گروه آیین و اندیشه «سدید»؛ تاملی در ادعیه و زیارات مخصوص ماه رجب به ما سلوک حقیقی و ناب در این ماه را آموزش میدهد. اهل بیت علیهم السلام هر کدام گرچه در دورانهای مختلف و شرایط سیاسی-اجتماعی متفاوت میزیستند، اما ارزشهای انسانی فرازمانی و فرامکانی است به همین دلیل نیز آموزههایی که در ادعیه برای رشد انسان، آمده است خاصیتی وحیگونه داشته و باید در همه زمانها مورد توجه باشد.
یکی از اعمال سفارش شده از طرف معصومین علیه السلام برای ماه رجب صدقه دادن به صورت روزانه و کمک به مستضعفین است تا جاییکه شاید بیشترین ثوابها نیز برای همین عمل بیان شده و سنتی ویژه در این ماه میباشد.
سفیان ثوری از حضرت صادق علیه السلام، نقل میکند که فرمود: هرکس در ماه رجب به خاطر خداوند صدقه دهد، خداوند روز قیامت در بهشت با آنچنان ثوابی وی را اکرام مینماید که نه چشمی دیده باشد، نه گوشی شنیده باشد، و نه بر قلب بشری خطور کرده باشد (بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۳۳ به نقل از امالی صدوق). باید توجه داشته باشیم که اعطای صدقه در نگاه دین تنها به پرداخت پول برای خریدن ثواب و بهشت نمیباشد.
دین اسلام، چون هدف خود را رشد جامعه انسانی میداند، برنامه ریزی شریعت را متوجه ساخت جامعهای سالم کرده است تا از دل جامعه مطلوب، افراد بتوانند به رشد فردی و اجتماعی برسند. یکی از موانع عمده در شکل گیری روابط اجتماعی و جامعه سازی انسانی و دینی، مسئله فقر است.
فقر در طول تاریخ بشر یکی از مهمترین عوامل مشکلات روحی و جسمی بشر و از موانع جدی پیشرفت و تعالی انسانها بوده است. مشخص است که اگر دین جامعه را به رشد و زندگی سالم فرامیخواند قاعدتا باید مقدمات آن را نیز فراهم کرده و مسیر را هموار کند. از اینرو در آموزههای دینی یکی از مهمترین اهداف رساندن جامعه به «منهای فقر» است. یعنی موقعیتی که فقر در جامعه وجود نداشته باشد و همه انسانها بتوانند از مواهب مادی و معنوی جامعه به نحو مطلوبی بهرهمند باشند.
برای رسیدن به این هدف قاعدتا میتوان مسیرهایی را به صورت عملی شناسایی کرد که دین نیز توجه ویژهای به این مسائل داشته است. دو راهحل عمده برای رسیدن به موقعیت «منهای فقر» در جامعه که در متون دینی به آنها اشاره مستقیم شده است یکی رسیدگی دائم و مستمر به امور فقرا از طریق تامین مایحتاج زندگی آنها است که بیشتر جنبه فردی دارد و شاید بتوان آن را جزو وظایف فردی مسلمین دانست که بدون توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی باید برای از بین بردن فقر از زندگی مستضعفین تلاش کنند. سفارش به صدقه دادن در موارد متعدد میتواند برای تامین چنین هدفی باشد.
اما دومین راه مطالبه عدل و قسط و تلاش برای اقامه عدالت از طریق مبارزه با ظلم و بی عدالتی است که در مرحلهای بالاتر و عمیقتر از مرحله قبلی قرار دارد و قاعدتا دارای نتایجی مهم در سطح کلان اجتماع و سیاست خواهد بود. این همان راهی است که در زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام، در اول و نیمه ماه رجب به آن شهادت میدهیم که: أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ وَالْعَدْلِ وَدَعَوْتَ إِلَیْهِما، وَأَنَّکَ صادِقٌ صِدِّیقٌ صَدَقْتَ فِیما دَعَوْتَ إِلَیْهِ (گواهی میدهم که تو امر به عدل و داد نمودی و به آن دو حقیقت دعوت کردی و هر آینه تو راستگو و راست پیشهای، در آنچه به سوی آن دعوت کردی راست گفتی) امام علیه السلام به دنبال احیا و اقامه عدل بود و ما نیز در پی آن هدف مقدس به دنبال ایشان باید حرکت کنیم تا زائر و شیعه امام باشیم. تلاش در حوزه فردی با پرداخت حقوق مالی و صدقات واجب به صورت روزانه و ماهانه و سالانه و همچنین پیگیری اصلاحات از طریق مطالبه عدالت بدون رعایت خطوط قرمز متوهمانه، قطعا میتواند تا حدود زیادی مسیر جامعه در رسیدن به «منهای فقر» را هموار کند. از این رو خوب است در ماه رجب عهدی مجدد با خدای خویش و ائمه علیهم السلام ببندیم که در تحقق جامعه اسلامی و گرفتن حقوق مستضعفین از سرمایه داران و غاصبان اموال عمومی تلاش کنیم.
/انتهای پیام/