گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ شبکه خبری الجزیره در مارس ۲۰۲۴ (اسفند ۱۴۰۲) با تعدادی از پزشکان که از طریق یک مؤسسه خیریه کویتی به نام «جمعیة الرحمة العالمیة» [1] برای کمکرسانی پزشکی وارد بیمارستان اروپایی غزه در جنوب نوار غزه شده بودند، گفتوگویی کوتاه داشت [2]. در این بخش از روایت سفر پزشکان غیر فلسطینی به غزه، به بازخوانی گوشههایی از اظهارات دکتر هادی بدران، دکتر علی دبوس و دکتر حمزه عبدالقادر میپردازیم.
«هادی بدران»، متخصص بیهوشی در لندن است. او درباره تجربه حضورش در بیمارستانهای غزه اینطور میگوید: «یک روز پس از ورودمان به نوار غزه، مستقیماً شروع به کار کردیم و این به دلیل نیاز بیماران برای درمان فوری در نتیجه صدمات جدی ناشی از جنگ مانند قطع عضو، سوختگی و شکستگی بود که اغلب این موارد بحرانی و نیاز به جراحیهای بزرگ داشت.»
«علی دبوس»، مشاور جراحی آنکولوژی و پیوند اعضا در اردن نیز مشاهدات خود در غزه را اینگونه روایت کرد: «آن چیزی که در بیمارستانهای غزه دیدیم، بسیار دردناک بود. تعداد زیادی بیمار و زخمی وجود داشت و کادر پزشکی اعم از پزشک و پرستار تا بیهوشی و کارکنان دیگر بخشها (از شدت فشار کار) خسته شدهاند و لازم است از آنها حمایت کنیم و از فشار آن بکاهیم.»
«وضعیتی که با چشمان خود آن را مشاهده میکنید، بدتر از آن چیزی است که از قاب تصویر نظاره میکنید» این عبارت، توصیف «حمزه عبدالقادر» پرستار فلسطینی مقیم امریکا درباره واقعیت نوار غزه و بیمارستانهای آن بود. عبدالقادر در گفتوگوی خود با الجزیره، حیرت خود را از مقاومت و ایستادگی مردم غزه و استقبال مهربانانه آنها از کادر پزشکی، علیرغم درد و رنجی که میکشند، ابراز کرد و از واکنش خانوادهاش پیش از سفر به غزه، اینطور گفت: «مادرم مانند هر مادر دیگری از آمدنم به غزه میترسید؛ اما به من گفتایکاش میتوانستم با تو بیایم. پدرم نیز با ابراز رضایت از این تصمیم من، همان حرف مادرم را به من گفت.»
[1] https://rahma-quran.cloud/
[2] https://ajm.news/thlwwb
/انتهای پیام/