اعتراض دانشجویان آمریکا به چه بود؟
گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ با آغاز جنگ اسرائیل علیه مردم فلسطین و نسلکشی که در غزه رخ داد، منجر به تهییج افکار عمومی در سطح جهانی گردید و در دهها کشور اعتراضات گستردهای رخ داد. در این بین در کشور آمریکا که بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی برای نسلکشی و جنایت است اعتراضات گستردهای در این کشور رخ داد. دهها شهرهای امریکا مانند نیویورک، شیکاگو، لسآنجلس و. صحنه اعتراضات گسترده مردمی از ۷ اکتبر تاکنون بوده است. با این حال بزرگترین اعتراضات دانشجویی در این کشور از زمان جنگ ویتنام در دهها دانشگاهدیده شد. اعتراضاتی که سطح خشونت پلیس آمریکا علیه دانشجویان را نمایان کرد.
اعتراضات دانشجویی از همان ۷ اکتبر اغاز گردید، اما در زمان حمله به رفح در اوریل ۲۰۲۴ تشدید شد و بهعنوان بخشی از تظاهرات گسترده بر ضدجنگ اسرائیل علیه حماس در ایالات متحده و سایر کشورها گسترش یافت. اعتراضات در آوریل ۲۰۲۴ اول در دانشگاه کلمبیا آغاز شد، اما پس از دستگیریهای گسترده در پردیس دانشگاه کلمبیا جرقه اعتراضات در کل دانشگاههای آمریکا برای حمایت از دانشجویان معترض دانشگاه کلمبیا و همچنین اعتراض به اسرائیل و کمکهای آمریکا شکل گرفت. اعتراضات در دانشگاههای امریکا بیشتر پیرامون عدم سرمایهگذاری دانشگاهها در اسرائیل به دلیل نسلکشی فلسطینیها بود، اما این اعتراضات توسط پلیس و با اجازه مفامات دانشگاهها سرکوب شد تا جایی که بیش از ۳۱۰۰ معترض از جمله اعضای هیئتعلمی و اساتید در بیش از ۶۰ دانشگاه دستگیر شدهاند. (پرونده کامل اعتراضات دانشجویان آمریکا را در اینجا مشاهده کنید)
اعتراضات در آوریل ۲۰۲۴ درست پس از دستگیریهای گسترده در پردیس دانشگاه کلمبیا به رهبری گروههای ضدصهیونیستی تشدید شد.
تاکنون بیش از ۲۰۰ گروه حمایت خود را از اعتراضات اعلام کردهاند و «برنی سندرز» سناتور ایالت ورمونت و همچنین دیگر اعضای ترقیخواه حزب دموکرات مانند «کوری بوش»، «الکساندرا اوکازیا کوتز»، «ایلهان عمر» و «رشیده طلیب» به نسبتهای گوناگون از اعتراضات حمایت کردند. عمدتاً این اعتراضات با اعتراضات ضدجنگ ویتنام طی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی مقایسه میشود که منجر به فشار شدید افکار عمومی بر روی دولت مردان آمریکا شد و در نهایت تغییراتی درسیاست جنگ با ویتنام به وجود آورد و امریکا بدون کسب پیروزی بزرگی ویتنام را ترک کرد.
خواستههای مختلفی از سوی معترضان مطرح شد که مهمترین آن شامل «قطع روابط مالی دانشگاه با اسرائیل»، «شفافسازی روابط مالی دانشگاه»، «پایاندادن به مشارکت دانشگاه با نهادهای اسرائیلی» و «عفو معترضان» بوده است. بر اساس گزارشهای منتشر شده، دانشگاهها در مواجهه با دانشجوهای معترض، برخی از آنها را «تعلیق و اخراج» کردهاند.
برخی از دانشگاهها نیز برای انحلال اجباری اردوگاهها و پایاندادن به اشغال ساختمانها به پلیس روی آوردند. برخی دیگر با معترضان برای برچیدن اردوگاهها توافق کردند و تعدادی از دانشگاهها روابط خود را با مؤسسات اسرائیلی یا شرکتهای مرتبط با اسرائیل قطع کردند. اشغال برخی از محیطهای آموزشی دانشگاه همچنین منجر به بستهشدن چند دانشگاه -در مدتزمان اعتراض- ازجمله دانشگاه کلمبیا شد. اوج این اعتراضات را میتوان در مراسم فارغالتحصیلی دانشگاهها دید که منجر به لغو چندین مراسم و یا اعتراضات شدید دانشجوهای حامی فلسطین شد.
هم زمان با اعتراضات، در ایالات متحده بیش از ۳۱۰۰ معترض از جمله اعضای هیئتعلمی و اساتید در بیش از ۶۰ دانشگاه دستگیر شدهاند.
از سؤالات مهمی که برای کارشناسان و تحلیلگران مطرح است این بوده که اعتراضهای دانشجوها در آمریکا عمدتاً توسط کدام گروهها و جنبشهای سازماندهی شده است. در ادامه از مهمترین گروههایی که در این اعتراضات فعال بودهاند نامبرده شده و شرحی مختصر درباره فعالیت آنها ذکر شده است.
- دانشجویان برای عدالت در فلسطین (SJP) [بیشتر بخوانید]
- صدای یهود برای صلح (JVP) [بیشتر بخوانید]
- احزاب چپگرا [بیشتر بخوانید]
- گروه کمپین انزوا، عدم سرمایهگذاری و تحریم اسرائیل (BDS) [بیشتر بخوانید]
- گروه IfNotNow [بیشتر بخوانید]
دو نکته ضروری در رابطه با اعتراضات دانشجویان در دانشگاههای آمریکا وجود دارد که باید به آن توجه داشت:
۱- در جریان این اعتراضات گروه و یا سازمان جدیدی برای اعتراض شکل نگرفت و سازمانهای قدیمی مانند «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهود برای صلح بیشتر» تجمعات در دانشگاهها را سازماندهی کردهاند و اعتراضات این گروهها و سازمانها مسبوق به سابقه است.
۲- این گروهها و سازمانها هرسال اعتراضات و بیانیههایی داشتهاند؛ اما در سال ۲۰۲۳ -۲۰۲۴ ازنظر تعداد نفرات و همچنین گستردگی و طولانیبودن آن رکورد در تاریخ آمریکا بوده است.
- American University
- Arizona State University
- Auraria Campus
- Barnard College
- Brown University
- Cal Poly Humboldt
- Case Western Reserve University
- City College of New York
- Columbia College Chicago
- Columbia University
- Cornell University
- Dartmouth University
- DePaul University
- Drexel University
- Emerson College
- Emory University
- Fashion Institute of Technology
- Florida State
- Fordham University
- George Washington University
- Georgetown University
- Georgia State University
- Harvard University
- Illinois State University
- Indiana University at Bloomington
- Johns Hopkins University
- Kennesaw State
- Miami University
- MIT
- Northeastern
- NYU
- Oberlin College & Conservatory
- Ohio State University
- Oregon State University
- Pomona College
- Portland State University
- Princeton University
- Purdue University
- The Rhode Island School of Design
- Rice University
- Rutgers
- Sacramento State University
- San Francisco State University
- Sonoma State University
- Stanford University
- Stony Brook University
- SUNY New Paltz
- SUNY Purchase
- Swarthmore College
- Syracuse University
- Temple University
- The New School
- Tufts University
- Tulane University
- UC Berkeley
- UC Davis
- UC Irvine
- UC San Diego
- UC Santa Barbara
- UC Santa Cruz
- UCLA
- UConn
- University at Buffalo
- University of Arizona
- University of Chicago
- University of Colorado, Denver
- University of Delaware
- University of Florida (Gainesville)
- University of Georgia, Athens
- University of Illinois
- University of Maryland, College Park
- University of Michigan
- University of Minnesota
- University of Missouri
- University of Missouri-Kansas City
- University of Mississippi (Ole Miss)
- University of Montana
- University of New Hampshire
- University of New Mexico
- University of North Carolina, Chapel Hill
- University of North Carolina, Charlotte
- University of Pennsylvania
- University of Rochester
- University of San Diego
- University of South Carolina
- University of South Florida
- University of Southern California (USC)
- University of Tennessee
- University of the South
- University of Utah
- University of Washington
- University of Wisconsin
- UT Austin
- UT Dallas
- Vanderbilt
- Virginia Commonwealth University
- Virginia Tech
- Wake Forest University
- Washington University in St. Louis
- Wayne State University
- Wesleyan University
- Yale University
در میان دانشگاههای ذکر شده، نام ۱۸ دانشگاه به چشم میخورد که جزو مهمترین و تاثیرگذارترین دانشگاهها در جریان اعتراضات دانشجوها محسوب میشوند:
- دانشگاه کلمبیا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه امآیتی (موسسه فناری ماساچوست) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه هاروارد [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه امریکایی یا آمریکن (American university) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه راتگرز [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه ییل [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه میشیگان [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه سانفرانسیسکو [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه تگزاس [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه مینهسوتا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه کالیفرنیای جنوبی [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- کالج کلرمونت [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه براون [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه نورث وسترن [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه نیویورک [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه کالیفرنیا – لسآنجلس (UCLA) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه استنفورد [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
- دانشگاه ایندیانا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
برای درک بهتر گزارش وقایع ایالات متحده در زمان اعتراضات دانشجوها به نسلکشی در فلسطین و حمایت علمی و دانشگاهی از این فرایند باید نکات زیر را مدنظر داشت:
برای تمامی دانشگاهها بیشتر به رسانههای محلی برای ارجاع و روند رخدادها استفاده شده است و رسانههای جریان اصلی خیلی کم به روندها و شعارها پرداختهاند مگر اینکه یهود ستیزانه بوده باشد.
- در اکثر دانشگاهها اردوگاههای همبستگی و کمپینهایی شکل گرفت که نامهای گوناگونی داشتند.
- این نخستین اعتراضاتی بوده که در ایالتهای محافظهکار نیز اعتراضاتی را در پی داشته است؛ مانند دانشگاه آلاباما در ایالت آلاباما، دانشگاه ایالتی اریزونا در ایالت اریزونا و سایر دانشگاهها در ایالت تگزاس، ایالت فلوریدا و...
- تعداد دانشجویان معترض در برخی دانشگاهها بسیار اندک بود و زیر صد نفر برآورد شده است. به همین خاطر حذف شدند.
- تکرار خواستهها و شعارها در میان دانشگاهها تقریباً یکی بود به همین دلیل از تکرار آن پرهیز شده است.
- داده برای بسیاری از دانشگاهها موجود نیست و عکس و فیلم به اندازه کافی وجود ندارد. برای تمامی دانشگاهها بیشتر به رسانههای محلی برای ارجاع و روند رخدادها استفاده شده است و رسانههای جریان اصلی خیلی کم به روندها و شعارها پرداختهاند مگر اینکه یهود ستیزانه بوده باشد.
- در بسیاری از سایتها آمده است که «یک دانشجو آمده و چنین شعاری داده» یا «دانشجویی صحبت کرده و چنین اظهاراتی داشته است» که نشاندهنده تخفیف دادن رویداد است.
چرا اعتراضات دانشجوها مهم بود؟ پای پنتاگون در میان است
بیشتر شرکتکنندگان در اعتراضات دانشجوها بودند و در لایه بعد اساتید و کارکنان دانشگاه حضور پررنگتری داشتند. در میان دانشجوهای معترض مسلمانان و یهودیان ضد صهیون و ضدجنگ حضور پررنگی داشتند؛ اما در اعتراضات تنها مسلمانان و یهودیان در اعتراضات حضور نداشتند و دانشجویان عادی و ضدجنگ نیز حضور داشتند.
معترضان در دانشگاه کلمبیا اظهار کردند که جنبش آنها ضد صهیونیستی است و چندین تظاهرات دانشگاهی توسط گروههای ضد صهیونیستی سازماندهی شده است. معترضان در هاروارد در یک کنفرانس مطبوعاتی جنبش اشغال دانشگاه را «انتفاضه دانشجویی» نامیدند، اصطلاحی که توسط معترضان در دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه استنفورد و دانشگاه بلومینگتون ایندیانا تکرار شد. معترضان طیف وسیعی از شعارها مانند ضدنژادپرستی، ضد استعمار، ضد امپریالیسم و حقوق مردم بومی را تکرار کردند.
گاردین این اعتراضات را «شاید مهمترین جنبش دانشجویی از زمان اعتراضات ضدجنگ ویتنام در اواخر دهه 1960» خواند. اعتراضات در دانشگاه کلمبیا به دلیل مقیاس با اعتراضات سال 1968 مقایسه شد و بهعنوان بازتاب جنبش 1968 درنظر گرفته شد. در سالهای 1968 دانشگاه کلمبیا نیز جزو دانشگاههای اصلی اعتراض به جنگ ویتنام بود.
اصلیترین درخواستهای دانشجوهای معترض شامل موارد زیر میشود (دانشگاههای مختلف خواستههای گوناگونی نیز داشتهاند):
- تجارت با سازندگان تسلیحات نظامی که به اسرائیل تسلیحات میرسانند را متوقف کنید.
- از پذیرش پول تحقیقاتی اسرائیل برای پروژههایی که به تلاشهای نظامی این کشور کمک میکنند، دست بردارید؛ مانند همکاری با بوئینگ، لاکهید مارتین و...
- از سرمایهگذاری موقوفات دانشگاهی با مدیران پولی که از شرکتها یا پیمانکاران اسرائیلی سود میبرند، خودداری کنید.
- در مورد اینکه چه پولی از اسرائیل دریافت میشود و برای چه چیزی استفاده میشود شفافتر باشید.
کنگره ایالات متحده قانون آموزش دفاع ملی را در سال 1958 تصویب کرد تا دانشگاهها را در «پایه جنگ» قرار دهد. قانونگذاران دریافتند که بودجه آموزش عالی اگر بهعنوان تقویتکننده قدرت نظامی و فناوری کشور ترویج شود، میتواند حمایت سیاسی بیشتری را به دست آورد.
با این حال بسیاری از دانشگاهها درخواست دانشجوها برای عدم سرمایهگذاری اسرائیل و همچنین ردگیری آنها را رد کردند؛ زیرا این کار را غیرممکن و برخلاف قوانین خود دانستند. همچنین طی تحقیقات مشخص شد بر اساس یک پایگاهداده وزارت آموزش، حدود 100 کالج ایالات متحده هدایا یا قراردادهایی را از اسرائیل به مبلغ 375 میلیون دلار در دو دهه گذشته گزارش کردهاند. با این حال، دادهها اطلاعات کمی در مورد اینکه پول از کجا میآید، یا نحوه استفاده از آن میگویند. با این حال حدود 400 میلیون دلار در 20 سال -سالانه کمتر از 20 میلیون دلار میشود- از پروژههای رژیم صهیونیستی با دانشگاهها گزارش شده که نسبت به تعداد دانشگاههای امریکا رقم بسیار ناچیزی است. همچنین علیرغم اینکه سخنانی پیرامون حضور شرکتها و سرمایههای اسرائیلی در امریکا میشود اما تنها یک درصد از تمام شرکتهای موجود در بورسهای آمریکا - که مهمترین بورس جهان نیز محسوب میشود - اسرائیلی هستند. از حدود 9000 اوراق بهادار فهرست شده در بورسهای ایالات متحده، تنها حدود 120 اوراق بهادار اسرائیلی هستند. به همین دلیل در نگاه اول این سخن که «پول و سرمایههای اسرائیلی جایگاه خیلی خاصی در دانشگاهها و اقتصاد آمریکا دارند نادرست به نظر میرسد» موضوعی که عکس آن در رسانههای جریان اصلی دیده میشود، مشخصا جریاناتی تنها به دنبال این است که نشان دهد معترضان به دنبال جلوگیری از سرمایهگذاری اسرائیلیها در دانشگاههای آمریکا هستند، درحالیکه پول اصلی از آمریکا به سمت اسرائیل جریان دارد و تمامی بمبهایی که رژیم صهیونیستی بر سر مردم بیگناه فلسطین میریزد از آمریکا میآید.
در اصل پول پنتاگون به دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی سرازیر شده و همین پولها موجب کشتار مردم بیگناه فلسطین میشود.
حمایت اصلی مالی از دانشگاهها در آمریکا توسط پنتاگون و مجتمعهای نظامی صورت میگیرد؛ در همین زمینه «دانیل بسنر»، استاد مطالعات بینالمللی در دانشگاه واشنگتن، اظهار کرد که جنگ سرد زمینه را برای شکوفایی روابط بین دانشگاهها و پیمانکاران نظامی فراهم کرد. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره جهان به نام اسپوتنیک را در سال 1957 به فضا پرتاب کرد، این رویداد ایالات متحده را مجبور کرد تا با احتمال عقب ماندن از دستاوردهای فناوری رقبای خود مقابله کند؛ بنابراین، کنگره ایالات متحده قانون آموزش دفاع ملی را در سال 1958 تصویب کرد تا دانشگاهها را در «پایه جنگ» قرار دهد. قانونگذاران دریافتند که بودجه آموزش عالی اگر بهعنوان تقویتکننده قدرت نظامی و فناوری کشور ترویج شود، میتواند حمایت سیاسی بیشتری را به دست آورد. بسنر همچنین خاطرنشان میکند که رئیسجمهور آیزنهاور این قانون را امضا کرد.
در زمان جنگ ویتنام دوباره پنتاگون روابط خود را با دانشگاهها گسترش داد؛ اما پس از اتمام جنگ میزان روابط با دانشگاهها کاهش پیدا کرد و طی سالیان اخیر به واسطه جنگهای هیبریدی، نوین، هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاههای مراکزی بسیار مهم برای گسترش این موضوعات هستند و به همین خاطر پنتاگون روابط خود را با دانشگاهها بسیار گسترش داده است. در اصل پول پنتاگون به دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی سرازیر شده و همین پولها موجب کشتار مردم بیگناه فلسطین میشود.
سانسور نه؛ سکوت میکنیم!
رسانههای جریان اصلی در آمریکا به رسانههایی گفته میشود که وابستگی علنی به یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوریخواه داشته باشند. شبکههای خبری مانند سیانان، فاکس نیوز، abc، nbc، cbs و....؛ روزنامههایی مانند نیویورکتایمز، واشنگتنپست، والاستریت ژورنال، یو اس ای تودی و...؛ مجلاتی مانند تایم، نیوزویک و... جزو رسانههای اصلی محسوب میشود. با اینکه این رسانهها در موارد متعددی بخصوص حزبی مخالف یکدیگر هستند؛ اما در مورد اسرائیل تمامی این شبکهها حمایت از این رژیم را دنبال میکنند.
تحلیل روند جریان اعتراضات و پوشش خبری آنها در رسانههای جریان اصلی:
با بررسی فیلمها، اخبار و عکسها میتوان به این نتیجه رسید که پوشش رسانههای جریان اصلی پیرامون اعتراضات، دارای سوگیری و تقلیل موضوع بوده است. رسانههای جریان اصلی این موضوع را بازگو میکنند که اعتراضات بیشتر در مورد محرومسازی و سرمایهگذاری اسرائیلیها در دانشگاههای امریکا و همچنین ارتباطات دانشگاههای آمریکا با نهادها و دانشگاههای اسرائیل است. با این حال با بررسی فیلمها و عکس میتوان به این موضوع پی برد که آزادی فلسطین، اعتراض به آزادی بیان در امریکا، نسلکشی، آتشبس، حمایتهای بیدریغ آمریکا و... در میان شعارها دیده میشود. همچنین حمله به رفح که در اوایل ماه می (در ماه آوریل اولین زمزمهها پیرامون حمله به رفح آغاز شد) رخ داد موجب شعلهکشیدن اعتراضات و افزایش مخالفتها شد. با این حال هیچکدام از این موارد در رسانههای جریان اصلی آنچنان دیده نمیشود.
در بسیاری از رسانهها رخدادها و شعارهای دانشگاه مختلف بازگو نشده است و رسانههای جریان اصلی سعی کردهاند شعارهای دانشجوها و درخواستهای آنها را نادیده بگیرند. بیشترین طرح موضوعی که از سمت این رسانهها شده است این موضوع بوده که بخشی از معترضان حامی حماس هستند که یعنی آنها حامیان تروریست هستند. دومین موضوعی که بهصورت گسترده کار کردهاند موضوع یهودستیزی است که این اعتراضات به دنبال یهودستیزی و آزار و اذیت یهودیان است. این موضوع که این اعتراضات موجب آزار و اذیت یهودیان شده است بهشدت در رسانهها دیده میشود با اینکه بخشی زیادی از معترضان یهودیهای ضدجنگ و ضد صهیون بودهاند. موضوع بعدی که در دانشگاهها دیده میشود نادیدهگرفتن دانشجویان یهودی معترض است و سعی کردهاند تا معترضها را مهاجرین و بخصوص مسلمانان جلوه دهند.
تعداد عکسها و فیلمها نسبت به اتفاقاتی که رخداده، بسیار کم است و به نظر میرسد که سعی شده چندان فیلمها و عکسها از این اعتراضات از دانشگاه بیرون نیاید و سعی شده تنها به نام دانشگاهها که در آن اعتراض برپا شده و همچنین توضیح کوتاهی بسنده شود.
در نهایت اینکه...
ما در این گزارش 20 دانشگاه که اعتراضات در آنها بیشترین تاثیرگذاری را بر افکار عمومی ایالات متحده داشت را مورد بررسی قرار دادیم. (مشاهده جزئیات بیشتر) اما باید تاکید کرد که دانشگاههای دیگر مانند جان هاپکینز، کرنل، دانشگاه ایالتی اوهایو، دانشگاه آلاباما و... نیز مانند دیگر دانشگاهها درخواست جدایی مالی و قطع روابط و تحریم نهادهای اسرائیلی و مجتمعهای نظامی آمریکا را داشتند. در اکثر این دانشگاهها گروه «عدالت برای فلسطین» جزو سردمداران اعتراضات بود؛ اما گروههای دیگر چپگرا مانند حزب سوسیالیسم ایالت اوهایو در دانشگاه اوهایو جزو حامیان اعتراضات بود؛ یهودیان ضدجنگ و ضد صهیون مانند گروه «صدای یهود برای صلح» در بسیاری از دانشگاهها فعال بودند. در بسیاری از دانشگاهها ائتلاف و کمپینهایی در حمایت از فلسطین شکل گرفت؛ مانند کمپین «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» در دانشگاه کرنل یا اردوگاه «محاصره همبستگی با غزه» در دانشگاه پنسیلوانیا که منجر به درگیری با پلیس شد.
بیشتر دانشگاهها شعارهای چندان تندی سر نمیدادند بهجز موارد اندکی مانند آنچه در دانشگاه پنسیلوانیا توسط چند معترض سر داده شد مانند «القسام ما را مفتخر کن و یک سرباز دیگر را به پایین بکش» یا در دانشگاه ایالتی اوهایو شعار «از رودخانه تا دریا فلسطین است» را سردادند.
در بسیاری از دانشگاهها با حضور پلیس و استفاده از زور و دستگیری گسترده دانشجویان معترض، اعتراضات به اتمام رسید یا اینکه چادر و اردوگاهها جمع شدند. در برخی از دانشگاهها بهخصوص دانشگاههای کوچک و خصوصی قبول کردند که با دانشجوها بر سر ارتباط با اسرائیل و نهادهای مالی این رژیم و همچنین مجتمعهای نظامی و نهادهای آمریکایی که موجب کشتهشدن هزاران بیگناه شدهاند، مذاکره کنند که این روند در دانشگاههای دولتی و بزرگ دیده نمیشود.
یکی دیگر از درخواستهای دانشجوها در برخی دانشگاهها مانند دانشگاه اورگان حمایت از دانشجویان فلسطینی و بورسیه آنها بوده است. ایجاد بخش خاورمیانه و فلسطین و آگاهیبخشی در مورد فلسطین نیز از دیگر درخواستهای دانشجویان معترض بوده است.
تعداد دانشگاههایی که در آن اعتراض در جریان بوده، بسیار زیاد است، اما در اغلب آنها تعداد نفرات کم و زیر صد نفر بوده و همچنین منابع و داده و عکس و فیلم درباره آنها بسیار کم است.
/انتهای پیام/
