به گزارش«سدید»؛ عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید: یکی از اصلی‌ترین نیاز‌های فکری در نظام آموزشی بخصوص در قبل از دبیرستان کشف و تقویت خلاقیت در فرزندان جامعه است.
مجید ابهری با تأکید بر اینکه خانواده بی‌تردید اثربخش‌ترین تاثیر را بر رشد خلاقیت دارد، می‌افزاید:خلاقیت توانایی و مهارتی است که عوامل متعددی بر رشد و توسعه آن اثر می‌گذارند از جمله خانواده که فرصت‌های لازم را برای پرسش، تجربه کردن و کنجکاوی دانش آموزان و کودکان فراهم کرده و در مقابل اینگونه رفتار‌ها روش سرکوب و دعوت به سکوت پیشه نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه بسیاری از دانش آموزان دارای توانمندی‌های بالقوه هستند که متأسفانه به هردلیل درخانواده شناسایی و کشف نمی‌شوند، ادامه می‌دهد:اینگونه فرایند‌ها باید درمدارس شناسایی و پرورش یابند؛ اما متأسفانه رفتار یکسان با دانش آموزان درمقطع ابتدایی و قبل از دبیرستان سبب شده دانش آموزان نه خود و نه خانواده هایشان از توانمندی‌های فکری و ذهنی آن‌ها مطلع شوند.
این رفتارشناس به تفکر خلاق به عنوان یکی از مهمترین مهارت‌های زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید: توانایی تفکر خلاق یک مهارت سازنده و پایه برای رسیدن به دیگر مهارت‌های مرتبط با سبک اندیشیدن است؛ افراد در این مهارت یاد می‌گیرند به شیوه‌ای متفاوت بیندیشند و از تجربه‌های متفاوت ومعمولی فراتر روند و راه حل‌هایی را خلق کنند که خاص و ویژه خودشان است.
ابهری تفکر نقاد را یکی دیگر از مهارت‌های لازم برای دانش آموزان دانشجویان می‌داند و می‌افزاید: دراین مهارت توانایی تحلیل عینی اطلاعات موجود با توجه به تجارب شخصی و شناسایی آثار نفوذی ارزش‌های اجتماعی، همسالان و رسانه‌های گروهی بر رفتار‌های فردی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.
وی عنوان می‌کند: درنظام آموزشی اروپا برای شناسایی توانایی‌های فکری، ذهنی و جسمی، کارشناسان و نخبگان مربوط درمدارس توانایی‌های دانش آموزان را شناسایی می‌کنند و آن‌ها را جدا سازی کرده و مورد آموزش‌های نظری و عملی و کاربردی قرار می‌دهند؛ مثلاً در زمینه‌های مختلف ورزشی و یا علمی و فنی مثل مکانیک، اتومکانیک و تعمیرات و همینطور مددکاری و پیراپزشکی می‌توان خلاقیت‌های آن‌ها را شناسایی و تقویت کرد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه متأسفانه با وجود بنیاد ملی نخبگان و بعضی از نهاد‌های مشابه هنوز نهادی منسجم و مؤثر در کشور در زمینه‌های جذب و تقویت نخبگی وجود ندارد، می‌گوید: جشنواره خوارزمی یکی از نماد‌های کشف و پرورش خلاقیت هاست که باید تقویت یافته و کارشناسان مربوطه درمحور‌های مختلف آموزش داده شوند.
وی با تأکید براینکه برخی از مفاهیم درسی با نیاز‌های جامعه همخوانی ندارند، می‌گوید: متأسفانه در نظام آموزشی ما چه در دبیرستان و چه در دانشگاه نیاز‌های جامعه شناسایی نشده و به طورعمومی جوانان مورد آموزش قرار می‌گیرند به همین لحاظ بیکاری‌های مزمن دامن گیر جوانان و خانواده‌ها می‌شود و بچه‌ها بدون آگاهی از علاقه‌های خود به تحصیلات ادامه می‌دهند.
این جامعه شناس و رفتارشناس با بیان اینکه متاسفانه در نظام آموزشی ایران پرورش خلاقیت جایگاهی خاص ندارد و به رشد آن توجه چندانی نمی‌شود، ادامه می‌دهد: بیشترمعلمان کلیشه‌ای و قالبی فکر وعمل کردن را به دانش‌آموزان یاد می‌دهند و تقویت می‌کنند.
ابهری می‌افزاید: شاکله کتاب‌های درسی تقریباً در طول چهل سال گذشته یکنواخت بوده است و این مبانی را از ترجمه کتب کشور‌های اروپایی برداشت کرده‌اند.
به گفته وی محدودیت‌های موجود در فعالیت‌های علمی در مراکز آموزشگاهی اعم ازمدارس یا دانشگاه‌ها به شکلی که کشف و تقویت استعداد‌های درخشان بسیار محدود و آهسته حرکت می‌کند، اتفاق می‌افتد.
وی با تأکید بر اینکه متأسفانه آموزش و پرورش ما کلمه پرورش را بدون توجه به محتوای آن، یدک می‌کشد، عنوان می‌کند:آموزش‌های صرف برای فرزندان ما چندان کارساز نیست و معمولاً در مدارس ما درس‌هایی تدریس می‌شود که فقط به درد گرفتن مدرک می‌خورد و بعد از پایان تحصیل، هیچ استفاده و بهره کافی برای دانش‌آموزان ندارد.
وی همچنین با بیان اینکه نظام آموزشی و معلمان با نوگرایی می‌توانند در رشد این فرایند مؤثرباشند، مهمترین عوامل مانع خلاقیت درنظام آموزشی را تأکید بر دروس نظری، تکیه بر محفوظات، تکالیف پرحجم و زیاد، توجه نکردن به توانایی‌ها، کلاس‌های پرجمعیت، انضباط افراطی، معلمان ناآشنا به روانشناسی و تعلیم و تربیت، روش‌های تدریس سنتی و تاکید بر تفکر همگرا می‌داند.
وی تأکید می‌کند:علت اصلی افزایش بیکاری، تورم نیروی انسانی و مهاجرت در بین دانش آموزان و دانشجویان درنظر نگرفتن نیاز‌های بازارکار است که باید برای مقابله با بیکاری و آسیب‌های مرتبط با آن این محور‌ها هرچه زودتر مورد اصلاح و تجدید نظر قراربگیرد.
/انتهای پیام/
منبع: قدس
