از کشوری آمدیم که همدست این کشتارجمعی است

گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ «پاسکال آندره»، پزشک فرانسوی و متخصص بیماری‌های عفونی، در گفت‌وگو با الجزیره[1] در اکتبر ۲۰۲۴ (مهرماه ۱۴۰۳) درباره سفر خود به غزه اینطور می‌گوید: «آن چیزی که در غزه رخ می‌دهد، یک اتفاق جنون‌آمیز است. بیماران بخش مراقبت‌های ویژه در وضعیت غمناکی قرار دارند و نیازمند مراقبت بیشتر هستند و در شرایط سختی مجبور به ترک بیمارستان شده‌اند. بدون اینکه تضمینی در خصوص سلامتی انتقال آن‌ها فراهم شود که این تضمین، نیازمند وسایل پزشکی مطلوب و فراهم‌کردن دستگاه‌های اکسیژن برای رفتن به بیمارستان‌های پر ازدحام جنوب است.»

غزه و روایتِ یک اتفاق جنون‌آمیزِ

آندره که به مدت دو هفته در بیمارستان اروپایی غزه واقع در خان‌یونس کار کرد، معتقد است: «آن چیزی که اتفاق می‌افتد یک نقطه شروع است که به ارتش اسرائیل اجازه می‌دهد شمال غزه را به طور کامل تخلیه کند و این همدستی آشکار برای کشتارجمعی از سوی کشورهای غربی متعهد به حمایت نامحدود از دولت تندروی اسرائیل را شکل می‌دهد و دیدن اینکه رهبران سیاسی ما با ترس شدید رفتار می‌کنند و نسبت به این بحران چشم پوشیده‌اند، مایه ذلت و خواری است.»

تخلیه اجباری بیمارستان‌ها یعنی نسل‌کشی

«إیمان معرفی»، پرستار فرانسوی مراکشی‌الاصل نیز که همراه اولین گروه پزشکی جمعیت «بالمد» [2] اروپا برای ارائه خدمات درمانی در بیمارستانی واقع در خان‌یونس به نوار غزه سفرکرده بود، از زمان بازگشتش به فرانسه در برخی از تظاهرات حمایت‌گرایانه از فلسطین مشارکت داشته و در گفت‌وگو با رسانه‌ها و نشست پارلمان فرانسه از وضعیت روانی و بهداشتی که فلسطینیان از آن رنج می‌برند، پرده برداشته است.

این پرستار فرانسوی، دستور تخلیه بیمارستان‌ها که مهلت تعیین شده آن‌هم بسیار کوتاه است، را فاجعه حقیقی و دستور مستقیم به اعدام توصیف کرد. چرا که برخی از کودکان بدون دستگاه تنفس مصنوعی امکان نجات‌یافتن ندارند و هیچ تضمینی نیز برای فراهم‌کردن تجهیزات احیاء برای بیماران، در صورت رسیدن به بیمارستان‌های جنوب نوار غزه وجود ندارد. إیمان معرفی در بخشی از سخنان خود اظهار کرد که؛ «انتقال از شمال به جنوب واقعاً سخت است. من به یاد می‌آورم یک‌بار در غزه انتقال من از بیمارستان به مسافت چند کیلومتر بیش از ۲۰ دقیقه طول کشید. برای همین اجبار بیماران برای انتقال به مکان دیگر در حین بمباران‌های پی‌درپی، جنایت است.»

این پرستار درباره تجربه کارش در غزه گفت: «برخی کارکنان بیمارستان، ملزم به دسته‌بندی و شمارش شهدایی بودند که به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم زندگی را ترک کرده‌اند. برای اینکه اشغالگران زمانی که دستور به تخلیه بیمارستان می‌دهند، این اقدام تصمیم به کشتار غیرمستقیم بیمارانی است که با دستگاه تنفس مصنوعی نفس می‌کشند و در دایره مفهوم نسل‌کشی سیستماتیک و پاک‌سازی نژادی محسوب می‌شود.»

کشتارِ کودکان فلسطینی عامدانه است

«خالد بن بوطریف»، پزشک متخصص فرانسوی که در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۴ تا ۶ فوریه (۲ تا ۱۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۲) همراه با جمعیت پزشکی «بالمد» با هدف کمک‌رسانی به فلسطینیان، در بیمارستان اروپایی واقع در جنوب غزه مشغول کار شد. او در یک نشست مطبوعاتی که در شهر مارسی فرانسه برگزار شد، بیان کرد: «بدون شک نیروهای اشغالگر اسرائیلی متعمدانه به‌سوی کودکان تیراندازی می‌کنند.»

این پزشک فرانسوی درباره وضعیت بیمارستان‌ها نیز اینطور گفت: ما در مداوای بیماران و زخمی‌ها با سختی مواجه بودیم. در بیمارستان برانکاردی وجود نداشت و ما مجبور بودیم مجروحانی را که به‌شدت آسیب‌دیده بودند، روی زمین مداوا کنیم. [3]

پزشکانی که از مرگ نمی‌هراسند

«زهیر لهنا»، پزشک فرانسوی و متخصص مامایی، عضو سازمان پزشکان بدون مرز است که طی سال‌های مختلف برای کمک به مجروحان جنگی در کشور‌های مختلف حضور داشته و در رسانه‌ها او را با عنوان «پزشک نیازمندان» و «پزشکی که از مرگ نمی‌هراسد» توصیف می‌کنند. لهنا در راستای عمل به وظیفه انسانی خود تا کنون هفت بار به فلسطین سفرکرده و بعد از حملات اسرائیل علیه غزه، در ژانویه ۲۰۲۴ (بهمن‌ماه ۱۴۰۲) به‌صورت داوطلبانه در بیمارستان اروپایی واقع در خان‌یونس مشغول به خدمت‌رسانی شد.

«رافائل پیتی»، پزشک فرانسوی جزائری‌الاصل متخصص بیهوشی است که به مدت ۲۸ سال به‌عنوان پزشک نظامی در ارتش فرانسه کار کرده بود و پس از بازنشستگی در چندین جنگ مانند اوکراین، سوریه و نوار غزه برای کمک‌رسانی حضور داشته است. پیتی در فوریه ۲۰۲۴ (بهمن‌ماه ۱۴۰۲) وارد نوار غزه شد و در بیمارستان اروپایی خان‌یونس خدمت‌رسانی کرد. [4]

/انتهای پیام/