به گزارش «سدید»؛ امروز روزی برای مبارزه با کارِ کودکان است؛ کودکان کار یا کار کودکان محصول مشکلات اقتصادی، این روزها به یک تراژدی دنباله دار تبدیل شده که فقط مسئله کشور ما نیست؛ قصه پرغصه کودکانی است که ناگزیرند برای تامین مخارج خود و یا خانواده های خویش کار کنند.
پدر مددکاری اجتماعی معتقد است ما در کشورمان کودکان خیابانی نداریم و همه کودک کار هستند، این کودکان یکی از والدین یا هر دو را از دست داده‌اند و یا به دلیل مشکلات خانوادگی و کمبود درآمد به سمت کار می‌آیند؛ به عبارتی برای کمک به خانواده مشغول به کار شده‌اند و، چون معمولاً در خیابان به کسب درآمد مشغولند ما از آن‌ها به کودکان خیابانی تعبیر می‌کنیم.
نباید جلوی کار کردن این کودکان کار را گرفت
مصطفی اقلیما با اشاره به اینکه براساس آمار رسمی ۶۰ درصد کودکان کار متعلق به اتباع بیگانه هستند، می‌گوید: یکی از عوارض وجود اتباع بیگانه غیرقانونی در کشور مسئله کودکان کاراست؛ بیشترین سهم اتباع بیگانه را اتباع افغانستانی تشکیل می‌دهند، این افراد مسائل اجتماعی مانند کودکان کار را به وجود آورده‌اند.
بیشترین سهم اتباع بیگانه را اتباع افغانستانی تشکیل می‌دهند، این افراد مسائل اجتماعی مانند کودکان کار را به وجود آورده‌اند
این عده، از اوایل انقلاب به کشور ما آمدند و ماندگار شدند و برخی از آن‌ها در ایران اقامت گرفتند و برخی دیگر نیز اقامت قانونی دریافت نکردند. درحال‌حاضر در استان تهران بیش از ۳۵ هزار دانش آموز بدون شناسنامه داریم، این دانش آموزان بی هویت و نامشروع نیستند، اما والدین آن‌ها مجوز اقامت قانونی را در ایران ندارند.
این پژوهشگر اجتماعی با تأکید بر اینکه متاسفانه بیشتر کودکان کار به سبب مشکل در خانواده به خیابان کشیده می‌شوند؛ می‌افزاید: اغلب این افراد یا خانواده خود را از دست داده‌اند یا خانواده شان در زندان هستند و برخی نیز پدرانشان دچار اعتیاد هستند یا نتوانسته اند برای خود شغل پیدا کنند.
اقلیما اضافه می‌کند: وقتی پدر یک خانواده از زندان آزاد می‌شود، با اینکه دوران حبس خود را هم سپری کرده است، اما برایش سوء سابقه ثبت شده و دیگر نمی‌تواند شغلی به دست آورد و سرنوشت فرزندان او معلوم نیست چه می‌شود. افزایش بیکاری و طلاق عامل مهمی در کار خیابانی کودکان است، دولت اگر قصد انجام دادن کاری را دارد نباید جلوی کار کردن این کودکان را بگیرد.
وقتی پدر یک خانواده از زندان آزاد می‌شود، با اینکه دوران حبس خود را هم سپری کرده است، اما برایش سوء سابقه ثبت شده و دیگر نمی‌تواند شغلی به دست آورد و سرنوشت فرزندان او معلوم نیست چه می‌شود. افزایش بیکاری و طلاق عامل مهمی در کار خیابانی کودکان است
وقتی کودکان وارد خیابان یا مجموعه‌ای از مشاغل می‌شوند، در خانواده آن‌ها یک ایرادی وجود دارد، وقتی بیکاری، تورم، فقر و گرانی برای خانواده‌ها ایجاد می‌شود، خانواده دیگر نمی‌توانند به تنهایی از پس هزینه‌های معیشتی بر بیاید و به ناچار بچه‌های این خانواده‌ها هم وارد بازار کار می‌شوند و برای زندگی کردن باید کار کنند و راه دیگری ندارند.
درهمه جای دنیا وقتی والدین یک کودکی مشکل دارند و یا ناتوان هستند، دولت خود را پدر این کودکان می‌داند؛ این روش در کلام و سیره امیرالمؤمنین علی (ع) نیز تأکید شده است؛ پس یکی از مهمترین دلایل افزایش کودکان کار بیکاری و تورم موجود درکشور است، وقتی خانواده نمی‌تواند هزینه‌های زندگی را بپردازد مجبور است فرزند خود را وارد بازار کار کند.
کودک کار متولی ندارد
وی درباره وضعیت کودکان کار در ایران با اشاره به اینکه متأسفانه هیچ کاری تا به امروز برای کودکان کار صورت نگرفته است و هیچ سازمانی متولی امور کودکان کار و خیابان نیست، می‌گوید: زمانی مشکل کودکان کار حل می‌شود که علت روی آوردن آن‌ها به کار بررسی شود؛ کودکی که نه والدینی دارد و نه سرپناه ناچار است کار کند و سرنوشت محتوم او کار، آسیب، تجاوز و اعتیاد است.
پدر مددکاری اجتماعی ایران بیان می‌کند: اگر کار تولید شود، مشکلات کودکان کار حل می‌شود؛ وقتی افراد شغل داشته باشند و درآمدشان کفاف زندگی شان را بدهد دیگر خانواده‌ها از هم نمی‌پاشند و افراد به سمت اعتیاد نمی‌روند؛ بنابراین دیگر کودک کار نخواهیم داشت؛ ریشه هر چیزی در کار و ریشه هر نابسامانی اجتماعی در نبود امنیت شغلی است.
خلأ قانونی نداریم
اگر کار تولید شود، مشکلات کودکان کار حل می‌شود؛ وقتی افراد شغل داشته باشند و درآمدشان کفاف زندگی شان را بدهد دیگر خانواده‌ها از هم نمی‌پاشند و افراد به سمت اعتیاد نمی‌روند؛ بنابراین دیگر کودک کار نخواهیم داشت؛ ریشه هر چیزی در کار و ریشه هر نابسامانی اجتماعی در نبود امنیت شغلی است
وی با تأکید بر اینکه برای ریشه کنی معضل کودکان کار وزارت کشور باید بر قوانین موجود کشور به درستی عمل کند، می‌افزاید: براساس مصوبات مجلس و قوانین موجود، در ساماندهی این افراد هیچ خلأ قانونی وجود ندارد؛ قانون با افرادی که از این مهاجران غیرقانونی استفاده غیرقانونی و در مواردی مانند کودکان‌کار از این کودکان به عنوان برده بهره کشی کنند برخورد قانونی و جدی می‌کند و مجلس نیز برای آن‌ها مجازات تعیین کرده است.
اقلیما با اشاره به اینکه اگر تمام دستگاه‌ها در کشور وظایف خود را بدرستی انجام دهند هیچ یک از این مسائل ایجاد نمی‌شوند، می‌گوید:همان قانونی که برای دیگر کشور‌ها وجود دارد برای ما هم باید اجرا شود، دولت‌ها موظف هستند به خانواده‌ها کمک کنند؛ آمار بچه‌های کارگر ما و میزان ترک تحصیل آن‌ها بسیار بالاست؛ قانونی در دنیا وجود دارد که کودکان زیر ۱۸ سال نباید کار کنند، این قانون در کشور ما هم وجود دارد، اما مشکل این است که این قانون در کشور ما اجرا نمی‌شود.
وی همچنین با اشاره به این نکته که دولت می‌تواند بسیار ساده و آسان با تولید شغل برای والدین، از رشد کودکان کار جلوگیری کند، ادامه می‌دهد: دولت‌ها برای سرپوش گذاشتن روی پدیده کودکان کار یا آن‌ها را به اجبار جمع کرده و یا کلاً روی آن‌ها سرپوش می‌گذارند و می‌گویند که این کودکان از استان‌های دیگر و اتباع افغانستان هستند، مگر این‌ها آدم نیستند و نان نمی‌خواهند؟ بگذارید کار کنند و اگر به نظرتان کار کودک برای جامعه ما خوب نیست سعی کنند علت‌ها را برطرف کنند.
آمار بچه‌های کارگر ما و میزان ترک تحصیل آن‌ها بسیار بالاست؛ قانونی در دنیا وجود دارد که کودکان زیر ۱۸ سال نباید کار کنند، این قانون در کشور ما هم وجود دارد، اما مشکل این است که این قانون در کشور ما اجرا نمی‌شود
وی عنوان می‌کند: تمام کودکانی که در خیابان برای کار حضور دارند، به دلیل نیاز و احتیاج این کار را می‌کنند و نباید بگوییم که این کودک افغان است، این کودک اتباع است؛ آن خانواده‌ای که کودک خود را می‌دهد دست کس دیگری که کار کند اگر نیازمند نبود این کار را انجام نمی‌داد.
آمار‌هایی که افزایش پیدا کرده
وی با تأکید بر اینکه در مورد کودکان کار کل سیستم کوتاهی می‌کند، از خانواده گرفته تا تمام ارگان‌های دیگر می‌گوید: بیش از ۱۵ سال است در مورد بچه‌های کار صحبت می‌کنیم، آمار این کودکان نه تنها کاهش پیدا نکرده بلکه افزایش هم داشته است، ما فقط در این خصوص حرف زدیم و عمل نکردیم؛ چرا که ما فقط خواستیم صورت مسئله را پاک کنیم و بچه درخیابان نبینیم، اما نیامدیم علت‌ها را برطرف کنیم، چرا این بچه در خیابان کار می‌کند، هیچ خانواده‌ای دلش نمی‌خواهد بچه اش کار کند.
وی با اشاره به اینکه در صورت اجرای قوانین، بسیاری از معضلات کودکان کار و اتباع بیگانه غیرمجاز در ایران حل خواهد شد، تأکید می‌کند: حلقه مفقوده برای حل مسائل اتباع و کودکان کار در ایران اجرای کامل قوانین موجود در کشور است؛ اگر مسئولان قوانین را در وزارت کشور، نیروی‌انتظامی و قوه قضائیه کاملاً اجرا کنند شاهد ساماندهی این کودکان خواهیم بود و سرنوشت این کودکان مشخص خواهد شد.
پدر مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه برخی از وظایف قانونی وزارت کشور، نیروی‌انتظامی و … در خصوص کودکان کار به درستی انجام نمی‌شود، ادامه می‌دهد: ما شاهد افزایش آسیب‌های‌اجتماعی در این خصوص هستیم؛ برخی از این کودکان در گروه‌های مافیایی کودکان کار مشغول به فعالیت‌اند و در اجاره یک فرد هستند.
حلقه مفقوده برای حل مسائل اتباع و کودکان کار در ایران اجرای کامل قوانین موجود در کشور است؛ اگر مسئولان قوانین را در وزارت کشور، نیروی‌انتظامی و قوه قضائیه کاملاً اجرا کنند شاهد ساماندهی این کودکان خواهیم بود و سرنوشت این کودکان مشخص خواهد شد
بیشتر بچه‌های ما در کشور در روستا‌ها کار می‌کنند، قالیبافی و کشاورزی می‌کنند، فقط بچه‌هایی که در خیابان هستند و گدایی می‌کنند و یا چیزی را می‌فروشند که بچه‌های کار نیستند. در کشور ممنوعیت ظاهری کار کودک موجب شد تا کودکانی که نمی‌توانستند در ملأعام کار کنند، جذب کار‌های شبانه، زیرزمینی، مخفی و سیاه شوند؛ این پنهانی شدن سبب شدت آسیب شده و میزان بهره‌کشی و استثمار کودک کار را بسیار افزایش داده است.
وی عنوان می‌کند: ما باید برای بچه‌های اتباع و برای کودکان کار برنامه داشته باشیم، سازمان ملل به ما در این رابطه کمک می‌کند و بودجه در اختیار دولت‌ها می‌گذارد، اگر کم است چرا قبول می‌کنند، اما ما موظفیم این بچه‌ها را بپذیریم؛ وقتی پدر جای خواب ندارد، وقتی بیمه نمی‌شود، طبیعی است که بچه‌ها هم باید در خیابان بگردند و کار کنند، این از بی برنامه بودن ماست.
/انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
