آمارها از فاجعه‌ای عمیق حکایت دارند؛

مرگ قریب‌الوقوع۹۶ درصد از کودکان غزه

مرگ قریب‌الوقوع۹۶ درصد از کودکان غزه
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد ۹۶ درصد از کودکان غزه احساس می‌کنند مرگ آن‌ها نزدیک است و تقریبا نیمی از آن‌ها به دلیل ضربه‌های روحی، آرزوی مرگ دارند. این گزارش هشدار می‌دهد که اثرات روانی جنگ می‌تواند زندگی این کودکان را برای سال‌ها تحت تأثیر قرار دهد.

به گزارش «سدید»؛ مطالعه‌ای جدید روی کودکانی که در طول نسل‌کشی غزه بودند، نشان می‌دهد که ۹۶ درصد از آن‌ها احساس می‌کنند که مرگ آن‌ها نزدیک است و تقریبا نیمی از آن‌ها می‌خواهند در نتیجه ضربه روحی خودکشی کنند.

این نظرسنجی که توسط یک سازمان غیردولتی مستقر در غزه با حمایت خیریه اتحاد کودکان جنگ انجام شد، همچنین نشان داد که ۹۲ درصد از کودکان در این نظرسنجی واقعیت را نمی‌پذیرند، ۷۹ درصد از کابوس‌های شبانه رنج می‌برند و ۷۳ درصد علائم پرخاشگری را نشان می‌دهند. 

«غزه یکی از وحشتناک‌ترین مکان‌ها برای کودکان است؛ زخم‌های روانی این جنگ سال‌ها باقی خواهد ماند.»

هلن پتینسون، مدیر اجرایی War Child UK، گفت: این گزارش نشان می‌دهد که غزه یکی از وحشتناک ترین مکان‍‌‌های جهان برای کودکی است. در کنار از بین بردن بیمارستان‌ها، مدارس و خانه‌ها، ردپایی از تخریب‌های روحی و روانی، زخم‌هایی را به وجود آورده که دیده نمی‌شود، اما اثرات مخرب بر کودکانی که هیچ مسئولیتی در این جنگ ندارند، وارد کرده است.

در این نظرسنجی از والدین یا مراقبان ۵۰۴ کودک از خانواده‌هایی که حداقل یک کودک در آن‌ها معلول، مجروح یا بدون همراه است، سؤال شد. نمونه ها بین جنوب و شمال غزه تقسیم و با مصاحبه های عمیق تر تکمیل شد. این نظرسنجی در ژوئن سال جاری انجام شد.

تخمین زده می‌شود که تعداد شهدای غزه بیش از ۴۴ هزار نفر است و ارزیابی اخیر دفتر حقوق بشر سازمان ملل نشان می دهد که ۴۴ درصد از تلفاتی که این سازمان توانسته بررسی کند، کودکان بوده‌اند.

این نظرسنجی روانشناختی جدید توسط یک سازمان مستقر در غزه، مرکز آموزش جامعه برای مدیریت بحران، با حمایت اتحاد امداد هلند و همچنین اتحاد کودکان جنگ انجام شد.

در این گزارش آمده: تلفات روانی کودکان شدید بود، با سطوح بالایی از استرس با علائمی مانند ترس، اضطراب، اختلالات خواب، کابوس‌های شبانه، جویدن ناخن، مشکل در تمرکز و کناره‌گیری اجتماعی آشکار. کودکان شاهد بمباران خانه‌ها و مدارس خود بوده‌اند، از دست دادن عزیزان خود را تجربه کرده‌اند و در حالی که برای امنیت فرار می‌کنند، آواره یا از خانواده‌های خود جدا شده‌اند.

حدود ۱/۹ میلیون فلسطینی در غزه، تقریبا ۹۰ درصد از کل جمعیت این سرزمین، چندین بار آواره شده‌اند. نیمی از این تعداد کودکانی هستند که خانه خود را از دست داده و مجبور به ترک محله خود شده‌اند.

بیش از ۶۰ درصد از کودکان مورد بررسی گزارش کردند که در طول جنگ وقایع آسیب‌زا را تجربه کرده‌اند و برخی در معرض حوادث آسیب‌زای متعددی قرار گرفته‌اند.

تخمین زده می‌شود که ۱۷ هزار کودک در غزه بدون همراه هستند و از والدین خود جدا شده اند، اگرچه این مطالعه اشاره می‌کند که تعداد واقعی ممکن است بسیار بیشتر باشد.

این گزارش هشدار می‌دهد که جدایی از خانواده، این کودکان را در معرض خطر شدید بهره کشی، سو استفاده و سایر نقض جدی حقوقشان قرار می‌دهد.

«کودکان غزه با بمباران، از دست دادن عزیزان و کابوس‌های شبانه دست‌وپنجه نرم می‌کنند.»

این گزارش می‌افزاید: در نتیجه قرار گرفتن در معرض این مسائل، کودکان اثراتی پیدا می‌کنند که ممکن است مدت‌ها پس از پایان جنگ ادامه داشته باشد و زندگی روزمره آنها را عمیقا تحت تاثیر قرار دهد. پاسخ‌های آسیب‌زا می‌توانند به روش‌های مختلفی از جمله پریشانی عاطفی مداوم، اضطراب، تغییرات رفتاری، مشکلات در روابط، پسرفت درسی، کابوس‌های شبانه، اختلالات خواب، مشکلات خوردن و علائم فیزیکی مانند درد ظاهر شوند.

تقریبا همه کودکان (۹۶ درصد) احساس می‌کردند مرگ آنها قریب الوقوع است و ۴۹ درصد واقعا آرزوی مرگ داشتند، احساسی که در بین پسران (۷۲ درصد) بسیار بیشتر از دختران (۲۶ درصد) بود.

سازمان انجام می‌گوید که این خیریه و شرکای آن تاکنون توانسته‌اند به ۱۷ هزار کودک در غزه کمک و از سلامت روان آنها حمایت می کنند، اما در نهایت هدف آنها رسیدن به یک میلیون کودک با حمایت‌های روانی اجتماعی و غیره است که به گفته این سازمان بزرگترین پاسخ بشردوستانه خواهد بود. 

این سازمان گفت: جامعه بین‌المللی باید هم‌ اکنون وارد عمل شود، قبل از اینکه فاجعه‌ای که در سلامت روان کودکان شاهد آن هستیم وارد آسیب‌های چند نسلی شود، پیامدهایی که منطقه برای دهه‌های آینده با آن دست و پنجه نرم خواهد کرد.

/انتهای پیام/ 

پرونده ها