فکر اعتبار زیستی و مالی یک میلیارد درخت باشید
کشور ما دچار خشکسالی است. البته که نیاز ایران به درخت و جنگل بر کسی پوشیده نیست. اما طرح‌هایی که بیشتر تبلیغاتی هستند تا عملیاتی، می‌تواند هم باعث هدررفت بیش از پیش منابع آبی شود و هم اوضاع آلودگی و بیابان‌زایی را بغرنج‌تر کند

به گزارش «سدید»؛ قرار است ظرف چهار سال یک میلیارد درخت در کشورمان غرس شود. این طرح خوب دارای نکاتی است که اگر رعایت نشود، ممکن است عملکرد معکوس داشته باشد. تجارب مشابه و شکست‌خورده گذشته، حساسیت‌ها را در این رابطه بیشتر می‌کند.


روز گذشته و به مناسبت روز درختکاری، مسئولان غرس نهال کردند. مطابق طرحی که مدیران از اجرای آن خبر داده‌اند، قرار است ظرف چهار سال یک میلیارد درخت غرس شود.
وزیر جهاد کشاورزی در مراسم غرس نهال گفته‌است، سال آینده ۲۵۰ میلیون نهال غرس خواهد شد. به گفته سیدجواد ساداتی‌نژاد، ظرف چهار سال آینده هم یک میلیارد نهال در کشور غرس خواهد شد.
به گفته هادی کیادلیری، دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور، درشرایط بحران آبی و کمبود آب، این پیش‌فرض که بتوانیم از گونه‌های مقاوم استفاده کنیم و کمبود آب را با این روش برطرف کنیم، خیلی خوب است و محاسن زیادی هم دارد، اما کاشت یک میلیارد اصله نهال به‌طور کلی به مرحله اجرا نمی‌رسد. بار‌ها تصمیم‌گیری شده‌است، اما اعتباری تاکنون برای این طرح تأمین نشده‌است. اعتبار لازم برای حفاظت از جنگل‌های باستانی هیرکانی که در یونسکو ثبت شده‌است نیز فراهم نشد. جنگل‌هایی که ایجاد شدند نیز رها و خشک شدند، چراکه مهم‌تر از کاشت نهال بحث نگهداری است.
رضا بیانی، مدیر کل منابع طبیعی استان تهران، در واکنش به انتقادات می‌گوید: هجمه‌های بسیاری درباره مسئله آب برای نهال‌ها وجود دارد. میزان بارندگی در کشور تنها ۱۸۰ میلیمتر بوده، اما ما پنج ناحیه رویشی داریم و در برخی مناطق ۷۰۰ میلیمتر، ۸۰۰ میلیمتر یا ۳۵۰ میلیمتر هم بارندگی ثبت شده‌است که تمام آن احصا و برنامه‌ریزی شده‌است. با توجه به وسعت و مناطق رویشی کشور امیدواریم بیش از ۵/۳ میلیون در هکتار جنگل‌کاری را با تعهدی که نسبت به کاهش آلودگی هوا و ترسیب کربن داریم، انجام دهیم.
طرح کاشت یک میلیارد نهال، طرح خوب و لازمی است، اما همان‌طور که منتقدان این موضوع اشاره کرده‌اند، به نظر می‌رسد چنین طرحی اجرایی نباشد. در خوشبینانه‌ترین حالت، اگر پس از چهار سال این یک میلیارد نهال هم غرس شود، در صورت اقدام کارشناسی پیشینی، می‌تواند اثرات زیانباری هم به‌دنبال داشته باشد.
کاشت گونه‌های غیرمثمر و مهاجم، غرس نهال در نقاطی که بحران آبی دارند یا صرف آب زیاد برای آبیاری نهال‌ها و موضوعاتی از این دست، اگر رعایت نشود، می‌تواند این نهضت درختکاری را با مشکل مواجه کند.
پیش از این و در همین رابطه، طرح‌های زیادی آغاز شده که به سرانجام نرسیده‌است. یکی از این موارد طرح درختکاری حرم تا حرم یعنی از حرم امام خمینی (ره) و عبدالعظیم حسنی (ع) تا حرم حضرت معصومه (س) است. این طرح خام که به سرانجام نرسید، احتمالاً باعث هدررفت منابع زیادی هم شده‌است.
کشور ما دچار خشکسالی است. البته که نیاز ایران به درخت و جنگل بر کسی پوشیده نیست. اما طرح‌هایی که بیشتر تبلیغاتی هستند تا عملیاتی، می‌تواند هم باعث هدررفت بیش از پیش منابع آبی شود و هم اوضاع آلودگی و بیابان‌زایی را بغرنج‌تر کند. اقداماتی نظیر آبخیزداری و حراست از جنگل‌های موجود، به مراتب می‌تواند اثرات زیست‌محیطی بیشتر و بهتری از غرس یک میلیارد درخت ظرف چهار سال داشته باشد. از هم اکنون که آغاز طرح بزرگ کاشت یک میلیارد درخت است، باید بر عواقب آن دقت نظر کرد و با نظارت مستمر، مانع تبدیل شدن این طرح به ضد خود شد.

/انتهای‌پیام/

منبع: روزنامه جوان