برچسب ها - لطیف عیوضی

ما همیشه ارزشیابی را بر مدار عدالت دیدیم نه بر مدار کیفیت، فرهیختگی و تربیت. عدالت هم باید عدالت توزیعی باشد که ما مدام آن را تضعیف کردیم. در واقع عدالت یکی از جلوه‌های ارزشیابی است و وقتی عدالت مسئله می‌شود، رقابت مسئله می‌شود؛ یعنی کسی که بیش از اندازه به عدالت اهمیت می‌دهد، به رقابت دامن می‌زند و نباید این‌گونه باشد؛ زیرا جبهه عدالت‌خواه جریان غرب با رقابت مشکل داشتند و می‌گفتند رقابت به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

اگر شما بخواهید متوجه شوید که یک نظام کنش و عمل فردی و اجتماعی عقلانی عمل می‌کند یا نه، به یک سیستم ارزشیابی به سامان و عقلانی نیاز دارید. ارزشیابی عاقلانه و معقول نشان می‌دهد که شما در کجا غیرمعقول عمل می‌کنید؛ یعنی آیا کنشگران نارس و ناتوان هستند؟ یا برنامه‌ریزان مشکل دارند و... اما اگر خود ارزشیابی شما معیوب باشد نه تنها کمکی به شما نمی‌کند بلکه نتیجه عکس می‌دهد.