امدادگر کوچک در مقابل دولت‌های بزرگ

گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ بیمارستان «شهداء الاقصی»، یک بیمارستان دولتی است که در شهر دیرالبلح واقع شده و بعد از طوفان الاقصی به‌دفعات زیاد توسط اشغالگران اسرائیلی بمباران شد که به تاریخ برخی از این حملات اشاره می‌شود؛

- ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳ (۱۹ آذر ۱۴۰۲)، ۷ و ۱۰ و ۱۳ ژانویه ۲۰۲۴ (دی ۱۴۰۲)، ۸ ژوئن ۲۰۲۴ (۱۹ خرداد ۱۴۰۳)، ۲ سپتامبر ۲۰۲۴ (۱۲ شهریور ۱۴۰۳) و... نیروهای اشغالگر اسرائیلی بیمارستان را مورد هدف قرار دادند و در تاریخ‌های ۳۱ مارس ۲۰۲۴ (۱۲ فروردین ۱۴۰۳)، ۴ آگوست ۲۰۲۴ (۱۴ مرداد ۱۴۰۳)، ۵ و ۲۷ سپتامبر (شهریور و مهرماه ۱۴۰۳) و ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴ (۲۳ مهر ۱۴۰۳) چادرهای آوارگان فلسطینی در بیمارستان شهداءالاقصی مورد هدف اشغالگران اسرائیلی قرار گرفت.

- در ۲۶ آگوست ۲۰۲۴ (۵ شهریور ۱۴۰۳)، به دلیل دستور ارتش رژیم صهیونیستی برای تخلیه منطقه‌ای که بیمارستان شهداءالاقصی در آن واقع شده است، فعالیت این بیمارستان متوقف شد.

- در ژانویه ۲۰۲۴ (دی ۱۴۰۲)، بیمارستان مجدد مورد هدف اشغالگران قرار گرفت و فعالیت آن متوقف شد و مجدد در ۷ فوریه ۲۰۲۴ (۱۸ بهمن ۱۴۰۲) فعالیت خود را از سر گرفت و در دوم سپتامبر ۲۰۲۴ (۱۲ شهریور ۱۴۰۳)، جنگنده‌های اسرائیلی به اطراف بیمارستان حمله کردند و در پنجم سپتامبر و برای بار دیگر در ۲۷ سپتامبر (۶ مهر ۱۴۰۳) چادرهای آوارگان فلسطینی در بیمارستان را مجدد هدف گرفتند.

- در ششمین روز از اکتبر ۲۰۲۴ (۱۵ مهر ۱۴۰۳) مسجد شهداءالاقصی مقابل درب بیمارستان بمباران شد و در پی این حمله به بخش‌هایی از بیمارستان خساراتی وارد شد. در ۱۱ مین روز از اکتبر ۲۰۲۴ بیمارستان شهداءالاقصی به مناسبت روز جهانی سلامت فعالیتی را برای کودکان حاضر در محوطه بیمارستان برگزار و در ۱۲ اکتبر تداوم بخشی از فعالیت‌های خود را اعلام کرد.

- در ۱۳ اکتبر یک تیم پزشکی خارجی به‌منظور کمک‌رسانی به کادر پزشکی به بیمارستان شهداءالاقصی وارد شد و در ۱۴ اکتبر مجدد چادرهای آوارگان فلسطینی در محوطه بیمارستان شهداءالاقصی مورد هدف اشغالگران اسرائیلی قرار گرفت و طبق گفته شاهدان عینی، برخی از فلسطینیان در چادرهایشان زنده‌زنده می‌سوختند.

- در ۹ نوامبر ۲۰۲۴ (آبان ۱۴۰۳) ارتش اسرائیل برای چندمین بار چادرهای خبرنگاران و آوارگان فلسطینی در بیمارستان شهداءالاقصی را بمباران کردند.

- ۸ ژانویه ۲۰۲۵ (۱۹ دی ۱۴۰۳) سازمان پزشکان بدون مرز هشدار داد بیمارستان شهداءالاقصی در کنار دیگر بیمارستان‌های خان یونس، بیمارستان ناصر و اروپایی غزه به دلیل کمبود سوخت در آستانه توقف فعالیت است.

- ۱ آوریل ۲۰۲۵ (۱۲ فروردین ۱۴۰۴) مدیریت بیمارستان شهداءالاقصی طی بیانیه‌ای از کشتن عامدانه کودکان توسط ارتش اسرائیل پرده برداشت و اعلام کرد رژیم اشغالگر مانع ورود دارو به غزه برای درمان کودکان می‌شود.

- ۱۰ آوریل ۲۰۲۵ (۲۱ فروردین ۱۴۰۴) ارتش اسرائیل به طور ناگهانی تعدادی از اسراس فلسطینی را آزاد کرد و تعدادی از این اسرا به محض آزادی از زندان‌های اسرائیل به بیمارستان شهداءالاقصی رفتند.

- ۱۳ آوریل ۲۰۲۵ (۲۴ فروردین ۱۴۰۴) رژیم اشغالگر اسرائیل اقدام به هدف قرار دادن حیاط بیمارستان شهداءالاقصی و همینطور بیمارستان معمدانی کرد.

کودک فلسطینی که دستیار کادر پزشکی شد

«زکریا السرسک»، کودک فلسطینی است که در بیمارستان شهداء الاقصی واقع در دیر البلح، دستیار کادر پزشکی شده است. زکریا که در بیمارستان مشغول آوردن اقلام پزشکی برای کادر بیمارستان و خدمت‌رسانی به نیازهای بیماران است در گفتگو با شبکه خبری الجزیره گفت: «در برخورد با پزشکان بیمارستان چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و می‌توانم کارهای بسیاری انجام دهم، در جابه‌جایی زخمی‌ها کمک می‌کنم، برای زخمی‌ها پتو می‌آورم و...»

این کودک فلسطینی به خبرنگار الجزیره از آرزویش این‌طور گفت: «دوست دارم زمانی که بزرگ شدم پزشک شوم و ان‌شاءالله از این جنگ رهایی یابیم و از دوباره به زندگی‌مان بازگردیم.»

یکی از پزشکان بیمارستان درباره این کودک فلسطینی به الجزیره گفت: «زکریا زمانی که دید کادر پزشکی ۲۴ ساعته در حال کارکردن هستند و مجروحین زیادی در بیمارستان وجود دارند به پذیرش بیمارستان اعلام آمادگی کرد که می‌تواند در زمینه خدمت‌رسانی به مجروحین و بیماران کمک کند تا با این کار از درد و رنج آنها بکاهد. این کاری که زکریا به‌راحتی آن را انجام می‌دهد، اکثر دولت‌ها از انجام آن عاجز هستند و نمی‌توانند در این شرایط جنگ، به ملت فلسطین یاری برسانند. [1]»

مواجهه دردناک امدادگر فلسطینی با پیکر مادرش

«عزیز البردینی»، امدادگر فلسطینی ۲۸ساله که در بیمارستان «شهداءالأقصی» در دیر البلح وسط نوار غزه مشغول فعالیت است، در اکتبر ۲۰۲۴ (مهر ۱۴۰۳) با پیکر مادرش در بیمارستان مواجه شد.

بردینی که از امدادگران داوطلب جمعیت هلال‌احمر فلسطین است درباره پیداکردن پیکر مادرش این‌گونه روایت کرد: «در نقطه‌ای از اردوگاه «البریج» مأموریت امداد و نجات داشتیم که به ما اطلاع داده شد اردوگاه آوارگان «المغازی» مورد هدف واقع شده است. با سرعت به آن مکان رفتیم تا آنچه که در این شرایط برای نجات مردم از دست ما بر می‌آید بکار ببندیم. ماشین من اولین ماشینی بود که به آن مکان رسید. به‌مجرداینکه رسیدم پیکر یک خانم شهید و سه نفر زخمی را که یکی از آنها یک کودک ۱۲ساله بود دیدم که مصدومیت آن به‌شدت خطرناک بود به همین دلیل سعی کردم اول به او کمک کنم. مخصوصاً اینکه آن خانم شهید شده بود. این در حالی بود که من نمی‌دانستم که مادر من همان خانمی است که شهید شده است. هنگامی که به بیمارستان رسیدم کودک را به پزشکان بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان سپردم و برگشتم تا پیکر شهیده را در سردخانه بیمارستان قرار دهم. درب سردخانه منتظر بودم تا کسی برای شناسایی این خانم شهیده بیاید. وقتی دیدم کسی نیامد پارچه را از روی صورتش برداشتم و گفتم چه‌قدر شبیه مادرم است! اسم او را در لیست افراد مجهول‌الهویه قید می‌کنم. نمی‌خواستم باور کنم که او مادر من است. بعد چند دقیقه با دقت به صورتش نگاه کردم و متوجه شدم که او مادر من است.» [2]

 

[1] https://ajm.news/1rpmdw