گروه فرهنگ و هنر «سدید» مهسا مولائی‌پناه؛ بهار ۱۴۰۳ مانند سایر بهار‌های عمر ما در تقویم‌های نجومی ثبت شده و بعد می‌رود تا در سایر سال‌های دیگر، ورقی از تاریخ را با حوادث شاد و تلخ خود ثبت کند. آیا تاکنون به این مطلب مهم و اساسی زندگی فکر کردیم که چطور می‌شود بهار را در خود نهادینه و جاودانی کنیم؟ یا اینکه صرفا به مناسبت ۱۳ روزه آن اکتفا کردیم و مثل تمام روز‌ها و لحظات گران‌بهای عمر تنها خود را مشغول کار‌های مختلف کردیم؟ پیام بهار و نوروز برای ما چیست؟ آیا ما آمدیم تا نهایتا در بهترین حالت ۶۰، ۷۰ بهار را شاهد باشیم و از آن به سادگی عبور کنیم؟ یا اینکه خداوند متعال ودیعه عمیق دیگری در این نعمت بزرگ برای ما انسان‌ها قرار فرموده؟ پاسخ به این سوالات و سوالات مشابه و اساسی زندگی انسان، قرن‌ها پیش توسط حکما و اندیشمندان بزرگ داده شده و اکنون هم بزرگان راستین علم و ادب از این راز عظیم گره‌گشایی کرده‌اند.
مثلا از حکیم مولانا داریم:
گیریم دامن گل و همراه او شویم
رقصان همی رویم به اصل و نهال گل
امروز روز شادی و امسال سال گل
گیریم دامن گل و همراه او شویم
با بهره‌گیری از گلستان بی‌کران ادبیات ایرانی می‌خواهیم بفهمیم با چه روشی میتوانیم بهار امسال را برای خود همیشگی و متفاوت کنیم و با یاری خداوند منان به راز زندگی سعادتمند برسیم. در ادامه با بخش‌هایی از سخنان گهربار استاد گرامی حسین الهی قمشه‌ای در این زمینه همراه می‌شویم:
برنامه‌ریزی جامع فردی: ضرورت زندگی سعادتمند
امسال می‌تواند سال برنامه ریزی باشد، به این صورت که یک برنامه برای زندگی خود بنویسید و اول در آن منتها و مقصد نهایی خود را تعیین کنید (خط آخر شما چیست؟). برای همه چیز‌های خوب وقت بگذارید، طوری زندگی کنید که اینطور نباشد وقت برای کار‌های خوب نداشته باشید (کار‌های خوب مثل: دیدن دوستان، دورهمی، پرداختن به هنر، موسیقی، مطالعه، لذت‌های معنوی)
نیاز خود را کم کنید از برنامه غذایی شروع کنید ببینید برای شما خوب است یا خیر؟ آیا ما صرفا برای این آفریده شدیم که تنها کار کنیم و بعد هم چیزی بخوریم؟! آیا لازم هست این همه کار بکنیم؟ معنای حرص در این بین چیست و ما در چه جایگاهی از این معنا قرار می‌گیریم؟ به همه این‌ها یک انسان باید فکر کند.
کار‌های زائدی که به هدف و مقصد نهایی شما کمک نمی‌کند را حذف کنید و مثلا امسال را سال قناعت قرار دهید در این صورت می‌بینید که وقت اضافی هم می‌آورید. برنامه‌ای برای همه کار‌ها روی کاغذ بنویسید (نه در ذهن) آن وقت متوجه موارد زائد خواهید شد. دوست را بر مبنای مقصد خود انتخاب کنید.
در زمینه سلامتی جسمانی بررسی کنید چقدر بخورید که به سلامت نزدیک باشد؟ کار زیادی تولید نکنید.
امسال را می‌توانید سال زیبایی قرار دهید و به زیباسازی شهر وجود خود بپردازید (مانند طرح زیباسازی شهرها، شهر وجود هم نیازمند زیباسازیست).
هرچیزی که زیبا هست را بپذیرید و هرچه نیست بیرون بگذارید. در این ایام عید از وجودمان شروع کنیم چرا که عالم بیرون ادامه وجود ماست. به طور مثال: صحبت این می‌شود که به معماری گذشته برگردیم یا خیر؟ بحث این هست که یک معماری در وجود ما هست که بروز و ظهور آن در بیرون تولید می‌شود. ما باید ابتدا معماری وجودمان موزون و زیبا شود تا معماری بیرون درست شود. به همه افعال خود نگاه کنید، راه رفتن، صحبت کردن، برخورد، حالت چهره و... در همه این‌ها می‌توانید امسال به زیباسازی خود بپردازید.
برای خودتان برنامه‌ریزی هنری کنید، هرکسی باید نقشی در زیبایی داشته باشد و با خود بگوید من هم باید یک کاری در زمینه زیبایی بکنم. هیچ کس نباید فکر کند که هیچ هنری ندارد، چون ما از هنر لذت می‌بریم پس میتوانیم آن را تولید هم بکنیم. هنر در واقع بیرون کردن دیو‌ها و آمدن فرشته در خانه جان است.
شب عید دیو‌ها را بیرون کنید، مثلا از دیو حسد که زشت هست شروع کرده و بگویید امسال من نمی‌خواهم با کسی حسادت کنم. زیبایی و هنر این‌جا در این هست که ما شادی و زیبایی زندگی دیگران را دیده و شاد شویم و از زیبایی حظ ببریم نه اینکه به یک کیفیتی سعی کنیم آن را خراب کنیم. دیو حسد را بیرون کرده و رفتارتان را زیبا کنید.
دیو حرص و خودبینی را بیرون کنید. بسیاری از کشمکش‌ها به خاطر این هست که می‌گوییم حرف من درست هست! همین یک حرف انسانیت را کشته و زندگی‌ها را به باد داده در حقیقت بخشش واقعی در این است که جایی هم به افراد بگویید حرف شما درست هست، بخشش صرفا بخشیدن مال نیست.
دیو‌ها را یکی یکی پیدا کنید. دیو خشم، قیافه و زبان را زشت کرده و پشیمانی می‌آورد. خانه تکانی حقیقی این است. با بیرون کردن این دیو‌ها در مقابل فرشتگانی به در و دیوار وجودمان دعوت می‌شوند. کلمات مثبت و خوشایند و خوب به کار ببرید.
امسال را می‌توانید سال دانایی قرار دهید یعنی:
سعی کنید بیشتر بفهمید، با کتاب‌های خوب و مشورت آدم‌های آگاه شروع کرده و کتاب خوب انتخاب کنید. کتاب آدم‌های حکیم و دانا را بخوانید. ادبیات بخوانید، مثل گلستان سعدی و از این دست و ببینید تا چه حدی به شما حکمت میدهد. حکیم سعدی همه اصول و حکمت‌های دینی، اوضاع و احوال اجتماعی و طرز سلوک با مردم را در گلستان خود خلاصه کرده و آن را آموزش میدهد. روزی حداقل یک ساعت برای دانایی خرج کرده و با فرهنگ خود آشنا شوید. در نهایت مهمترین کار ما این است که از زیبایی و رنگ و رخ بهار برای خود ذخیره‌ای جاودانی بگذاریم و این قدرت را خالق هستی به تک‌تک عطا فرموده به شرطی که از آن استفاده کنیم.
منبع: برگرفته از سخنان استاد حسین الهی قمشه‌ای
/انتهای پیام/
