پایگاه تحلیلی سدید

انسجام یک نوع وحدت، هماهنگی را می‌رساند. اما وحدت و هماهنگی می‌تواند دو حالت داشته باشد که چنین تفکیکی در جامعه شناسی هم مطرح می‌شود. حالت اول:کامیونیتی، یعنی اجتماع و شاید یکی از معانی امت. حالت دوم: سوسایتی، در این ساحت، فرض‌بر همراهی همه جانبه و حداکثری نیست؛ بلکه نوعی هماهنگی حداقلی، شاید وجود داشته باشد.

چون از یک طرف این تکثرگرایی به وجود آمده و جامعه نیز خواهان و مطالبه‌گر شده است و از طرف دیگر ما هنوز نتوانسته‌ایم متناسب با هر یک از این حوزه‌ها، یک طرح کلان و عمیق‌تر از آنچه امروز داریم، داشته باشیم، باید بدانیم که نمی‌توان تکثر را به رسمیت نشناخت، اما الگوی حکمرانی هم باید این پیچیدگی‌ها را بشناسد وگرنه هر حوزه یا طرفی که بدون اصول مورد قبول، به رسمیت شناخته شود، می‌تواند به اصل حکمرانی لطمه وارد کند.