آمریکا کشوری غرق در اسلحه!
گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ تلاش برای ترور ترامپ در جریان تجمع انتخاباتی در شهر «باتلر» ایالت پنسیلوانیای آمریکا، بار دیگر موضوع رابطه بین آزادی حمله اسلحه و خشونت مسلحانه در این کشور را برجسته کرده است. آمارهای مرکز تحقیقات کنگره آمریکا نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها، صاحب حدود نیمی از کل ۶۵۰ میلیون قبضه سلاح غیرنظامی موجود در سراسر دنیا هستند. «کریس براون» [1] - رئیس سازمان کنترل سلاح «بردی» در آمریکا - در مصاحبه با وب‌سایت «Democracy Now» بر این باور است که تلاش برای ترور ترامپ در کشوری که غرق در اسلحه است، چیز چندان عجیبی نیست. به گفته وی، سیاست حزب جمهوری‌خواه، دسترسی همه مردم آمریکا به اسلحه در هر زمان و مکان است و ترامپ، قربانی رویکرد حمایتی خود از دسترسی مردم به اسلحه شده است.
ترور رییس جمهور؛ از ریگان تا ترامپ
تلاش اخیر برای ترور دونالد ترامپ به‌طورجدی به‌عنوان بزرگ‌ترین شکست سرویس مخفی آمریکا از سال ۱۹۸۱ - یعنی زمانی که یک مرد مسلح، رئیس‌جمهور رونالد ریگان را کمی بیش از دو ماه پس از اولین دوره ریاست‌جمهوری خود ترور کرد - تلقی می‌شود. ریگان نزدیک به دو هفته در بیمارستان بستری بود. سه نفر دیگر نیز زخمی شدند. از جمله؛ «جیمز بردی» [2] - سخنگوی کاخ سفید که از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و تا حدی فلج شد. «بردی» و همسرش سارا به طرف‌داران اصلی کنترل اسلحه تبدیل شدند و لایحه‌ای را با فشار زیاد در کنگره به تصویب رساندند که به‌عنوان قانون پیشگیری از خشونت با تفنگ دستی «بردی» شناخته شد. بردی همچنین در یک سازمان کنترل اسلحه حضور داشت که نام خود را به کمپین بردی برای جلوگیری از خشونت اسلحه تغییر داد و اکنون به‌سادگی به‌عنوان «بردی» شناخته می‌شود. «کریس براون» - رئیس «سازمان کنترل سلاح بردی» - می‌گوید: «اقدامات معقول و مناسب برای پیشگیری از خشونت با اسلحه، جان انسان‌ها را نجات می‌دهد». براون از اقدامات مهم کنترل اسلحه دفاع می‌کند و دیدگاه حزب جمهوری‌خواه را در مورد «اسلحه در همه جا، برای هر کسی و در هر زمان» نفی می‌کند.
تلاش برای رفع خطر بالفعل
برای گفت‌وگوی بیشتر در مورد تیراندازی در نشست انتخاباتی ترامپ و تلاش برای ترور ترامپ - رئیس‌جمهور سابق و نامزد فعلی ریاست‌جمهوری - ما با کریس براون - رئیس سازمان کنترل سلاح بردی - گفت‌وگو می‌کنیم. کریس، واکنش شما به ترور ترامپ چیست؟ شما یک جوان ۲۰ساله را دارید که با چند تفنگ AR-15 از ساختمان بالا می‌رود و به سمت تجمعی که ترامپ در آن حضور داشت، شلیک می‌کند. رئیس‌جمهور سابق را از گوش راستش زخمی می‌کند و در نهایت، یکی از حضار را می‌کشد. دو نفر نیز به‌شدت مجروح شده‌اند. او بلافاصله توسط سرویس مخفی به ضرب گلوله کشته شد. واکنش شما به این حادثه چیست؟
کریس براون: مطمئن هستم که همه آمریکایی‌ها مثل من از این حادثه وحشت کردند. اگر بخواهم صادقانه بگویم، ما می‌دانیم که خشونت با سلاح در همه جای آمریکا وجود دارد. ما انتظار داریم که دستگاه امنیتی آمریکا، برای ایمنی نامزدهای ریاست‌جمهوری، بررسی دقیق‌تری درباره این ترور انجام دهد؛ اما این واکنش کاملی نیست. در کشوری غرق در سلاح گرم و سلاح‌های تهاجمی که برای میدان جنگ طراحی شده‌اند، درک این موضوع که چنین خطر بالقوه‌ای وجود دارد، کار چندان دشواری نیست. این یک عنصر وحشتناک از زندگی آمریکایی است که ما به‌عنوان سازمان «بردی» می‌خواهیم مطمئن شویم که دیگر واقعیت نداشته باشد.
آزادی حمل اسلحه در آمریکا، روندی روبه‌افزایش داشته است.
کارهای بسیار ساده و عاقلانه‌ای وجود دارد که می‌توانیم برای کاهش و در واقع حذف این نوع خطر از زندگی آمریکایی انجام دهیم. سیاستمدارانی که به دنبال مناصب حکومتی هستند، دیدگاه‌های بسیار متفاوتی در مورد این موضوع دارند. در کنوانسیون حزب جمهوری‌خواه، شما نمی‌توانید یک بطری آب را حمل کنید، اما می‌توانید یک اسلحه گرم با خود داشته باشید. اینجا یک تناقض عمیق در زندگی مردم آمریکا وجود دارد که باید برطرف شود. همان‌طور که «جیم» و «سارا بردی» زندگی خود را وقف قوانین حمل اسلحه کردند، کارهای بسیار بیشتری در اینجا باید انجام دهیم.
تغییر قوانین به ضرر مردم
منظور شما آزادی حمل اسلحه در کنوانسیون حزب جمهوری‌خواه است؟ یعنی دقیقاً در همان جایی که بطری و توپ تنیس را ممنوع ولی حمل اسلحه را آزاد کرده‌اند؟
کریس براون: بله. این یک روند روبه‌افزایش در سراسر کشور است. حقیقتاً در زمانی که ترامپ رئیس‌جمهور بود، او سعی کرد آنچه را که به نام حمل مخفیانه اسلحه نامیده می‌شود، ایجاد کند. دولت وی، هر نوع قانون محلی در مورد اینکه چه کسی می‌تواند اجازه حمل اسلحه در انظار عمومی را داشته باشد، لغو کرد؛ بنابراین، ایده حاکمیت محلی برای محافظت از امنیت شهروندان آمریکا، توسط سیاستمداران محلی، کاملاً از بین رفت.
بگذارید خیلی واضح بگوییم: زمانی که ترامپ رئیس‌جمهور بود، تمرکز اصلی ریاست‌جمهوری او که عمدتاً توسط سازمان‌هایی مانند «بردی» خنثی شد. یعنی دقیقاً «همه جا، برای هر کسی و در هر زمان، اسلحه فراهم بود!». ما می‌دانیم که آمریکا غرق در اسلحه است. آمریکایی که در آن افراد، اسلحه گرم را در ملا عام و در مکان‌های عمومی حمل می‌کنند، به این معنی است که احتمال اینکه از آن سلاح‌های گرم در دیدگاه ذهنی یک فرد برای محافظت از خود استفاده شود، بسیار بیشتر است. اما معیار زمان و چگونگی وقوع آن به خود فرد بستگی دارد؛ بنابراین ما در آن نوع آمریکا، شاهد خشونت بسیار بیشتر و اقدامات بسیاری مثل تلاش برای ترور خواهیم بود. این چیزی است که برای افرادی مانند من و مردمی که در سرتاسر این کشور با فرزندان و نوه‌هایشان زندگی می‌کنند، عمیقاً نگران‌کننده است. آنها انتظار دارند اقدامات منطقی و مناسب بیشتری برای پیشگیری از خشونت با اسلحه انجام شود.
دموکراسی و خشونت با اسلحه، با هم همخوانی ندارند. بدیهی است که ما رؤسای جمهور را از دست داده‌ایم و فقط رؤسای جمهور نبوده‌اند. همچنین افرادی که پایبند به دموکراسی هستند و در آن شرکت می‌کنند یعنی افرادی مانند «جیم بردی» که به یک رئیس‌جمهور خدمت می‌کردند نیز به دلیل خشونت ناشی از اسلحه کشته شده‌اند. بنابراین، فقط این فرد، نامزد هدف این نوع حملات نیست؛ بلکه همه تماشاگران بی‌گناه هم که حضور آنها برای یک دموکراسی مشارکتی ضروری است، هدف این حملات هستند و ما باید از آنها نیز حفاظت کنیم.
دسترسی به سلاح گرم راحت‌تر از مک‌دونالد گرم!
آیا می‌توانید در مورد رویکردهای کاملاً متفاوت بایدن و ترامپ درباره حمل اسلحه صحبت کنید؟ سیاست‌های آنها چیست؟ ترامپ زمانی که رئیس‌جمهور بود چه کرد؟ بایدن در گذشته خواستار چه چیزی بوده است؟ امروز او به دنبال چیست؟
کریس براون: به‌سختی می‌توان این تفاوت رویکرد را در چند دقیقه خلاصه کرد، اما ساده‌ترین راه برای بیان این دو رویکرد متفاوت، تمثیل شب و روز است. یکی از اولویت‌های رئیس‌جمهور سابق - ترامپ - لغو بسیاری از اساسی‌ترین قوانین پیشگیری از خشونت با اسلحه بود که برای سال‌ها اجرا می‌شدند؛ بنابراین، هنگامی که او برای اولین‌بار پس از سوگند، نقش رئیس‌جمهور را بر عهده گرفت، از طریق یک قانون محرمانه به نام «قانون بررسی کنگره»، «قانون اوباما» را لغو کرد. قانونی که می‌توانست روند حذف موقت سلاح گرم را از دست کهنه سربازانی که در خطر آسیب‌رساندن به خود یا دیگران هستند، تضمین کند. این اولویت اصلی او بود.
این ایده که هر شخصی می‌تواند وارد فروشگاه شود و مهمات اسلحه را از یک دستگاه خودکار بخرد، واقعاً وحشتناک است.
سپس ترامپ دو قانون مختلف را معرفی کرد که هیچ‌کدام از آنها در نهایت تصویب نشد؛ زیرا گروه‌هایی مانند ما با آن مخالف بودند. اطلاعات زیادی بیرون آمد. اولین مورد، حمل پنهان اسلحه بود که روشی بسیار شیک برای گرفتن مجوز در سراسر این کشور است و توسط دولت‌های ایالتی و محلی اتخاذ شده است. افرادی مانند «تونی اورس» [3] - فرماندار ویسکانسین - می‌گویند: «این نوع سیستم، مجوزی است که ما می‌خواهیم داشته باشیم؛ بررسی دقیق‌تر در مورد اینکه چه کسی می‌تواند در انظار عمومی اسلحه حمل کند. آیا فرد در معرض خطر است یا خیر؟ ما با موفقیت، مانع اقدام ترامپ در این زمینه شدیم.»
سپس، لایحه دیگری که «قانون حفاظت از شنوایی» نامیده می‌شود، اما اساساً نحوه فروش صدا خفه کن‌ها را در سراسر این کشور تغییر می‌دهد، تصویب شد. بر اساس قانون ۱۹۳۴، سلاح گرم تحت نظارت شدید قرار دارد. این لایحه، حفاظت‌ها را حذف می‌کرد و فروش اسلحه‌ها را اساساً در مراکز فروشی مثل «والمارت» یا سایر فروشندگان عمده که در آن اسلحه گرم فروخته می‌شود، مجاز می‌دانست. واضح بگویم؛ هدف صدا خفه کن‌ها، از سال ۱۹۳۴ به بعد، خاموش‌کردن صدای تیراندازی بود که واکنش فوری پلیس به این نوع تیراندازی‌های وحشتناک را بسیار سخت‌تر می‌کرد؛ بنابراین، واقعیت تلخ، تمرکز ترامپ بر آزادی حمله اسلحه است. یکی از بزرگ‌ترین حامیان مالی وی در انتخابات نیز انجمن ملی تفنگ آمریکا است که بیش از سایر نهادها به کمپین انتخاباتی وی کمک کرده است.
بیایید آن را با رئیس‌جمهور بایدن[4] مقایسه کنیم. از روز اول مبارزات انتخاباتی، گفته است که کاهش خشونت با اسلحه در آمریکا به‌عنوان قاتل شماره یک بچه‌های آمریکایی، اولویت اصلی دولت وی خواهد بود و از روز اول، هر کاری که از دستش بر بیاید انجام داده تا این اتفاق بیفتد. این ادعا با سابقه ۴۰ساله او به‌عنوان یک کارمند دولتی مطابقت دارد. وی مسئول تصویب دو حزبی‌ترین قانون در تاریخ جنبش پیشگیری از خشونت با سلاح یعنی قانون «جوامع امن‌تر دوحزبی» است. این قانون با حمایت بیش از ۱۵ جمهوری‌خواه، از جمله «جان کورنین» [5] از تگزاس - که یکی از حامیان اصلی آن قانون بود - به تصویب رسید. این قانون، خواستار بررسی پیشینه گسترده در سراسر کشور بود و بودجه باورنکردنی و بی‌سابقه برای مداخله در خشونت جامعه را خواستار شده بود. طبق این قانون، متقاضیان مالکیت سلاح که کمتر از ۲۱ سال سن داشته باشند، تنها پس از بررسی جدی سوءپیشینه، قادر به خرید اسلحه خواهند بود. این قانون، همچنین ۱۵ میلیارد دلار در اختیار دولت فدرال قرار می‌دهد تا صرف بهبود تدارکات امنیتی مدارس و اجرای برنامه‌های بهداشت روانی شود. در این قانون، همچنین منابع مالی برای تشویق ایالت‌ها به اجرایی‌کردن قانون موسوم به «پرچم قرمز» در نظر گرفته شده است. «پرچم قرمز» به مقامات محلی اجازه می‌دهد که سلاح کسانی که «یک تهدید» محسوب می‌شوند را بگیرند. در طرح قانون، همچنین بندی قرار داده شده است که فروش سلاح به مردانی که سابقه محکومیت به جرم آزار شریک جنسی خود را دارند، ممنوع می‌شود. این برنامه‌ها برای کاهش مواردی مانند قتل در آمریکا مؤثر بوده‌اند و اتفاقاً، در دوران بایدن، ما شاهد کاهش بی‌سابقه قتل در شهرهای سراسر این کشور بوده‌ایم.
بایدن قانونی را در مورد «سلاح‌های ارواح» [6]ارائه کرد. او دستور بازرسی‌های بیشتر را از دلالان اسلحه در سراسر این کشور صادر کرده است. در آمریکا، تعداد فروشندگان اسلحه بیشتر از مجموع شعبه‌های استارباکس و مک‌دونالد است! تا زمانی که این سیاست را به‌خوبی اجرا نکنید، هرگز کاهش واقعی خشونت با اسلحه را نخواهید داشت. بایدن همچنین «استیو دتلباخ» [7] - وکیل سابق اهل اوهایو - را به‌عنوان مدیر دفتر الکل، تنباکو، سلاح گرم و مواد منفجره معرفی کرده است. آژانس فدرال، معروف به «ATF»، مسئول اجرای قوانین اسلحه در کشور است؛ بنابراین او یک نفر را در این آژانس به نام «استیو دتلباخ» دارد که تمرکز اصلی وی، دلالان اسلحه و کنترل اقدامات آنها است. بایدن همچنین دفتر پیشگیری از خشونت با اسلحه را تأسیس کرد که توسط دو نفر از بازماندگان خشونت با اسلحه رهبری می‌شد. آنها شب و روز می‌جنگند تا رویکرد کلی دولت برای رسیدگی به این موضوع را اصلاح کنند. «جراح عمومی کل آمریکا» [8] نیز گزارشی درباره خشونت با اسلحه به‌عنوان یک اپیدمی بهداشت عمومی منتشر کرده است. من می‌توانم همچنان ادامه بدهم. هیچ‌کدام از این اقدامات، با دیدگاه منطقی «متمم دوم قانون اساسی» [9] آمریکا مغایرت ندارد و من فکر می‌کنم که این واقعاً مهم است.
فروش سلاح در فروشگاه‌های زنجیره‌ای سراسر کشور
می‌خواهم گزارشی از «سی‌ان‌ان» را بخوانم که درست قبل از تلاش برای ترور ترامپ منتشر شد. دستگاه‌های خودکار فروش مهمات، اکنون در خواربارفروشی‌های آلاباما، تگزاس و اوکلاهاما خواهند بود؛ اقدامی که احساسات متفاوتی را از سوی مقامات این ایالت‌ها برانگیخته است. گفته می‌شود از فناوری هوش مصنوعی، برای اسکن هویت مشتریان و همچنین نرم‌افزار تشخیص چهره، برای تأیید هویت مشتری استفاده می‌شود. نظر شما در مورد استقرار دستگاه‌های خودکار فروش مهمات در فروشگاه‌های مواد غذایی در آلاباما، تگزاس و اوکلاهاما چیست؟
یکی از اولویت‌های ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور، لغو بسیاری از اساسی‌ترین قوانین پیشگیری از خشونت با اسلحه بود.
کریس براون: من فکر می‌کنم که این یک روند وحشتناک است و واقعاً دولت بایدن از آن آگاه است و عمیقاً نگران آن است. ما فکر می‌کنیم که وزارت دادگستری، باید به این موضوع ورود کند و به دنبال اقدامی برای تعطیل‌کردن آن فروشگاه‌ها باشد. اگر از یک خواربارفروشی خرید می‌کنید و در صف، همراه با فرزندانتان ایستاده‌اید، این که هر شخصی می‌تواند وارد شود و مهمات را از یک دستگاه خودکار خرید مهمات بخرد، وحشتناک است. آیا این دستگاه، هویت خریدار را چک می‌کند؟ هیچ کاری برای جلوگیری از فروش آن مهمات انجام نمی‌دهد، جز اینکه تأیید کند شما همان شخصی هستید که می‌گویید! این عمیقاً نگران‌کننده است؛ زیرا همان‌طور که می‌دانیم، ما مشکل بزرگی با خشونت اسلحه در این کشور داریم و دلالان اسلحه، در این کشور امروز سلاح گرم و مهمات می‌فروشند. اکثر فروشندگان اسلحه باکیفیت، آموزش می‌بینند که اگر ببینند فردی در معرض خطر است، فروش را متوقف کنند. هوش مصنوعی، جایگزینی برای آن نیست و این کار، باعث جلوگیری از اشتباه نمی‌شود.
[1] . Kris Brown
[2] . James Brady
[3] . Tony Evers
[4] . کریس براون در این بخش از مصاحبه، تصوری بسیار آرمانی از اقدامات بایدن برای کنترل خریدوفروش سلاح و خشونت مسلحانه در آمریکا ارائه می‌دهد که شاید از خواستگاه حزبی وی به‌عنوان یک دموکرات ناشی می‌شود؛ اما بر خلاف ادعای وی، دولت بایدن در سیاست‌های خود برای کنترل خشونت مسلحانه و همچنین کشتارهای جمعی موفق نبود؛ بلکه طی ۳ سال گذشته در این کشور، رکوردهای تازه‌ای در تیراندازی‌های جمعی ثبت شده است. به‌عنوان تنها یک نمونه، روزنامه آمریکایی «واشنگتن‌پست» در گزارشی می‌نویسد که تعداد تیراندازی‌های جمعی در آمریکا طی سال ۲۰۲۳ از سال ۲۰۰۶ به بعد بی‌سابقه بوده است.
[5] . John Cornyn
[6] . Ghost Guns: اکثر اسلحه‌های فروخته شده در ایالات متحده توسط تولیدکنندگان دارای مجوز ساخت یا از خارج به کشور وارد می‌شوند. این دو نوع سلاح، توسط فروشندگان مجاز توزیع می‌شوند و باید دارای شماره‌سریال باشند که عموماً روی سلاح حک شده است. به لطف این شماره‌سریال، مجریان قانون می‌توانند هر سلاحی را که در عملی مجرمانه به کار گرفته شده، ردیابی کنند. اسلحه‌های «کیت یال» یا اسلحه‌های ارواح که به «سلاح ۸۰ درصد» نیز معروف هستند، به‌صورت کیت نیمه مونتاژ شده فروخته می‌شوند و بقیه مونتاژ آن به دست خریدار انجام می‌شود. آنها شماره‌سریال ندارند و ازآنجایی‌که در طول فرایند فروش به‌عنوان سلاح در نظر گرفته نمی‌شوند، برای حمل‌شان به مجوز یا ارائه گواهی عدم سوءپیشینه جنایی یا سلامت روانی خریدار نیازی نیست. این سلاح‌ها که به‌راحتی و به‌صورت آنلاین قابل سفارش و دستیابی هستند، خیلی زود به یک راه‌حل ایده‌آل برای افرادی تبدیل شدند که به دلایل پیشینه کیفری یا محدودیت سنی برای خرید سلاح منع قانونی دارند.
[7] . Steve Dettelbach
[8] . The surgeon general
[9] . متمم دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا از حق مردم برای داشتن و حمل اسلحه محافظت می‌کند و در ۱۵ دسامبر ۱۷۹۱، به‌عنوان بخشی از ده متمم گنجانده شده در منشور حقوق ایالات متحده آمریکا تصویب شده است. دیوان عالی آمریکا حکم کرده است که این حق، متعلق به افراد است و درعین‌حال، حکم کرده است که این حق، نامحدود نیست و وجود این حق، وضع هر نوعی از مقررات درباره اسلحه گرم یا ابزارهای مشابه آن را ممنوع نمی‌کند.
/ انتهای پیام /
