پایگاه تحلیلی سدید

ما تا دهه اخیر یعنی همین دهه ۹۰ عملا سینمای انیمیشن نداشتیم که مخاطب برود سینما بلیت بخرد و فیلم انیمیشن ببیند. سینمای کوتاه انیمیشن ما از چندین دهه قبل در دنیا شناخته شده و صاحب سبک بوده است و از نظر تکنیکی خیلی خوب هستند و جایزه‌های بسیاری برده است اما فیلم بلند انیمیشن چون متکی به فناوری پیشرفته است و مجموعه‌ای از آدم‌ها باید کنار هم باشند و تولیدش دو سه سال طول می‌کشد و مشکلات خاص خود و بودجه‌های سنگین می‌طلبد در سینمای ایران نداشتیم و به‌همین‌دلیل در اواخر دهه ۷۰ و دهه ۸۰ سینمای کودک نداشتیم.