گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ شاید این گزاره را به جرئت بتوان بیان کرد که دنیا بعد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ دیگر آن دنیای سابق نخواهد بود. وجدان عمومی بشریت بعد از مشاهده مظلومیت و البته استقامت مافوق تصور و تحمل انسانی مردم غزه چندان تکان خورد که تأثیرات آن به‌صورت روزانه در کف خیابان‌ها، حیاط دانشگاه‌ها و فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور‌های جهان به‌خوبی قابل‌مشاهده است. پایش افکار عمومی در سرتاسر جهان نشان می‌دهد که بالغ بر ۹۵ درصد مردم جهان در جنگ غزه علی‌رغم دیدگاه و نظر جریان سیاسی و رسانه‌ای اصلی در غرب با روایت حقانیت و مظلومیت مردم غزه همراهی کرده و رژیم اسرائیل را محکوم کرده‌اند.
بعد از ظهر یکشنبه ۲۵ فوریه، اتفاق بسیار مهم دیگری در جریان همراهی با مردم فلسطین رخ داد. «آرون بوشنل» [۱] افسر ۲۵ساله نیروی هوایی آمریکا، اهل شهر «ویتمن» در ایالت «ماساچوست» در مقابل سفارت رژیم صهیونیستی در «واشنگتن‌دی‌سی» در اعتراض به نسل‌کشی ملت فلسطین و همراهی حاکمیت آمریکا با این جنایت در حالی که فریاد می‌کشید «فلسطین را آزاد کنید»، خود را به آتش کشید. «بوشنل» ۲ ساعت پیش از اینکه حوالی ساعت ۱۳:۰۰ به وقت محلی اقدام به خودسوزی کند، آخرین پیام خود را در فیس‌بوک منتشر کرد؛ او در این پیام نوشته بود: بسیاری از ما دوست داریم از خود بپرسیم «اگر در دوران برده‌داری یا آپارتاید زندگی می‌کردم، چه کاری انجام می‌دادم؟ یا اگر کشورم مرتکب نسل‌کشی می‌شد، چه کار می‌کردم؟». «بوشنل» در زمان مرگش به‌عنوان مهندس توسعه و عملیات نرم‌افزاری کار می‌کرد و بنا به نوشته «نیویورک پست» او به اطلاعات فوق‌سری درباره مشارکت نیرو‌های هوایی و زمینی آمریکا در عملیات نسل‌کشی در فلسطین دست یافته بود. «کلی هیز» [۲] روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی در یادداشتی که وب‌سایت آمریکایی «Truthout» آن را منتشر کرده است تأکید می‌کند که علی‌رغم خواست جریان اصلی قدرت رسانه‌ای و سیاسی در آمریکا برای سانسور علت فداکاری این افسر نیروی هوایی آمریکا، نباید اجازه داد حقیقت سانسور شود. واقعیت این است که «آرون بوشنل» خود را فدای آزادی فلسطین کرد و این واقعیت نباید به فراموشی سپرده شود.
تلاش برای غیرسیاسی کردن مرگ «آرون بوشنل»
«آرون بوشنل» درحالی‌که فریاد می‌کشید «فلسطین را آزاد کنید» در آتش سوخت؛ با این حال رسانه‌های ایالات متحده تلاش دارند هدف فداکاری او را سانسور کنند.
«آرون بوشنل» برای فلسطین از دنیا رفت. «بوشنل»، ۲۵ساله، عضو فعال نیروی هوایی ایالات متحده، بعدازظهر روز یکشنبه ۲۵ فوریه در مقابل سفارت اسرائیل در «واشنگتن‌دی‌سی» پایتخت آمریکا درحالی‌که فریاد می‌کشید «دیگر حاضر نیست در نسل‌کشی ملت فلسطین شریک باشد» خود را به آتش کشید. درحالی‌که شعله‌های آتش او را می‌سوزاند، یک افسر پلیس اسلحه را به سمت بوشنل گرفته بود. بوشنل با فریاد‌هایی دردناک، کلمات «فلسطین را آزاد کنید» را فریاد می‌زد تا اینکه صدایش خاموش شد. علی‌رغم این واقعیت که «بوشنل» در حین مشارکت در آنچه که او «یک اقدام اعتراضی شدید» خواند، کشته شد، چندین رسانه خبری مهم تیتر‌هایی را منتشر کردند که مرگ غم‌انگیز او را غیرسیاسی جلوه دهند. تیتر «نیویورک‌تایمز» این بود: «نیروی هوایی می‌گوید مردی پس از خودسوزی در خارج از سفارت اسرائیل در واشنگتن جان خود را از دست داد.» «سی‌ان‌ان» و «رویترز» هر دو نوشتند: «عضو نیروی هوایی آمریکا خود را در مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن به آتش کشید». واشنگتن‌پست نیز رویکرد مشابهی را در پیش گرفت و این بیان را انتخاب کرد: «یک عضو تمام‌وقت نیروی هوایی آمریکا خود را در بیرون سفارت اسرائیل در واشنگتن به آتش کشید» در گزارشی در مورد بوشنل که توسط رادیو ملی آمریکا (NPR) منتشر شد، آمده است: «از صبح روز دوشنبه، NPR نتوانست به طور مستقل انگیزه‌های این مرد را تأیید کند.»
دیگر در نسل‌کشی شریک نخواهم بود
«آرون بوشنل» پیش از این اقدام، انگیزه‌های خود را توضیح داده بود؛ بوشنل با استفاده از اکانتی که ظاهراً به‌منظور پخش مرگ او ایجاد شده بود، خودکشی خود را در پلتفرم «توییچ» [۳] منتشر کرد. ویدئوی اصلی به‌سرعت از سرویس پخش زنده این پلتفرم حذف شد. من یک نسخه سانسور شده را تماشا کردم که توسط روزنامه‌نگاری به نام «تالیا جین» [۴]ارسال شده بود. «جین» گفت که آنها از عزیزان بوشنل اجازه گرفته‌اند تا نسخه‌ای از این ویدئو را منتشر کنند و البته برای پوشاندن جسد در حال سوختن «بوشنل»، ویرایش شده بود. در ابتدای این ویدئو، «بوشنل» خود را معرفی کرد و گفت: «اسم من آرون بوشنل است. من یکی از اعضای فعال نیروی هوایی ایالات متحده هستم و دیگر در نسل‌کشی شریک نخواهم بود.» «بوشنل» هنگامی که به سفارت اسرائیل نزدیک می‌شد، گفت: «در آستانه انجام یک اقدام اعتراضی شدید هستم. اما در مقایسه با آنچه مردم در فلسطین به دست استعمارگران خود تجربه کرده‌اند، اصلاً افراطی نیست. این چیزی است که طبقه حاکم ما تصمیم گرفته است که عادی باشد.»
علی‌رغم این که «بوشنل» اعلام کرده بود در اعتراض به مشارکت ارتش آمریکا در نسل‌کشی مردم غزه اقدام به خودسوزی کرده است؛ اما رسانه‌های آمریکایی در تلاش هستند که مرگ وی را غیرسیاسی جلوه بدهند.
«بوشنل» با رسیدن به سفارت از دوربین فاصله گرفت. قمقمه‌ای در دست داشت که با برچسب‌هایی تزیین شده بود. او قمقمه را باز کرد و قبل از اینکه خودش را آتش بزند، ماده قابل‌اشتعال را روی سر و بدنش ریخت. هنگامی که شعله‌های آتش او را فراگرفت، او بار‌ها فریاد زد: «فلسطین را آزاد کنید!» آرون بوشنل در نفس‌های آخر خود برای «فلسطین آزاد» فریاد زد و با این حال رسانه‌های ایالات متحده برای خاموش‌کردن و سانسورکردن معنا و هدف فداکاری او تلاش کرده‌اند.
من ادعا‌های مربوط به آن مقاله بدنام را تکرار نمی‌کنم یا نگرانی‌های زیادی که در مورد آن مطرح شده است را بیان نمی‌کنم. سوگیری طرفداری از اسرائیل در این مقاله برای «تایمز» یا به‌طورکلی برای رسانه‌های ایالات متحده غیرعادی نیست و این مقاله اولین بحران مشروعیتی نیست که تایمز برای گزارش‌های جانب‌دارانه با آن مواجه شده است. هر کسی که زمان حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ را به یاد می‌آورد، می‌داند که تایمز سابقه‌ای طولانی در انتشار دروغ‌هایی دارد که خشونت جمعی را تسهیل می‌کند و آنها در این کار تنها هم نبوده‌اند. عناوین مبهم و عدم قطعیت ساختگی که در پوشش خبری مرگ «بوشنل» یافت می‌شود نیز آشنا هستند. جنایات اسرائیل، مانند خشونت پلیس در ایالات متحده، معمولاً توسط نشریات بزرگ به‌عنوان ادعا‌های غیرقابل‌اثبات مطرح می‌شود.
خودسوزی «بوشنل» داستان یکی از اعضای نیرو‌های مسلح ایالات متحده است که مرگ را بر مشارکت در نسل‌کشی ترجیح داد. این روایتی است که بسیاری در آمریکا دوست دارند به فراموشی سپرده شوند. «بوشنل» با پخش زنده مرگ خود، به ما این جرئت را داد تا شاهد نوعی از وحشت باشیم که ایالات متحده در غزه ایجاد کرده است؛ جایی که بیش از ۲۹۰۰۰ فلسطینی توسط ارتش اسرائیل سلاخی شده‌اند. «بوشنل» مُرد تا خود را از آن خشونت رها کرده و ما را مجبور به روبه‌روشدن با آن کند. او گفت: «این چیزی است که طبقه حاکم ما تصمیم گرفته است عادی باشد.»
به فداکاری بوشنل احترام بگذارید
تلاش‌هایی که برای پاک‌کردن انگیزه‌های بوشنل دیده‌ایم بی‌انصافی و خلاف وجدان بشری هستند؛ به همین دلیل است که من این مقاله را با بیان حقیقتی آغاز کردم که غیرقابل‌انکار، بسیار دلخراش و از نظر تأثیرگذاری، آن چنان غیرقابل‌پیش‌بینی بود که قلم به دستان مزدور حامی نسل‌کشی ناگزیر شدند آن را سانسور کنند: «آرون بوشنل برای فلسطین درگذشت.»
جنایات اسرائیل، مانند خشونت پلیس در ایالات متحده، معمولاً توسط نشریات بزرگ به‌عنوان ادعا‌های غیرقابل‌اثبات مطرح می‌شود.
پس از مرگ او، یک نهاد خیریه در شهر «آکرون» بیانیه‌ای در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرد که در آن از اقدامات بوشنل در حمایت از اعضای جامعه بی‌خانمان‌های این شهر تمجید کرد و او را عضو ارزشمند این نهاد نامید. این نهاد در بیانیه خود با قدردانی از اقدامات خیرخواهانه وی نوشت: «بوشنل با کمک‌هایی که در شهر انجام می‌داد، انسان قابل‌اعتماد و پیگیری بود. ما برای همیشه قدردان تلاش او برای تبدیل آکرون به مکانی بهتر خواهیم بود.» این نهاد خیریه همچنین در بیانیه خود از مردم خواست که به فداکاری بوشنل احترام بگذارند و نوشت: «همه ما هنوز از خبر درگذشت او غمگین هستیم، اما نمی‌خواهیم اقدامات او بی‌ارزش باشد. لطفاً به دفاع و حمایت از مردم فلسطین ادامه دهید.»
«تالیا جین» نظرات برخی از دوستان و همکاران «بوشنل» از جمله «زیلم» [۵] را که با «بوشنل» برای حمایت از ساکنان بی‌خانمان شهر «سن آنتونیو» در ایالت تگزاس همکاری می‌کرد، منتشر کرد. زیلم به جین گفت: «او یکی از بااخلاق‌ترین رفقایی است که من تا به حال داشته‌ام.» یکی دیگر از دوستان بوشنل که جین او را «اریکو» [۶] معرفی کرد، در مورد بوشنل گفت: «او همیشه سعی می‌کرد به این فکر کند که چگونه می‌توانیم با لبخندی بر لب به آزادی و نجات همه انسان‌ها کمک کنیم.»
احترام به بوشنل تمجید از خودکشی نیست
بیش از ۱۰۰ نفر دوشنبه شب ۲۶ فوریه، در مقابل سفارت اسرائیل در «واشنگتن‌دی‌سی» برای ادای احترام به بوشنل تجمع کردند. عزاداران همچنین در «لس‌آنجلس» و «لانگ بیچ» کالیفرنیا گرد هم آمدند. این مراسم در شیکاگو، پورتلند و نیویورک هم برگزار شد. برخی از مردم این نگرانی را مطرح کرده‌اند که احترام به بوشنل به منزله تجلیل از خودکشی است؛ اما من این‌گونه فکر نمی‌کنم. من معتقد نیستم که بوشنل به دنبال افتخار بوده باشد، بلکه معتقدم که شفقت، غم و همدردی که بسیاری از مردم ابراز کرده‌اند، برای تجلیل از هدف وی از این خودکشی بوده است.
«بوشنل» با پخش زنده مرگ خود، به ما این جرئت را داد تا شاهد نوع وحشتی باشیم که ایالات متحده در غزه ایجاد کرده است.
هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم با ترس و وحشت ناشی از این نسل‌کشی در غزه و خودکشی بوشنل کنار بیاییم. همان‌طور که اخیراً به یکی از دوستان عزیزم گفتم، «ما قرار نبود این‌طور زندگی کنیم و آنها هم قرار نبود این‌طور بمیرند.» بیش از ۱۲۳۰۰ کودک فلسطینی نباید بمیرند. ۷۰۰۰ نفر نباید زیر آوار مدفون شوند. یک میلیون و ۹۰۰ هزار فلسطینی نباید آواره شوند. شهروندان اسرائیلی نباید برای جلوگیری از رسیدن کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه با شادی و خوشحالی محاصره شدیدی را ترتیب دهند. تصاویر کودکان کشته و قطعه‌قطعه‌شده، نباید خوراک رسانه‌های اجتماعی ما باشد. بیش از ۲۹۰۰۰ فلسطینیِ به قتل رسیده، باید هنوز زنده باشند و آرون بوشنل باید با دوستانش روی پروژه‌هایشان کار کنند.
هیچ راه درستی برای پردازش مسائل غیرقابل‌تصور وجود ندارد. ما فقط می‌توانیم انسان‌ها را در انسانیت نگه داریم، به مردگان احترام بگذاریم و از زنده‌ها دفاع کنیم. خودکشی یک تراژدی است که در بسیاری از موارد، نشان‌دهنده یک شکست جمعی بسیار بزرگ است که همه چیز، از جمله حساسیت‌های منطقی ما، باید توسط آن جبران شود. خودداری از درک و همبستگی یا هر واکنش انسانی دیگری به این‌گونه فداکاری‌ها، هیچ فایده‌ای برای محافظت از زندگی آنها ندارد.
همان‌گونه که بوشنل در آتشی که برافروخته بود می‌سوخت، ما نیز باید از وحشت نسل‌کشی صورت‌گرفته در غزه بسوزیم. ما باید وارد عمل شویم و مصمم باشیم که جبهه‌ای چنان قدرتمند بسازیم که هیچ فرد باوجدانی آن‌قدر ناامید نباشد که مرگ آتشین را تنها راه خود بداند. بوشنل اولین کسی نبود که در ایالات متحده به‌منظور اعتراض به نسل‌کشی اسرائیل در غزه خودسوزی کرد. در ماه دسامبر، یک فرد ناشناس در نزدیکی کنسولگری اسرائیل در آتلانتا خود را به آتش کشید که پلیس آن را «احتمالاً یک اقدام اعتراضی شدید» توصیف کرد. از سرنوشت فرد موردنظر اطلاعی در دست نیست.
آخرین اقدام اعتراضی بوشنل، بخشی از تاریخ غم‌انگیزی بود که در طول تاریخ بشریت آشکار شده است. مردم خود را برای اعتراض به آزار و اذیت مذهبی، جنگ، ظلم و ستم نهادینه شده، تخریب جهان طبیعت و بسیاری از بی‌عدالتی‌های دیگر به آتش کشیده‌اند. امتناع از درک چنین مرگ‌های مأیوس‌کننده‌ای، انسانیت کسانی را که از دست داده‌ایم بی‌ارزش می‌کند. ما باید حقیقت آخرین اقدام بوشنل را در قلب خود نگه داریم و در برابر هرگونه سانسور دلیل پایان زندگی او مقاومت کنیم. ما باید او را به یاد داشته باشیم و حقیقتی را بگوییم که عاملان نسل‌کشی تلاش دارند آن را پاک کنند: «آرون بوشنل برای فلسطین مرد»
[۱]. Aaron Bushnell
[۲]. Kelly Hayes
[۳]. Twitch
[۴]. Talia Jane
[۵]. Xylem
[۶]. Errico
/انتهای پیام/
