گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ «فیلیپ ام گیرالدی» [1] افسر سابق سازمان سیا، یادداشت‌نویس، مفسر و مشاور امنیتی که در حال حاضر مدیریت اجرایی «شورای منافع ملی» آمریکا را بر عهده دارد، در یادداشتی که وب‌سایت آمریکایی «Information Clearing House» آن را منتشر کرده است به موضوع راهپیمایی اخیر حامیان رژیم صهیونیستی در آمریکا می‌پردازد. به گفته وی بسیاری از مقامات رسمی حاضر در این راهپیمایی بدون اینکه به درد و رنج مردم فلسطین بپردازند و اشاره‌ای به کشتارهای وحشیانه غیرنظامیان توسط اسرائیل داشته باشند، صرفاً بر اساس ادعاهای مربوط به یهودستیزی خواستار حمایت کامل آمریکا از اسرائیل شدند. «گیرالدی» تأکید می‌کند که ادعاها درباره یهودستیزی و انکار هولوکاست، بعد از جنگ غزه صرفاً برای بستن دهان منتقدان و توجیهی برای ادامه جنایت‌های اسرائیل در کشتار غیرنظامیان و تحقق هدف اصلی‌شان یعنی اخراج کامل ملت فلسطین از سرزمین آبا و اجدادی خود است.
پشت پرده آمارهای افزایش یهودستیزی
روز سه‌شنبه چهاردهم نوامبر تظاهرات بزرگی در واشنگتن به نام «راهپیمایی برای اسرائیل» با پوسترها و نشانه‌های بسیاری مانند «اسرائیل؛ ما با شما ایستاده‌ایم» برگزار شد. من با کسانی که در این راهپیمایی شرکت کردند یا با آمریکایی‌هایی که برای همبستگی به اسرائیل می‌روند و در برخی موارد حداقل جان خود را به خطر می‌اندازند، مشکل چندانی ندارم؛ چیزی که من با آن مشکل دارم، دلیلی است که آنها از آن حمایت می‌کنند، یعنی پاک‌سازی جمعیتی کل یک ملت یا حتی اگر لازم باشد، نسل‌کشی ساکنان منطقه‌ای که زمانی کاملاً به یک گروه قومی به نام و شناخته شده یعنی فلسطین بود. قبل از اینکه مهاجران عمدتاً اروپایی اسرائیل وارد صحنه شوند و از نیروی خارجی برای سرقت زمین و اموال مردم این سرزمین استفاده کنند، آنجا فلسطین نام داشت. با این کار، آنها همچنین هزاران نفر از مردم محلی را کشتند و سه‌چهارم یک میلیون نفر دیگر را مجبور کردند که خانه‌های خود را ترک کرده و زندگی جدیدی را در اردوگاه‌های پناهندگان بگذرانند؛ روند پاک‌سازی قومی که از زمان تأسیس دولت یهود در ۷۵ سال پیش از طریق ایجاد شهرک‌های غیرقانونی آغاز شده، تاکنون همچنان ادامه و گسترش یافته است.
شواهد نشان می‌دهد که اکثریت قاطع مردم آمریکا با تسلیح و ارسال میلیاردها دلار به اسرائیل و اوکراین مخالف هستند.
این تظاهرات توسط کنفرانس رؤسای سازمان‌های بزرگ یهودی آمریکا و فدراسیون‌های یهودی آمریکای شمالی در همبستگی با واکنش اسرائیل به حمله حماس در ۷ اکتبر برگزار شد. جدا از حمایت تظاهرکنندگان از دولت اسرائیل در ضد حمله ویرانگر به غزه، اهداف اعلام شده از این راهپیمایی حمایت از اسرائیل به‌طورکلی، فراخوان برای آزادی گروگان‌های گرفته شده توسط حماس و مبارزه با یهودی‌ستیزی بود. ادعا می‌شود ظاهراً «یهودستیزی فزاینده» به دنبال حمله ۷ اکتبر حماس و واکنش اسرائیل که آغاز جنگ را رقم زد رخ داده است. منبعی که معمولاً به آن استناد و اشاره می‌شود «اتحادیه ضد افترا» [2] است که اعلام کرده یهودی‌ستیزی از ۶ اکتبر ۲۰۲۳ در ایالات متحده ۳۸۸ درصد افزایش یافته است.
منبعی که معمولاً در زمینه افزایش «یهودستیزی» در آمریکا به آن استناد شود «اتحادیه ضد افترا» است؛ اما این سازمان یهودی یک منبع قابل‌اعتماد در مورد صحبت درباره یهودستیزی نیست.
حال باید توجه داشت که این سازمان یهودی یک منبع قابل‌اعتماد در مورد صحبت درباره یهودستیزی نیست؛ چرا که دستور کار آن به طور آشکار، ارسال این پیام است که یهودیان به‌عنوان یک گروه مورد تهدید قرار می‌گیرند و این موضوع تا حدود زیادی درست نیست. دلیل اینکه چرا یهودی‌ستیزی و انکار هولوکاست اغلب علیه منتقدان مورداستفاده قرار می‌گیرد، بی‌اعتبار کردن آنها بدون نیاز به ارائه هیچ مدرکی است. برای «اتحادیه ضد افترا»، این که یک دانشجوی یهودی که در محوطه دانشگاه راه می‌رود و از کنار یک پوستر طرف‌دار فلسطین رد شده و از آن ناراحت می‌شود، یک حادثه یهودی‌ستیزانه به حساب می‌آید. آنچه من می‌گویم این است که این یک اقدام کاملاً جعلی است تا مخاطبان را متقاعد کند که اسرائیل و یهودیان قربانی می‌شوند، علی‌رغم این واقعیت که از زمان تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ تعداد زیادی فلسطینی کشته و آواره شده‌اند. اگر افزایش واقعی یهودی‌ستیزی وجود داشته باشد، در پاسخ به درنده‌خویی و وحشیگری بسیار مشهودی است که دولت یهود علیه ساکنان اصلی سرزمینی که زمانی فلسطین نام داشت، از خود نشان داده است. اسرائیل می‌خواهد فلسطینی‌ها از بین بروند و اینها اولین گام‌ها در راه‌حل نهایی است که با کمک و حمایت هیولاهای آمریکایی همچون جو بایدن و دونالد ترامپ، ایالات متحده را در جنایات جنگی شریک کرده‌اند.
بسیاری از شرکت‌کنندگان در تظاهرات اسرائیل با اتوبوس‌های چارتر که توسط عبادتگاه‌ها و مدارس یهودی سازماندهی شده بود آمده بودند. به نظر می‌رسید که اکثر جمعیت یهودی بودند، اما یک نشانه قوی صهیونیسم مسیحی نیز آنجا وجود داشت؛ گروه‌هایی از نیویورک، نیوجرسی، لس‌آنجلس، هیوستون، میامی، بوستون، کانزاس‌سیتی، فیلادلفیا و میامی و سایر مکان‌های داخل آمریکا و حتی خارج آمده بودند. به دانشجویان کالج ایالات متحده به‌عنوان انگیزه ۲۵۰ دلار پول سفر و هزینه برای شرکت در آنجا داده شد. ازدحام جمعیت قابل‌توجه بود، اگرچه در مورد تعداد حاضران واقعاً آمار دقیقی وجود ندارد. سازمان‌دهندگان، ۶۰ هزار نفر را پیش‌بینی کردند که در ابتدا تعداد آنها پذیرفته شد، اما برآوردهای دیگر از جمعیت به ۱۰ هزار یا ۲۵ هزار نفر می‌رسید. این اعداد به‌سرعت در برخی اخبار افزایش یافت و به تخمین‌های تأیید نشده بین ۲۷۰ تا ۳۰۰ هزار نفر نیز رسید. البته درباره لاف‌زدن درباره تعداد حاضران در این راهپیمایی دلیلی وجود دارد و آن هم این است که در رقابت با یک راهپیمایی فلسطینی بود که هفته قبل ۳۰۰ هزار نفر را جذب کرده بود؛ بنابراین اجازه دهید تنها بپذیریم که یک گروه بزرگ در یک مرکز خرید دور هم جمع شده بودند.
حامیان اسرائیل چه کسانی بودند؟
«جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا شخصاً در این تظاهرات حمایت از اسرائیل شرکت نکرد، اما روز بعد گفت: «عملیات نظامی اسرائیل در غزه زمانی متوقف می‌شود که حماس دیگر توانایی قتل، تجاوز و انجام کارهای هولناک علیه اسرائیلی‌ها را نداشته باشد.» او بخشی از آزار مستمر فلسطینی‌ها و تجاوز به حقوق آنها را که به ۷۵ سال قبل بازمی‌گردد کنار گذاشت و به آن توجهی نکرد. بایدن به وضوح به مقامات ارشد دولت اسرائیل که در اظهارات خود نشان می‌دهند هدف بزرگ آنها، حذف فلسطینی‌ها از آنچه به زودی «ارتس» [3] یا «اسرائیل بزرگ» خواهد بود، توجه نمی‌کند.
سخنرانان این تظاهرات سه‌ساعته عبارت بودند از: «چاک شومر» حامی خودخوانده اسرائیل در کنگره و رهبر اکثریت دموکرات سنا، «مایک جانسون» رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان، «حکیم جفریز» رهبر اقلیت دموکرات در مجلس نمایندگان، «جونی ارنست» سناتور جمهوری‌خواه، کشیش «جان هیگی» و «آیزاک هرتزوگ» رئیس‌جمهور اسرائیل (از طریق ویدئوکنفرانس از اورشلیم) که جو بایدن - رئیس‌جمهور ایالات متحده - را به دلیل «وضوح اخلاقی و اقدامات جسورانه‌اش در حمایت از اسرائیل» تحسین کرد. «مایک جانسون» در سخنرانی خود در این راهپیمایی به طور قابل پیش‌بینی اعلام کرد که «درخواست‌ها برای آتش‌بس ظالمانه است»!
دلیل اینکه چرا یهودی‌ستیزی و انکار هولوکاست اغلب علیه منتقدان مورداستفاده قرار می‌گیرد، بی‌اعتبار کردن آنها بدون نیاز به ارائه هیچ مدرکی است.
«دبورا لیپستاد» - فرستاده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا برای نظارت و مبارزه با یهودستیزی - نیز درخواست خود را در این راهپیمایی خطاب به اسرائیل مطرح کرد: «از خود ترس نشان نده و اجازه نده کسی شما را بترساند». در همین حال «دیوید فریدمن» - سفیر وقت آمریکا در اسرائیل - که در زمان ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بیشتر به‌عنوان وکیل‌مدافع دولت یهود خدمت می‌کرد، در مرکز خرید پرسه می‌زد، از تحولات غزه ابراز خوشحالی کرد. دیگر سخنرانان برجسته عبارت‌اند از «ناتان شارانسکی» و «دبرا مسینگ» بازیگر.
سخنرانی‌ها از روایت قابل پیش‌بینی پیروی می‌کردند، با توصیف این که چگونه اسرائیل توسط تروریست‌هایی که به دنبال نابودی کشور یهودی بودند مورد حمله قرار گرفته بود. اینکه اسرائیل بهترین دوست و نزدیک‌ترین متحد آمریکاست و چگونه اسرائیل فقط از خود در برابر حمله دفاع می‌کند. «بنیامین نتانیاهو» - نخست‌وزیر اسرائیل - در این تظاهرات صحبت نکرد اما در مصاحبه‌ای در اسرائیل اظهار داشت که «اگر دولت اسرائیل در شکست‌دادن حماس موفق نشود، حملات تروریستی بعدی علیه آمریکا خواهد بود»؛ این ادعایی بدون مدرک برای تقویت عزم آمریکا برای حمایت از اسرائیل بود؛ اما او به ندرت حقیقت را می‌گوید و باید او را به همان اندازه‌ای که ارزش دارد تلقی کرد.
پیام تظاهرات حمایت از اسرائیل
البته پیام آشکار یا پنهان همه سخنرانان حاضر در این تظاهرات این بود که ایالات متحده باید در کنار اسرائیل بایستد و هر کاری که لازم است برای دفاع از دوست و متحد خوب خود از جمله رد آتش‌بس یا مذاکره و اجازه‌دادن به کشتار زنان و کودکان غزه انجام دهد. داستان‌های بی‌اعتبار شکنجه و تجاوزهای دسته‌جمعی به زنان اسرائیلی و قتل با سربریدن نوزادان یهودی که هنوز توسط رئیس‌جمهور جو بایدن تکرار می‌شود نیز بخشی از دستور کار تظاهرات بود و به‌عنوان دست‌نوشته‌هایی روی تابلوها و پوسترها نقش بسته بود. با این حال، آنچه ذکر نشده، بمباران سیستماتیک و منظم بیمارستان‌ها، مدارس، کلیساها و زیرساخت‌های غزه توسط اسرائیل بود که همگی جنایات جنگی هستند و همچنین حملات به اهداف غیرنظامی با تراکم بالا که تا زمان نگارش این مقاله منجر به کشته‌شدن بیش از ۱۱۰۰۰ نفر شده است که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند. هدف قرار دادن غیرنظامیان به این شکل در این اعداد می‌تواند و باید به‌عنوان نسل‌کشی تعبیر شود. جنگ اسرائیل علیه بیمارستان‌ها را می‌توان بخشی از یک کمپین سیستماتیک نسل‌کشی دانست. هدف قرار دادن عمدی جمعیت غیرنظامی، کودکان، کارکنان پزشکی و امدادی به سیاست دولت اسرائیل برای بیرون‌راندن فلسطینی‌ها از سرزمینی که زمانی فلسطین بود تبدیل شده است.
اگر افزایش واقعی یهودی‌ستیزی وجود داشته باشد، در پاسخ به درنده‌خویی و وحشیگری بسیار مشهودی است که دولت یهودی اسرائیل علیه ساکنان اصلی سرزمینی که زمانی فلسطین بود، از خود نشان داده است.
مقامات رسمی واشنگتن برای نشان‌دادن وفاداری غیرقابل‌انکار خود به اسرائیل حتی در حالی که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مردم آمریکا از این نمایش خسته شده‌اند، همگی به صف شده‌اند. چند تن از صلح‌طلبان شجاع، جرأت کردند با تابلوهایی که خواستار آتش‌بس برای پایان‌دادن به کشتار مردم غزه بود، در حاشیه جمعیت حرکت کنند، اما آنها آشکارا مورد تمسخر و تهدید قرار گرفتند؛ بنابراین فاصله خود را حفظ کردند تا آسیبی نبینند. یکی از شرکت‌کنندگان در این تظاهرات «تولسی گابارد»، نماینده سابق کنگره بود که با حضور در میان جمعیت، خط مستقیم اسرائیل را درباره این که چگونه قربانی تروریست‌ها شده است، روشن کرد. تولسی گفت: «این الهام‌بخش است که ببینیم چه تعداد از مردم به واشنگتن سرازیر شده‌اند بسیاری از یهودیان و بسیاری از افرادی که یهودی نیستند، می‌آیند و می‌گویند که ما باید در برابر یهودی‌ستیزی بایستیم. ما باید از برادران و خواهران یهودی خود دفاع کنیم و در برابر تروریست‌های اسلام‌گرا که نه تنها یهودیان را نابود می‌کنند، بلکه به دنبال نابودی و کشتن هرکسی که به تفسیر افراطی آنها از اسلام پایبند نیست، ایستادگی کنیم.» او چیزی شبیه «ویکتوریا نولند» فرد شماره دو نفرت‌انگیز وزارت امور خارجه آمریکا بود که به دنبال کشور دیگری برای حمله است.
شاید بی‌ربط‌تر از او، حضور «جان هیگی» به‌عنوان یک کشیش انجیلی متحد با یهود از گروه مسیحیان متحد برای اسرائیل (CUFI) در این تظاهرات بود؛ چرا که گروهی که وی در آن حضور دارد به عنوان بزرگ‌ترین گروه صهیونیسم مسیحی در لابی اسرائیل در ایالات متحده به خوبی شناخته شده است. «جان هیگی» گفته است که هیتلر یک «نیمه یهودی» بود که توسط خدا به‌عنوان «شکارچی» خلق فرستاده شد تا یهودیان اروپایی را به یک مأموریت الهی برای تحقق پیشگویی راجع به ایجاد دولت اسرائیل برای رسیدن به زمان پایان جهان و ظهور دوم مسیح و پس از آن بازگشت تمام مؤمنان واقعی به بهشت، هدایت کند. یهودیان برای شرکت در آن زمان، باید تغییر دین بدهند.
کسی مانند «هیگی» از محل انزوای خود بیرون می‌خزد تا این پیام را بفرستد که این موضوع در مورد اطمینان از امنیت یهودیان نیست؛ بلکه در مورد نشان‌دادن همبستگی با اسرائیل است. مهم نیست که چه کاری انجام می‌دهید و در تظاهرات علیه یهودستیزی چه نشانه‌های نژادپرستانه‌ای حمل می‌کنید یا خواستار جنگ بیشتر، بمباران بیشتر و نابودی نه تنها حماس، بلکه پاک‌سازی قومی فلسطینیان می‌شوید؛ همان‌طور که در تابلویی که توسط یک حامی نقابدار اسرائیل حمل می‌شد، نوشته شده بود: «از رودخانه تا دریا، اسرائیل تنها چیزی است که خواهید دید.»
هدف قرار دادن عمدی جمعیت غیرنظامی، کودکان، کارکنان پزشکی و امدادی به سیاست دولت اسرائیل برای بیرون‌راندن فلسطینی‌ها از سرزمینی مادری خود تبدیل شده است.
به کلمه «هولوکاست» بارها توسط سخنرانان اشاره شد، به ویژه وقتی که زمان توصیف غزه در ۷ اکتبر به‌عنوان بزرگ‌ترین کشتار یهودیان از زمان جنگ جهانی دوم فرارسید. همچنین هیچ کس به ناکارآمدی اساسی در روابط میان ایالات متحده و اسرائیل اشاره نکرد؛ یعنی اینکه اسرائیل تقریباً در همه موارد مثل کشتن ۳۴ ملوان در ناو «یو اس اس لیبرتی» در سال ۱۹۶۷ و تیراندازی اخیر به روزنامه‌نگاران شهروند آمریکایی که تظاهرات فلسطینی‌ها توسط اسرائیل را پوشش می‌دادند، خود مسبب اوضاع بوده است. اسرائیلی‌هایی که آمریکایی‌ها را می‌کشند بر خلاف خواسته‌ها و مجازات‌هایی که سخنرانان در واشنگتن در تظاهرات برای کشتن نه‌تنها همه حماس، بلکه رأی‌دهندگان غزه که حماس را در وهله اول انتخاب کردند، هرگز مجازات نمی‌شوند. هیچ کس در این راهپیمایی علیه دخالت ارتش آمریکا در عملیات علیه غزه که بایدن در مورد آن دروغ می‌گوید و اکثریت مردم با آن مخالفت می‌کنند صحبت نکرد. همچنین هیچ کس به اظهارات اخیر ژنرال آمریکایی ریچارد کلارک مبنی بر اینکه سربازان آمریکایی باید «آماده مرگ برای دولت یهود باشند» استناد نکرد.
شاید سیاستمداران در واشنگتن باید از سربازان آمریکایی بپرسند که آیا آنها «آماده مرگ برای دولت یهود هستند؟» یا شاید باید یک رفراندوم ملی برگزار شود و از مردم پرسیده شود که آیا می‌خواهند به تسلیح و ارسال میلیاردها دلار به اسرائیل و اوکراین نیز ادامه دهد یا خیر؟ شواهد حاکی از آن است که اکثریت قاطع مردم آمریکا با هر دو سیاست مخالفت می‌کنند، در حالی که به هیچ وجه در مورد آنها بحث جدی صورت گرفته است. آمریکایی‌هایی که می‌خواهند «در کنار اسرائیل بایستند» باید اجازه داشته باشند با یک بلیط یک‌طرفه به آنجا بروند در عوض آنها باید پاسپورت‌های آمریکایی خود را تحویل دهند؛ زیرا مسئله مهم این است که «آنها واقعاً به چه کسی وفادار هستند؟» مطمئن هستم که جواب این سؤال را می‌دانم!
[1] . Philip M. Giraldi
[2] . Anti-Defamation League
[3] . Eretz
/انتهای پیام/
