دیگر رسانه‌ها - رسانه و فضای مجازی

آحاد جامعه باید در شرایط جنگی به دنبال مرجع رسانه‌ای صحیح و متقنی برای خود باشند. در این شرایط مردم باید دائما با خود تمرین کنند که لزومی ندارد تا در هر زمینه‌ای اظهار نظر کرده و پاسخ هر سؤالی را بدهند.

شبکه ملی اطلاعات را باید بخشی از یک زیست‌بوم بزرگ‌تر و پیچیده به نام زیست‌بوم دادگان ملی دانست؛ جایی که فناوری، انسان، حکمرانی و محتوا در ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر معنا پیدا می‌کنند.

امروزه نبردها دیگر صرفاً در میدان‌های فیزیکی و نظامی رخ نمی‌دهند، بلکه نبرد واقعی در ذهن‌ها و روان‌ها جریان دارد. آنچه در دوران تنش و جنگ، به‌ویژه در شرایطی مانند تقابل ایران و رژیم صهیونی اهمیت دارد، صرفاً یک درگیری نظامی نیست، بلکه توان مدیریت افکار عمومی، آگاهی‌رسانی دقیق، حفظ سلامت روان جامعه و جلوگیری از تأثیرپذیری منفی در برابر بمباران اطلاعاتی است.

با وجود داشتن قهرمانان تاریخی و خانواده‌های ایثارگر، آثار نمایشی ما نتوانسته‌اند آن‌ها را به درستی معرفی کنند؛ در حالی‌که کشورهای دیگر قهرمان‌سازی را بخشی از سیاست فرهنگی خود می‌دانند. با حذف یا کوچک‌نمایی قهرمانان، نسل آینده را در مواجهه با هویت فرهنگی دچار سردرگمی کرده‌ایم.

اگر ما هوش مصنوعی را ابزاری صرفاً برای پاسخگویی بدانیم، گرفتار اتوماسیون می‌شویم. اما اگر آن را به پرسش بکشیم، به عبارتی به عنوان مخاطب ما در پرسش باشد، می‌توانیم به دانش عمیق‌تر، پرسنده و مسئولانه‌تر دست پیدا کنیم. ضمن اینکه در این مسیر نه‌تنها محتوای پرسش‌ها بلکه چگونگی فهم و بازتاب آن در جامعه حیاتی بوده و هوش مصنوعی با اینکه ذهنی سریع دارد اما قلب و خرد پرسنده هنوز در انسان پرسشگر وجود دارد. 

هوش مصنوعی می‌تواند ابزاری ارزشمند در بازسازی دیجیتال میراث فکری و فرهنگی ایران باشد. ما می‌توانیم با همین ابزار سنت‌های فکری‌مان را بازخوانی، مستندسازی و حتی تقویت کنیم. اگر هوشمندانه استفاده شود هوش مصنوعی نه ‌تنها تهدید نیست بلکه فرصتی بی‌نظیر برای نوسازی علوم انسانی است.

در شرایط کنونی الگوهای رفتاری و هویتی در جامعه دچار تغییرات تدریجی شده‌اند و رسانه‌ها می‌توانند نقشی محوری در بازسازی تصویر خانواده تراز ایفا کنند. این مهم، تنها در سایه آگاهی و مسئولیت‌پذیری نویسندگان و کارگردانان محقق خواهد شد.

هوش مصنوعی که الان آمده است برخی چیزها را خوب کرده و برخی را بدتر و مصنوعی‌شدن جامعه بشری از پیامدهای مخاطره‌آمیز آن است که نباید از آن غافل شد؛ در خود غرب هم نگران این وضع هستند زیرا هوش مصنوعی نمی‌تواند بشر را نجات هد. 

در دنیایی که حجم اطلاعات هر روز بیشتر و پیچیده‌تر می‌شود، تشخیص اخبار واقعی از جعلی به مهارتی حیاتی بدل شده است. این پدیده نه تنها اعتماد مردم به رسانه‌ها و نهادها را تضعیف می‌کند بلکه به بحران‌های اجتماعی و روانی عمیقی دامن می‌زند.

موضوع حفاظت از اعتماد عمومی در رابطه با اطلاع‌رسانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. رسانه در حقیقت نگهبان دموکراسی است. بدون اعتمادسازی، امکان اطلاع‌رسانی درست وجود ندارد. اگر رسانه اخلاق‌مدار نباشد، اعتماد عمومی از بین می‌رود و جامعه در معرض زیان‌های مختلف بی‌اعتمادی قرار می‌گیرد. حمایت از حقوق افراد با توجه به حریم خصوصی آنان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.