به گزارش «سدید»؛ امروزه فضای مجازی آنچنان زندگی و مناسبات فردی و اجتماعی را تحت سیطره و تأثیر خود قرار داده است که در برخی مواقع تفکیک فضای واقعی از مجازی را به راستی دشوار و ناممکن می‌کند. فضای مجازی تأثیرات گسترده مثبت و منفی بسزایی بر جامعه و زندگی انسان گذاشته است و همچنان بر دامنه اثرگذاری خود می‌افزاید. انسان امروز در شبکه‌های اجتماعی علاوه بر فعالیت‌های فردی و موردعلاقه، به فعالیت‌های اقتصادی نیز مشغول است. از تمام این موارد که بگذریم، فضای مجازی و بهتر است بگوییم استفاده نادرست از این فضا موجب سست شدن ضعف بنیاد خانواده شده است. از آنجایی که مشکلات خانواده‌ها به صورت ناهنجاری‌های اجتماعی بروز می‌کند، خانواده و سلامت آن از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، بنابراین کنترل فضای مجازی از هر طریق ممکن و کم‌آسیب، ضرورتی گریزناپذیر برای حفظ کیان خانواده محسوب می‌شود.
آسیب‌های اعتیاد اینترنتی
یکی از آسیب‌های اینترنت و استفاده بی‌حد و حصر از آن، اعتیاد اینترنتی است. اعتیاد به اینترنت باعث بروز مشکلات تحصیلی و خانوادگی برای مخاطبان می‌شود. گفته می‌شود که اگر فردی نتواند از اینترنت به مدت یک ماه دور بماند، در معرض خطر اعتیاد قرار دارد. امروزه متأسفانه ما شاهد این پدیده در میان جوانان هستیم، به طوری که برخی جوانان، شب تا صبح وقت خود را با اینترنت می‌گذرانند و تمام روز را خواب هستند و این مسئله آغازگر آسیب‌های متعدد دیگر نیز می‌شود. از جمله این آسیب‌ها می‌توان به آسیب‌های خانوادگی، ارتباطی، عاطفی، روانی، جسمی و اقتصادی اشاره کرد.
فضای مجازی و احساس تنهایی
در جمع‌های امروزی احساس فرد بودن و تنهایی، از بارزترین احساساتی است که فرد می‌تواند تجربه کند، چراکه همه به اتفاق و به صورت ناگهانی سرگرم گوشی و فضای مجازی می‌شوند و از احوال هم بی‌خبر می‌مانند. بشر اهل تعامل و ارتباط است و برای این ارتباط و مورد توجه یا محبوب بودن سعی می‌کند تا به‌روز پیش رود و خود را با دنیای امروزی تطبیق دهد. انسان از طریق فضای مجازی یا شبکه‌های اجتماعی قادر شد با انسان‌های دیگر از فرسنگ‌ها دور ارتباط برقرار کند و چه بسا تصویری آن‌ها را ببیند. به همین منظور مشتاقانه در شبکه‌های مجازی فعالیت می‌کند. حتی از آن در راستای مثبت مثل آموزش، آشپزی و... استفاده می‌کند، اما همین فناوری بشر را در قفس مجازی محبوس کرده و موجبات تنهایی او را فراهم ساخته است.
شبکه‌های اجتماعی و فروپاشی زندگی زناشویی
هر کس بنا بر سن و علاقه خود در فضای مجازی مواردی را دنبال می‌کند. حتی افرادی در زمینه‌های به خصوص که توانایی دارند مشغول تبلیغ و فعالیت شده و وارد حوزه کار می‌شوند. به همین ترتیب هر کس هوادار خاص خود را پیدا کرده و خودش نیز علاقه‌مند به افراد خاصی می‌شود و بعد در تعاملات خود، دیگران را از روزمره خود اعم از حال خوش یا حال بد و... باخبر می‌سازد. فعالیت در شبکه‌های اجتماعی محاسن و معایب زیادی دارد که به نظر امروزه و حداقل در جامعه ما، معایب آن از محاسنش پررنگ‌تر شده است که دلیل محکم این مسئله استفاده نادرست از فضای مجازی است. از معایب اولیه‌اش می‌توان به استفاده نادرست مردم از آن نام برد که موجب دوری‌گزینی از جمع‌های خانوادگی و جامعه می‌شود. از دیگر معایب بارز می‌توان به آسیب‌های روانی، اجتماعی و... اشاره کرد که گاهی منجر به فروپاشی زندگی زناشویی می‌شود.
چشم و هم‌چشمی در شبکه‌های مجازی
بیرون زندگی دیگران را با درون زندگی خودت مقایسه نکن! تقلید و چشم و هم‌چشمی از زندگی دیگران کار دست جامعه‌مان داده است. برخی از مردم از این موضوع غافل هستند که از ظاهر مردم نباید باطن زندگی‌شان را قیاس کرد، چراکه در شبکه‌های مجازی هر کس سعی در خوب‌تر دیده شدن و خوب‌تر نشان دادن خود دارد. اگر دقت کرده باشید ما همیشه برای انتخاب یک عکس معمولی حساسیت زیادی به خرج می‌دهیم تا بهترین عکس خود را به اقوام و آشنایان نشان دهیم یا حتی از لحظات خوش به منظور اشتراک حال خوب با دیگران عکسبرداری می‌کنیم. بنابراین طبیعی است که بر مبنای این شواهد فرد خوشبختی به نظر برسیم، اما در واقعیت چنین نیست و با حتم و یقین می‌توان عنوان کرد که هر کس بنا بر توانایی و ظرفیت خود مشکلاتی دارد که همان مشکلات کاسه صبرش را تحریک و لبریز می‌کند. پس انسان نباید با چشم و هم‌چشمی و حسرت، آن‌هم حسرت به غلط، زندگی خود را از هم بپاشد. فضای مجازی به ویژه اینستاگرام امروزه تبدیل به بستری برای خودنمایی و چشم و هم‌چشمی شده و آسیب‌های بسیاری را متوجه خانواده‌ها کرده است. انسان ذاتاً کمال‌گرا بوده و ماهیت سیری‌ناپذیری دارد. یعنی به هر جا برسد بهترش و بالاترش را از خدا طلب می‌کند. پس جای تعجب نیست اگر رفتار و شیوه زندگی انسان از تعامل با دیگران تغییر کند. متأسفانه نمایش‌های فضای مجازی به این ویژگی دامن‌زده و بسیاری را مبتلا کرده است.
فضای مجازی و آدم‌های یخی
فضای مجازی بسیاری از انسان‌ها را به افراد یخی‌ای تبدیل کرده است که انگار هیچ یک از رفتارها، شعارها، حتی حرف‌های‌شان حقیقی نیست؛ آدم‌های یخی با رفتارهای یخچالی و احساس‌هایی که پشت پرده‌ای یخ‌زده است. انگار اکثر رفتارها برای نمایش دادن است. شخصیت انسان از اندیشه‌اش که در بطن صحبت وی خوابیده و نیت او که در اعمالش پیداست، مشخص می‌شود نه در شعارهایش. انسان به منظور برخورداری از یک زندگی بهتر باید مطالعه کافی در حوزه‌های لازم را داشته باشد و اطلاعات خود را از هر طریقی بالا ببرد تا بتواند در بالا بردن شخصیت اجتماعی خود سهیم باشد.
باید بتوانیم از فرصت‌های زندگی به بهترین نحو ممکن بهره‌مند شویم، ولی برای سازگاری با محیط خویش به خود و دیگران آسیب وارد نکنیم. اکثراً از سلامت جسمانی خود آگاهند، اما از سلامت روانی خود نه. سلامت روان برای زندگی هر فردی حائز اهمیت فراوانی است و از نشانه‌های بارز سلامت روان می‌توان به دوست داشتن خود و دوست داشتن دیگران اشاره کرد. بنابراین تا خود درونی انسان سالم نباشد برای زندگی دیگران آرامش نخواهد ساخت. نباید از یاد برد که انسان موجودی اجتماعی است و هر کنش یا واکنش او به محیط متصل بوده و پیوسته تأثیر خود را می‌گذارد. استفاده آگاهانه و درست از فضای مجازی می‌تواند در این مسیر کمک‌کننده و تسهیلگر باشد و برعکس آن نیز بر اساس آنچه استفاده نادرست است، صادق می‌باشد و نمونه‌هایش را بسیار در جامعه مشاهده می‌کنیم.
/انتهای پیام/
