فصل آخر نسل‌کشی در غزه

گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ «کریس هجز» [1] روزنامه‌نگار برنده جایزه «پولیتزر» است که به مدت پانزده سال به‌عنوان خبرنگار خارجی برای «نیویورک‌تایمز» کار کرد و در این روزنامه، ریاست دفاتر خاورمیانه و بالکان را بر عهده داشت. از جمله کتاب‌های او می‌توان به «فاشیست‌های آمریکایی: راست مسیحی و جنگ علیه آمریکا»، «مرگ طبقه لیبرال»، «جنگ، نیرویی که به ما معنا می‌بخشد» و «روزهای ویرانی، روزهای شورش» اشاره کرد. «هجز» در مطلب جدیدی که وب‌سایت «counterpunch» آن را منتشر کرده است، به شروع دوباره جنگ غزه از سوی رژیم صهیونیستی پرداخته و می‌نویسد: «این پرده آخر نسل‌کشی اسرائیل در غزه است.» به گفته وی، رژیم صهیونیستی سیاست قبلی خود را کنار گذاشته و به‌صورت کامل وارد میدان نسل‌کشی در غزه و الحاق کرانه باختری شده است. به گفته «هجز»، کشورهای غربی شاید این موضوع را درک نکنند، اما جهان، توحش اسرائیل در غزه را توحش غرب می‌داند.

پرده‌برداری از دروغ‌های اسرائیل

این آخرین فصل نسل‌کشی است. این آخرین یورش خونین برای بیرون‌راندن فلسطینی‌ها از غزه است. در غزه از هیچ چیز از جمله غذا، دارو، پناهگاه، آب تمیز و برق خبری نیست. اسرائیل با سرعت، غزه را به دیگی جوشان از رنج و بدبختی انسانی تبدیل می‌کند؛ جایی که به‌زودی دوباره هزاران و ده‌ها هزار نفر فلسطینی کشته خواهند شد، یا مجبور خواهند شد که برای همیشه از آنجا بیرون رانده شوند.

بمباران و گلوله‌باران شدید غزه توسط اسرائیل از ۱۸ مارس یعنی زمانی که اکثر فلسطینیان در خواب بودند یا برای خوردن سحری در ماه مبارک رمضان آماده می‌شدند، از سر گرفته شد.

این فصل پایانی، پرده از دروغ‌های اسرائیل برمی‌دارد. دروغِ راه‌حل دو کشوری، دروغِ اینکه اسرائیل قوانین جنگی که از غیرنظامیان محافظت می‌کند را رعایت می‌کند، دروغِ اینکه اسرائیل بیمارستان‌ها و مدارس را تنها به این دلیل بمباران می‌کند که به‌عنوان پایگاه‌های عملیاتی حماس استفاده می‌شوند، دروغِ اینکه حماس از غیرنظامیان به‌عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند و... درحالی‌که اسرائیل به طور معمول فلسطینیان اسیر را وادار می‌کند که پیشاپیش نیروهای اسرائیلی وارد تونل‌ها و ساختمان‌های احتمالاً بمب‌گذاری‌شده شوند. دروغِ اینکه «حماس» یا «جهاد اسلامی» فلسطین مسئول ویرانی بیمارستان‌ها، ساختمان‌های سازمان ملل یا تلفات گسترده فلسطینیان هستند؛ اتهامی که اغلب به شلیک اشتباهی موشک‌های فلسطینی نسبت داده می‌شود. دروغِ اینکه کمک‌های بشردوستانه به غزه به این دلیل مسدود می‌شود که حماس، کامیون‌ها را توقیف یا تسلیحات و مواد جنگی قاچاق می‌کند. دروغِ اینکه نوزادان اسرائیلی سر بریده شده‌اند یا فلسطینیان، زنان اسرائیلی را به طور گسترده مورد تجاوز قرار داده‌اند. دروغِ اینکه ۷۵ درصد از ده‌ها هزارنفری که در غزه کشته شده‌اند، «تروریست‌های» حماس بوده‌اند. دروغِ اینکه حماس، به این دلیل که در حال مسلح شدن مجدد و جذب نیروهای جدید بوده، مسئول شکست توافق آتش‌بس است.

چهره عریان نسل‌کشی اسرائیل نمایان شده است. اسرائیل دستور تخلیه شمال غزه را داده است؛ جایی که فلسطینیان ناامید در میان ویرانه‌های خانه‌هایشان اردو زده‌اند. آنچه اکنون در پیش است، قحطی گسترده است. آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی سازمان ملل (UNRWA) در ۲۱ مارس اعلام کرد که تنها ۶ روز آرد در انبارهایش باقی مانده است. مرگ ناشی از بیماری‌های حاصل از آب و غذای آلوده، ده‌ها کشته و زخمی در هر روز زیر باران بی‌امان بمب‌ها، موشک‌ها، گلوله‌ها و ترکش‌ها وضعیت این روزهای غزه است.

یا بروید یا بمیرید

هیچ چیز دیگر کار نخواهد کرد: نانوایی‌ها، تصفیه‌خانه‌های آب، سیستم فاضلاب، بیمارستان‌ها، مدارس، مراکز توزیع کمک‌ها و درمانگاه‌ها و... اسرائیل در ۲۱ مارس بیمارستان ترکی - فلسطینی را که پیش‌تر آسیب دیده بود، منفجر کرد. اکنون کمتر از نیمی از ۵۳ خودروی امدادی جمعیت هلال‌احمر فلسطین به دلیل کمبود سوخت فعال هستند. به‌زودی هیچ‌کدام نخواهند بود. پیام اسرائیل روشن است: غزه غیرقابل‌سکونت خواهد شد. یا بروید یا بمیرید.

از زمانی که اسرائیل با بمباران شدید غزه، آتش‌بس را شکست، بیش از ۷۰۰ فلسطینی کشته شده‌اند که ۲۰۰ نفر از آن‌ها کودک هستند. تنها در یک بازه ۲۴ ساعته، ۴۰۰ فلسطینی جان باختند و این تنها آغاز ماجراست. هیچ قدرت غربی از جمله ایالات متحده که تسلیحات این نسل‌کشی را تأمین می‌کند، قصد متوقف کردن آن را ندارد. تصاویر منتشرشده از غزه در طول تقریباً شانزده ماه حملات بی‌وقفه، وحشتناک بودند. اما آنچه اکنون در راه است، از آن هم هولناک‌تر خواهد بود. این جنایات با فجیع‌ترین جنایات جنگی قرن بیستم از جمله قحطی گسترده، قتل‌عام تمام‌عیار و نابودی کامل محله یهودی‌نشین ورشو در سال ۱۹۴۳ به دست نازی‌ها برابری خواهد کرد.

پیام اسرائیل با شروع دوباره جنگ به مردم غزه کاملاً روشن است؛ غزه غیرقابل‌سکونت خواهد شد. یا بروید یا بمیرید.

هفتم اکتبر نقطه عطفی بود که سیاست اسرائیل را از سرکوب و تحقیر فلسطینیان به سیاستی برای نابودی و اخراج کامل آن‌ها از سرزمین تاریخی فلسطین تغییر داد. آنچه اکنون شاهد آن هستیم، معادل تاریخی لحظه‌ای است که پس از نابودی حدود ۲۰۰ سرباز تحت فرمان «جورج آرمسترانگ کاستر» [2] در ژوئن ۱۸۷۶ در نبرد «لیتل بیگ‌هورن» [3] رخ داد. پس از آن شکست تحقیرآمیز، سرخ‌پوستان بومی آمریکا محکوم به قتل‌عام شدند و بازماندگانشان را به اردوگاه‌های اسرای جنگی، تبعید کردند؛ جایی که هزاران نفر بر اثر بیماری جان دادند، تحت نظارت بی‌رحمانه اشغالگران مسلح زندگی کردند و به ورطه فقر و ناامیدی افتادند. انتظار داشته باشید که همین سرنوشت در انتظار فلسطینیان غزه باشد؛ آن‌ها را به یکی از جهنم‌های روی زمین تبعید خواهند کرد و در نهایت به فراموشی سپرده خواهند شد.

وزیر دفاع اسرائیل به نام «اسرائیل کاتز» این‌طور تهدید کرده است: «ساکنان غزه! این آخرین هشدار به شماست. اولین «سنوار» غزه را نابود کرد و دومین سنوار آن را به طور کامل ویران خواهد نمود. حملات نیروی هوایی علیه تروریست‌های حماس فقط اولین گام بود. اوضاع بسیار سخت‌تر خواهد شد و شما تاوان کامل را خواهید پرداخت. تخلیه جمعیت از مناطق جنگی به‌زودی دوباره آغاز خواهد شد. گروگان‌ها را بازگردانید و حماس را کنار بزنید؛ آن‌گاه گزینه‌های دیگری برای شما باز خواهد شد؛ از جمله امکان ترک غزه و رفتن به سایر نقاط جهان برای کسانی که مایل باشند. در غیر این صورت، نابودی کامل در انتظارتان خواهد بود.»

چه کسی آتش‌بس را نقض کرد؟

توافق آتش‌بس بین اسرائیل و حماس برای اجرا در سه مرحله طراحی شده بود. مرحله اول که ۴۲ روز به طول می‌انجامید، شامل توقف درگیری‌ها بود. حماس ۳۳ گروگان اسرائیلی از جمله زنان، افراد بالای ۵۰ سال و بیماران را که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ اسیر شده بودند، در ازای آزادی بیش از ۲,۰۰۰ مرد، زن و کودک فلسطینی زندانی در اسرائیل آزاد می‌کرد. تا ۱۸ مارس، اسرائیل حدود ۱,۹۰۰ اسیر فلسطینی را آزاد کرده است. حماس در مجموع ۱۴۷ گروگان را آزاد کرده که ۸ نفر از آن‌ها جان باخته بودند. اسرائیل اعلام کرده که ۵۹ اسرائیلی همچنان در اسارت حماس هستند که به باور اسرائیل، ۳۵ نفر از آن‌ها کشته شده‌اند. ارتش اسرائیل در نخستین روز آتش‌بس از مناطق پرجمعیت غزه عقب‌نشینی می‌کرد. در روز هفتم، فلسطینیان آواره اجازه پیدا می‌کردند به شمال غزه بازگردند. اسرائیل همچنین اجازه

هیچ یک از دولت‌های غربی از جمله ایالات متحده که تسلیحات این نسل‌کشی را تأمین می‌کند، قصد متوقف کردن این حمایت‌ها را ندارند.

ورود روزانه ۶۰۰ کامیون کمک‌های غذایی و دارویی به غزه را می‌داد.

مرحله دوم که انتظار می‌رفت در روز شانزدهم آتش‌بس مورد مذاکره قرار گیرد، شامل آزادی باقی‌مانده گروگان‌های اسرائیلی بود. اسرائیل نیروهای خود را به طور کامل از غزه خارج می‌کرد اما در برخی مناطق «کریدور فیلادلفیا» که هشت مایل از مرز بین غزه و مصر را در بر می‌گیرد، حضور خود را حفظ می‌کرد. همچنین کنترل گذرگاه «رفح» به مصر را واگذار می‌کرد. مرحله سوم شامل مذاکرات برای پایان دائمی جنگ و بازسازی غزه می‌شد.

اسرائیل به طور معمول توافق‌نامه‌هایی را امضا می‌کند که شامل جدول‌های زمانی و مراحل مختلف هستند؛ از جمله توافق «کمپ دیوید» و توافق «صلح اسلو». در مرحله اول، آنچه را که می‌خواهد به دست می‌آورد و در این مورد، آزادی گروگان‌ها را به دست آورد و سپس مراحل بعدی را نقض می‌کند. این الگو هرگز شکسته نشده است. اسرائیل از اجرای مرحله دوم توافق امتناع کرد و با جلوگیری از ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه، توافق را نقض کرد. همچنین در جریان مرحله اول آتش‌بس، دست‌کم ۱۳۷ فلسطینی را کشت؛ از جمله ۹ نفر که سه نفر از آن‌ها خبرنگار بودند را هنگامی که پهپادهای اسرائیلی در ۱۵ مارس یک تیم امدادرسان را در «بیت‌لاهیا» در شمال غزه هدف قرار دادند، کشت.

توحشی برای نابودی فضائل

بمباران و گلوله‌باران شدید غزه توسط اسرائیل از ۱۸ مارس یعنی زمانی که اکثر فلسطینیان در خواب بودند یا برای خوردن سحری در ماه مبارک رمضان آماده می‌شدند، از سر گرفته شد. اسرائیل اکنون حملات خود را متوقف نخواهد کرد، حتی اگر باقی‌مانده گروگان‌ها نیز آزاد شوند؛ این دلیلی است که اسرائیل به‌ظاهر برای ازسرگیری بمباران و محاصره غزه عنوان می‌کند. کاخ سفید تحت رهبری ترامپ از این کشتار حمایت می‌کند. آن‌ها منتقدان این نسل‌کشی را «یهودستیز» می‌خوانند و معتقدند که باید ساکت شوند، مجرم شناخته شوند یا از کشور اخراج گردند؛ درحالی‌که هم‌زمان میلیاردها دلار تسلیحات به اسرائیل ارسال می‌کنند.

کشورهای غربی شاید این موضوع را درک نکنند، اما جهان، توحش اسرائیل در غزه را توحش غرب می‌داند.

نسل‌کشی اسرائیل در غزه، نتیجه اجتناب‌ناپذیر پروژه استعماری شهرک‌سازی و رژیم آپارتاید آن است. تصرف کامل سرزمین تاریخی فلسطین و به احتمال زیاد الحاق قریب‌الوقوع کرانه باختری توسط اسرائیل و اخراج تمامی فلسطینیان، همواره هدف صهیونیسم بوده است. بدترین جنایات اسرائیل در جنگ‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ رخ داد؛ زمانی که بخش‌های وسیعی از فلسطین تصرف شد، هزاران فلسطینی کشته و صدها هزار نفر رسماً از سرزمین خود پاک‌سازی قومی شدند. در فاصله بین این جنگ‌ها، سرقت تدریجی زمین‌ها، حملات مرگبار و پاک‌سازی نژادی مستمر در کرانه باختری - از جمله در بیت‌المقدس شرقی - ادامه یافت. اما اکنون آن سیاست تدریجی به پایان رسیده است. این پایان کار است. آنچه امروز شاهدش هستیم، از تمامی حملات تاریخی علیه فلسطینیان بزرگ‌تر و وحشیانه‌تر است. رؤیای جنون‌آمیز نسل‌کشی اسرائیل - که برای فلسطینیان به کابوسی هولناک تبدیل شده - در حال تحقق است. این رویداد برای همیشه افسانه احترام ما یا هر کشور غربی به قانون، حقوق بشر، دموکراسی و به‌اصطلاح «فضائل» تمدن غربی را نابود خواهد کرد. توحش اسرائیل، توحش ماست. شاید ما این را درک نکنیم، اما باقی جهان به‌خوبی از آن آگاه است.

https://www.counterpunch.org/2025/03/26/358504/

/انتهای پیام/