درد بیماران آمریکایی دوچندان می‌شود!

گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ هزینه‌های مربوط به بهداشت و درمان - به‌ویژه برای شهروندان ایالات متحده - معمولاً بسیار بالا است. عوامل مختلفی در افزایش این هزینه‌ها تأثیرگذار هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به نظام بهداشتی ناکارآمد، افزایش قیمت داروها، دستمزد پزشکان، مراکز درمانی با رویکرد تجاری، شیوه‌های مختلف درمانی و قیمت‌گذاری در حوزه سلامت اشاره کرد.

این عوامل به طور مستقیم بر روی بار مالی که بر دوش بیماران و خانواده‌های آن‌ها قرار می‌گیرد، تأثیر می‌گذارند. به‌علاوه، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی مناسب و هزینه‌های بالای درمان می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری در سلامت عمومی جامعه شود. وب‌سایت تحلیلی انوستوپدیا[1] - مستقر در نیویورک - در مقاله‌ای که در اکتبر ۲۰۲۴ منتشر کرده است، به تحلیل دلایل هزینه‌های بسیار بالای بهداشت و درمان در ایالات متحده پرداخته است که در ادامه به آن اشاره می‌شود.

نظام بهداشت و درمان در ایالات متحده آمریکا

آمریکایی‌ها تقریباً چهار برابر بیشتر از شهروندان سایر کشورهای توسعه‌یافته برای دارو هزینه می‌کنند. 

اکثر مردم آمریکا برای دریافت خدمات بهداشتی به بیمه‌های خصوصی متکی هستند. بر اساس آمار، در سال ۲۰۲۲، ۹۱.۴% از جمعیت ایالات متحده تحت پوشش بیمه قرار داشتند که این میزان به طور قابل‌ملاحظه‌ای پایین‌تر از ۹۹% تا ۱۰۰% جمعیت کشورهای صنعتی دیگری است که از پوشش بهداشتی بهره‌مند هستند. بخش عمده‌ای از هزینه‌های نظام بهداشت و درمان ایالات متحده، تحت‌تأثیر بازار قرار دارد. این وضعیت باعث شده است که هزینه‌های داروهای تجویزی به طور غیرقابل‌کنترلی بالا برود و دستمزد ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی نیز در مقایسه با دیگر کشورهای غربی افزایش یابد. بااین‌وجود، علی‌رغم افزایش حقوق کارگران آمریکایی، درآمد خالص آنها به دلیل افزایش هزینه‌های بیمه سلامت، تغییر چندانی نکرده است.

از دیگر عوامل می‌توان به هزینه‌های مربوط به خدمات بیمارستانی اشاره کرد که پیش‌بینی می‌شود ۵.۷ درصد افزایش یابد. علاوه بر این، مقررات اداری مربوط به صورت‌حساب و کدگذاری نیز به هزینه‌های درمانی اضافه می‌کند. شش دلیل بسیار بالابودن هزینه‌های بهداشت و درمان در آمریکا عبارت‌اند از:

1.    نظام‌های بهداشتی متعدد

نظام بهداشت و درمان ایالات متحده بسیار پیچیده است. هر نوع بیمه درمانی - اعم از بیمه‌های کارفرما، بیمه‌های خصوصی یا برنامه‌های دولتی مانند مدیکید[2] و مدیکر[3] - دارای قوانین، منابع مالی، تاریخ‌های ثبت‌نام و هزینه‌های شخصی خاص خود هستند. مشتریان ملزم به انتخاب از میان گزینه‌های مختلف پوششی هستند که شامل سطوح متنوعی است. این گزینه‌ها شامل طرح‌های با فرانشیز بالا، طرح‌های مراقبت مدیریت‌شده[4] و سامانه‌های پرداخت به‌ازای خدمات است. این طرح‌ها ممکن است شامل بیمه داروهای تجویزی با سطوح پوشش، فرانشیز، پرداخت‌های مشترک[5] یا بیمه مشترک باشند.

برای ارائه‌دهندگان بیمه، این امر به معنای مواجهه با تعداد زیادی از مقررات مربوط به استفاده، کدگذاری و صدور صورت‌حساب است. این فعالیت‌ها بخش عمده‌ای از هزینه‌های اداری را به خود اختصاص می‌دهند. هزینه‌های اداری معمولاً به‌عنوان یکی از عوامل افزایش هزینه‌های پزشکی مطرح می‌شوند. طبق آمار، هزینه‌های بهداشت و درمان در ایالات متحده از هزینه‌های کشورهای توسعه‌یافتة دیگر فراتر رفته و این هزینه‌ها شامل هزینه‌های مربوط به مدیریت این سامانه‌ها نیز می‌باشد. در سال ۲۰۲۱، این هزینه‌ها به‌ازای هر فرد به ۱۰۵۵ دلار رسید.

2.    افزایش هزینه‌های دارو

هزینه‌های دارویی در ایالات متحده به طور متوسط تقریباً دوبرابر بیشتر از هزینه‌های مشابه در دیگر کشورهای صنعتی است. قیمت‌های بالای دارو به‌عنوان بزرگ‌ترین بخش از هزینه‌های اضافی در آمریکا شناخته می‌شود. در مقابل، در اروپا قیمت دارو تحت کنترل دولت بوده و معمولاً بر اساس مزایای بالینی دارو تعیین می‌گردد. در آمریکا بیمه‌گران خصوصی می‌توانند در خصوص قیمت دارو با تولیدکنندگان وارد مذاکره شوند که این کار را معمولاً از طریق خدمات مدیران مزایای دارویی[6] انجام می‌دهند. اما «مدیکر» که بخش بزرگی از هزینه‌های دارویی کشور را تأمین می‌کند، اجازه ندارد با تولیدکنندگان در مورد قیمت‌ها مذاکره کند.

قیمت و مصرف دارو سبب افزایش هزینه‌های دارویی در ایالات متحده شده است. در سال ۲۰۲۲، به دلیل عدم نظارت کافی بر قیمت‌ها، هر آمریکایی به طور متوسط ۹۶۳ دلار برای داروهای تجویزی هزینه کرده است؛ درحالی‌که متوسط هزینه در کشورهای دیگری که سطح رفاه بالایی دارند، ۴۶۶ دلار بوده است. همچنین ۵۸ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده اعلام کرده‌اند که به طور مرتب یک یا چند دارو را مصرف می‌کنند. هزینه داروهای تجویزی همچنان در حال افزایش است و پیش‌بینی می‌شود که در سال ۲۰۲۴ به مبلغ قابل‌توجه ۴۶۳.۶ میلیارد دلار برسد.

3.    افزایش دستمزد متخصصان پزشکی

در سال ۲۰۲۳، میانگین حقوق سالانه یک پزشک خانواده در ایالات متحده ۲۳۹۲۰۰ دلار بود. در مقابل، پزشکان اورژانس میانگین حقوق سالانه ۳۰۶۶۴۰۸ دلار را به خود اختصاص دادند. این ارقام به‌وضوح بالاتر از میانگین حقوق در کشورهای صنعتی دیگر مانند آلمان (۱۸۳۰۰۰ دلار)، کانادا (۱۹۴۷۷۷ دلار) و بریتانیا (۱۳۸۰۰۰ دلار) است. بااین‌حال، پرستاران از نظر درآمدی در مقایسه با بسیاری از کشورهای پیشرفته، وضعیت خوبی ندارند. حقوق متوسط یک پرستار در آمریکا تقریباً ۸۶۰۷۰ دلار است، درحالی‌که در سوئیس، این مبلغ می‌تواند به ۹۰,۰۰۰ دلار برسد و در لوکزامبورگ نیز پرستاران سالانه ۸۷,۰۰۰ دلار کسب می‌کنند. طرح‌های مراقبت مدیریت‌شده در ایالات متحده ممکن است با الزام به اخذ مجوز قبلی برای مراجعه به متخصصان گران‌قیمت، در کاهش هزینه‌های درمانی مؤثر واقع شوند. علاوه بر این، به‌کارگیری پرستار متخصص به جای پزشک خانواده می‌تواند به کاهش هزینه‌ها کمک کند.

4.    بیمارستان‌های سودمحور

خدمات بیمارستانی سهم بزرگی از هزینه‌های بهداشتی کشور را به خود اختصاص داده است. انتظار می‌رود که این هزینه‌ها به میزان ۵.۷ درصد افزایش یابد. این مقدار شامل کمک‌های مربوط به بحران کووید ۱۹ نیز می‌شود.

بر اساس گزارشی که در ژوئیه ۲۰۲۲ توسط مؤسسه هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی[7] منتشر شد، هزینه خدمات بستری در ایالات متحده در مقایسه با دیگر کشورها به طور قابل‌توجهی بالا است. به‌عنوان‌مثال، هزینه تعویض مفصل ران در ایالات متحده ۲۸,۱۶۷ دلار بود؛ درحالی‌که این هزینه در نیوزیلند ۱۶,۶۲۲ دلار بود که در رتبه بعدی از نظر هزینه قرار داشت. هزینه زایمان سزارین در ایالات متحده ۱۱,۳۲۶ دلار بود، درحالی‌که بالاترین هزینه در کشورهای دیگر مربوط به سوئیس با مبلغ ۷,۹۴۸ دلار بود.

5.    شیوه‌های پزشکی دفاعی

پزشکان و بیمارستان‌ها به‌منظور پیشگیری از دعاوی حقوقی، تمایل دارند که آزمایش‌ها و اسکن‌های احتیاطی را انجام دهند. این نوع آزمایش‌ها برای بیماران هزینه‌های سنگینی به همراه دارد. به آمارهای مربوط به سال ۲۰۲۲ توجه کنید؛ متوسط هزینه یک «MRI» در ایالات متحده ۵۸۰ دلار بود که پس از نیوزیلند با ۸۱۹ دلار در رتبه دوم قرار دارد، درحالی‌که در اسپانیا این هزینه تنها ۱۲۰ دلار است.

هزینه یک سی‌تی‌اسکن در ایالات متحده ۵۵۳ دلار است، درحالی‌که این هزینه در اسپانیا ۷۸ دلار می‌باشد. لازم به ذکر است که این هزینه در نیوزیلند و آفریقای جنوبی بالاتر است و به ترتیب ۶۵۵ و ۵۷۶ دلار برای این آزمایش‌ها در نظر گرفته شده است. طبق گفته پژوهشگران، هزینه‌های بالای بیماری در ایالات متحده تنها به تعداد زیاد آزمایش‌ها و روش‌ها مربوط نمی‌شود، بلکه قیمت‌های بالای این خدمات نیز عامل مؤثری است.

6.    تنوع قیمت خدمات بهداشتی

به علت پیچیدگی‌های موجود در نظام بهداشتی و فقدان قیمت‌های مشخص برای خدمات پزشکی، ارائه‌دهندگان این خدمات مجاز به تعیین قیمت بر اساس شرایط بازار هستند. هزینه‌ای که برای یک خدمت بهداشتی مشابه پرداخت می‌شود، بسته به نوع پرداخت‌کننده و پوشش بیمه، می‌تواند به طور قابل‌توجهی متفاوت باشد. این هزینه‌ها شامل بیمه‌های خصوصی، برنامه‌های دولتی و مدیکر یا مدیکید می‌باشد. همچنین مناطق جغرافیایی می‌توانند تأثیر زیادی بر هزینه‌ها داشته باشند. به‌عنوان‌مثال، هزینه خدمات در مراکز شهری مانند نیویورک ممکن است بیشتر از مناطق روستایی مانند «سالت لیک سیتی» [8] باشد.

ایالات متحده دارای چه نوع نظام بهداشت و درمانی است؟

نظام بهداشت و درمان در ایالات متحده بسیار پیچیده است. بر خلاف بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، این کشور خدمات بهداشت و درمان عمومی را به شهروندان خود ارائه نمی‌دهد. به جای آن، نظام بهداشت و درمان به‌صورت ترکیبی عمل می‌کند. اکثر افراد به خدمات بهداشت و درمان خصوصی که توسط کارفرمایانشان یا از طریق تبادل‌های بهداشتی ارائه می‌شود وابسته هستند؛ درحالی‌که برخی دیگر به برنامه‌های عمومی که تحت حمایت یارانه دولت قرار دارند، دسترسی دارند.

چرا ایالات متحده یک نظام بهداشت و درمان همگانی ندارد؟

هیچ پاسخ قطعی برای این سؤال وجود ندارد. بحث درباره پیاده‌سازی یک نظام بهداشت و درمان همگانی در ایالات متحده همواره موضوعی داغ بوده است. طرف‌داران این طرح معتقدند که این نظام می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد، امید به زندگی را افزایش دهد و موارد بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی و دیابت را کم کند. در مقابل، منتقدان بر این عقیده‌اند که تنوع و بزرگی جمعیت ایالات متحده مانع از ایجاد یک نظام واحد می‌شود و این کار نیازمند سرمایه‌گذاری‌های اولیه زیادی است.

تفاوت مدیکر و مدیکید چیست؟

قیمت دارو و خدمات بهداشتی در کشورهای دیگر تا حدی تحت کنترل دولت‌ها قرار دارد؛ درحالی‌که در ایالات متحده قیمت‌ها به عوامل بازار وابسته است.

مدیکر یک برنامه بیمه سلامتِ فدرال است که برای بازنشستگان - یعنی افراد ۶۵ سال به بالا - و همچنین افرادی که دارای ناتوانی‌های خاص هستند، طراحی شده است. این برنامه توسط مراکز خدمات مدیکر و مدیکید[9] اداره می‌شود. این برنامه شامل هزینه‌های مشخصی است؛ بدین معنا که پوشش آن برای تمامی افراد - صرف‌نظر از محل سکونتشان - یکسان است. مدیکید برنامه‌ای است که به طور مشترک توسط ایالت‌ها و دولت فدرال اداره می‌شود. این برنامه پوشش پزشکی را برای افراد با درآمد پایین فراهم می‌آورد. شرایط واجد شرایط بودن بسته به ایالت متفاوت است.

اکثر کشورهای توسعه‌یافته، هزینه‌های بهداشت و درمان را از طریق مداخله دولت کنترل می‌کنند. به همین دلیل، نظام بهداشتی آن‌ها به هزینه‌های اداریِ بالایی که موجب افزایش قیمت‌ها در ایالات متحده می‌شود احتیاج ندارند. این دولت‌ها می‌توانند هزینه‌های دارو، تجهیزات پزشکی و مراقبت‌های بیمارستانی را کاهش دهند. همچنین آن‌ها قادرند نحوه دریافت درمان توسط بیماران را کنترل کنند. عدم وجود حمایت سیاسی در ایالات متحده از چنین نظامی مانع از کنترل هزینه‌های بهداشت و درمان توسط دولت می‌شود که این امر منجر به افزایش قیمت‌ها می‌گردد.

منبع:

https://www.investopedia.com/articles/personal-finance/080615/6-reasons-healthcare-so-expensive-us.asp

/ انتهای پیام /