمتری را تجربه میکنند و فرصتهای شغلی بیشتری پیشروی آنها قرار میگیرد. در سال ۲۰۲۱ نرخ بیکاری برای افرادی با مدرک دانشگاهی، ۳.۵ درصد بود و بهطور تقریبی نصف میزان ۶.۲ درصد افرادی بود که پس از اتمام تحصیلات دبیرستان ادامه تحصیل ندادهاند.
نویسندگان این گزارش در بررسیهای خود هشدار دادهاند که تجزیه و تحلیل آنها به نتایج غیرمالی مانند برنامههای کاری، شرایط کاری یا رضایت شغلی نمیپردازد. با وجود این آنها به این نتیجه رسیدهاند که تحصیل در دانشگاه هنوز هم ازجمله بهترین سرمایهگذاریهایی است که یک فرد میتواند برای کسب درآمد بیشتر در آینده انجام دهد. رئیس سابق صندوق ذخیره فدرال عنوان کرده است: «در سفرهایی که میروم با دانشجویان، بازرگانان و علاقهمندان به حوزههای اقتصادی متعددی روبهرو میشوم که گهگاه از من مشاورههایی برای سرمایهگذاری موفق طلب میکنند و من در کنار توصیههایی که پیرامون سرمایهگذاری به آنها میکنم، پاسخ مشترکی را به همه آنها میدهم مبنیبر اینکه آموزش، بهترین و سودمندترین نوع سرمایهگذاری است بهطوریکه از آن میتوان به بازگشت سرمایه رسید.»
/انتهای پیام/